Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z Wulgaty » Ewangelia Jana » Rozdział 19
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wówczas Piłat zatrzymał Jezusa i ubiczował. [2] »A żołnierze uplótłszy koronę z ciernia włożyli na głowę jego i szatą szkarłatną przyodziali go. [3] »I podchodzili do niego mówiąc: Witajże, królu żydowski! I bili go po twarzy. [4] »A Piłat wyszedł znowu na zewnątrz i mówi do nich: Oto wyprowadzam go do was, abyście się przekonali, że nie znajduję w nim żadnej winy. [5] »(Wyszedł tedy Jezus w koronie cierniowej i szkarłatnej szacie). I rzekł do nich: Oto człowiek. [6] »Gdy go tedy ujrzeli najwyżsi kapłani i słudzy, zawołali mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go. Rzecze im Piłat: Weźcie go wy i ukrzyżujcie, bo ja w nim nie znajduję winy. [7] »Odpowiedzieli mu Żydzi: My Zakon mamy, a według Zakonu powinien umrzeć, bo się za Syna Bożego podawał. [8] »Gdy Piłat usłyszał te słowa, bardziej jeszcze się uląkł. [9] »I wszedł znowu do pretorium, i rzekł do Jezusa: Skąd jesteś? Lecz Jezus mu nie odpowiedział. [10] »Rzecze mu tedy Piłat: Nie mówisz do mnie? Nie wiesz, że mam władzę ukrzyżować ciebie i mam władzę wypuścić cię? [11] »Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci nie było dane z wysoka. Dlatego ten, który mnie tobie wydał, większego dopuścił się grzechu. [12] »I odtąd Piłat starał się go uwolnić. Ale Żydzi wołali mówiąc: Jeśli go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarskim. Każdy bowiem, kto się królem ogłasza, sprzeciwia się cesarzowi. [13] »Usłyszawszy te słowa Piłat wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu, które się zwie Litostrotos, a po hebrajsku Gabbata. [14] »A był to dzień Przygotowania Paschy, godzina prawie szósta. I rzekł do Żydów: Oto król wasz. [15] »A oni zawołali: Precz, precz z nim, ukrzyżuj go. Rzecze im Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli przedniejsi kapłani: Nie mamy króla, jeno cesarza. [16] »Wtedy więc wydał im go na śmierć krzyżową. Zabrali tedy Jezusa i wyprowadzili. [17] »I dźwigając krzyż dla siebie, wyszedł na ono miejsce, które się nazywa Kalwaria, a po hebrajsku Golgota. [18] »Tam go ukrzyżowali a z nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. [19] »A Piłat zrobił też i napis i umieścił nad krzyżem. A było napisane: Jezus Nazareński, król żydowski. [20] »Napis ten czytało wielu Żydów, bo miejsce, gdzie został ukrzyżowany, było blisko miasta. A było napisane po hebrajsku, po grecku i po łacinie. [21] »Mówili tedy do Piłata przedniejsi kapłani żydowscy: Nie pisz: król żydowski, ale że on sam mówił: Jestem królem żydowskim. [22] »Odpowiedział Piłat: Com napisał, napisałem. [23] »Żołnierze tedy, gdy go ukrzyżowali, wzięli szaty jego (i podzielili na cztery części dla każdego po jednej) i tunikę. A tunika nie była szyta, ale od góry całodziana. [24] »Mówili tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale rzućmy o nią los, czyją ma być; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucili los. [25] »To właśnie uczynili żołnierze. A pod krzyżem Jezusowym stała matka jego i siostra matki jego, Maria Kleofasowa, oraz Maria Magdalena. [26] »Gdy więc Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego obok, rzekł do matki swojej: Niewiasto, oto syn twój! [27] »Potem rzekł uczniowi: Oto matka twoja! I od onej godziny wziął ją uczeń, pod swoją opiekę. [28] »Potem Jezus świadom, że wszystko już się wykonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę. [29] »A było tam postawione naczynie napełnione octem. A oni włożywszy na trzcinę gąbkę nasiąkniętą octem podali mu do ust. [30] »Jezus zaś, gdy skosztował octu, rzekł: Wykonało się. I skłoniwszy głowę oddał ducha. [31] »Żydzi tedy (ponieważ był to dzień Przygotowania), aby przez szabat ciała nie zostały na krzyżu (albowiem on dzień szabatu był uroczystym), prosili Piłata, aby im połamano nogi i zdjęto ich. [32] »Przyszli przeto żołnierze i połamali nogi pierwszemu i drugiemu, którzy z nim byli ukrzyżowani. [33] »A skoro podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali nóg jego, [34] »ale jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok jego, a natychmiast wypłynęła krew i woda. [35] »A ten, który widział, dał świadectwo i prawdziwe jest świadectwo jego. I wie on, że prawdę mówi, abyście i wy uwierzyli. [36] »Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kości jego łamać nie będziecie. [37] »A na innym miejscu mówi Pismo: Zobaczą, kogo przebodli. [38] »A potem prosił Piłata Józef z Arymatei (dlatego, że był uczniem Jezusa, lecz w ukryciu, z obawy przed Żydami), ażeby mógł zabrać ciało Jezusowe. I Piłat pozwolił. Przyszedł tedy i zabrał ciało Jezusa. [39] »A przybył też i Nikodem, ten, który dawniej przyszedł był w nocy do Jezusa, niosąc około stu funtów przyprawy mirry i aloesu. [40] »Wzięli tedy ciało Jezusowe i obwiązali je w prześcieradła z wonnościami, jak jest zwyczajem grzebać u Żydów. [41] »A na miejscu, gdzie go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś grobowiec nowy, w którym nikt jeszcze nie był złożony. [42] »Tam tedy z powodu żydowskiego dnia Przygotowania, bo grobowiec był blisko, złożyli Jezusa. 
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z Wulgaty, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha 1973. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie 18. XLIII, 1024 s., [3] k. tabl.; il., mapy; 18 cm. Druk. RSW "Prasa - Książka - Ruch" Zakłady Graficzne w Bydgoszczy. Druk ukończono we wrześniu 1973 r. Ostatnie wydanie całego Nowego Testamentu. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl