Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z Wulgaty » Dzieje Apostolskie » Rozdział 10
«  Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10 Dzieje Apostolskie 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A mieszkał w Cezarei człowiek pewien imieniem Korneliusz, setnik kohorty zwanej włoską, [2] »pobożny i bogobojny wraz z całym domem swoim, rozdający ludowi wielkie jałmużny i zawsze modlący się do Boga. [3] »Ten około dziewiątej godziny dnia miał widzenie: ujrzał Anioła Bożego, jak wchodził do niego i mówił: Korneliuszu! [4] »A on pilnie nań patrząc, strachem zdjęty, zapytał: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje zachował Bóg w pamięci. [5] »Przeto teraz wyślij mężów do Joppy i przywołaj niejakiego Szymona zwanego Piotrem. [6] »Stanął on w gościnie u pewnego Szymona garbarza, którego dom położony jest nad morzem: ten ci powie, coś powinien uczynić. [7] »A gdy odszedł Anioł, który do niego mówił, przywołał dwóch domowników swoich i żołnierza bogobojnego z tych, którzy byli pod jego rozkazami, [8] »i opowiedziawszy im wszystko, wysłał ich do Joppy. [9] »A nazajutrz, gdy byli w drodze i zbliżali się do miasta, Piotr wyszedł na taras około godziny szóstej, aby się modlić. [10] »I odczuwając głód zapragnął posiłku. A w czasie przygotowywania wpadł w zachwyt: [11] »ujrzał niebo otwarte i opuszczające się naczynie jakieś, niby wielkie prześcieradło, czterema końcami opadające z nieba na ziemię. [12] »Były w nim wszelkie zwierzęta i płazy ziemi, i ptactwo powietrzne. [13] »I odezwał się do niego głos: Wstań, Piotrze, zabijaj i spożywaj. [14] »Ale Piotr rzekł: Żadną miarą, Panie, bom jeszcze nigdy nie jadł nic pospolitego lub nieczystego. [15] »A głos znowu po raz wtóry do niego: Co Bóg oczyścił, tego ty nie uważaj za nieczyste. [16] »A stało się to po trzykroć i wnet naczynie wzięte było do nieba. [17] »A gdy Piotr w duchu rozważał, co by to było za widzenie, które miał, oto mężowie, których wysłał Korneliusz, szukając domu Szymona stanęli u bramy. [18] »I wołając pytali, czy Szymon, zwany Piotrem, stał tam w gościnie. [19] »A podczas gdy Piotr rozmyślał nad widzeniem, rzekł mu Duch: Oto trzej mężowie szukają cię. [20] »Wstań przeto, zejdź na dół i idź z nimi, o niczym nie wątpiąc, bo ja ich przysłałem. [21] »I zeszedłszy do mężów rzekł Piotr: Otom ja jest, którego szukacie; dla jakiej to przyczyny przybyliście? [22] »A oni rzekli: Setnik Korneliusz, mąż sprawiedliwy i bogobojny, a mający świadectwo u całej ludności żydowskiej, pouczony był w widzeniu przez Anioła świętego, aby cię zawezwać do swego domu i słów twoich wysłuchać. [23] »Zaprosiwszy ich tedy do wnętrza przyjął ich (Piotr) w gościnę. [24] »A nazajutrz wstał i udał się z nimi, a niektórzy bracia z Joppy towarzyszyli mu. I dnia drugiego przybył do Cezarei. Korneliusz zaś oczekiwał ich, zwoławszy swych krewnych i najbliższych przyjaciół. [25] »I stało się, gdy Piotr wchodził, że Korneliusz wyszedł mu naprzeciw, przypadł do stóp jego i złożył mu pokłon. [26] »Piotr zaś podniósł go mówiąc: Wstań, i ja jestem tylko człowiekiem. [27] »I rozmawiając z nim wszedł i zobaczył wielu zgromadzonych. [28] »Rzekł przeto do nich: Wy wiecie, jak wstrętną jest rzeczą dla Żyda przestawać z cudzoziemcem albo do niego przychodzić, ale mnie pouczył Bóg, abym nikogo nie nazywał pospolitym albo nieczystym. [29] »Dlatego też wezwany przybyłem bez wahania. Zapytuję więc, dla jakiej przyczyny wezwaliście mnie? [30] »A Korneliusz rzekł: Już od tej chwili minęło cztery dni, gdy modliłem się w domu moim o godzinie dziewiątej, a oto stanął przede mną mąż w białym odzieniu i rzekł: [31] »Korneliuszu, wysłuchana została modlitwa twoja i wspomniał Bóg na jałmużny twoje. [32] »Poślij przeto do Joppy i zawezwij Szymona zwanego Piotrem. Przebywa on w gościnie w domu Szymona garbarza nad morzem. [33] »Natychmiast więc posłałem do ciebie, a tyś dobrze uczynił, żeś przyszedł. Teraz więc wszyscy stoimy tu przed tobą, aby wysłuchać wszystkiego, co ci Pan nakazał. [34] »A otworzywszy usta swoje Piotr rzekł: Prawdziwie poznaję, że Bóg nie ma względu na osobę, [35] »ale w każdym narodzie miły mu jest ten, który się go lęka i postępuje sprawiedliwie. [36] »Synom izraelskim posłał Bóg słowo, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa, który jest Panem wszystkiego. [37] »Wiecie, co się stało w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. [38] »Jak Jezus z Nazaretu, którego Pan namaścił Duchem Świętym i mocą, przeszedł czyniąc dobrze i uzdrawiając uciśnionych przez szatana, bo Bóg był z nim. [39] »A my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, co on czynił w krainie żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili zawiesiwszy na drzewie. [40] »Ale Bóg wskrzesił go dnia trzeciego i dozwolił mu ukazać się [41] »nie całemu ludowi, ale upatrzonym przez Boga świadkom, to jest nam, którzyśmy z nim jedli i pili po jego zmartwychwstaniu. [42] »I rozkazał nam, abyśmy głosili ludowi i świadczyli, że on jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych. [43] »O nim świadczą wszyscy Prorocy, że ci wszyscy, którzy weń wierzą, dostępują odpuszczenia grzechów przez imię jego. [44] »A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających mowy. [45] »I zdumieli się nawróceni Żydzi, którzy przybyli z Piotrem, że i na pogan łaska Ducha Świętego się wylała. [46] »Słyszeli ich bowiem mówiących językami i wielbiących Boga. [47] »Wtedy odpowiedział Piotr: Czyż może kto wzbronić wody, żeby nie byli ochrzczeni ci, którzy otrzymali Ducha Świętego, jako i my? [48] »I rozkazał ich ochrzcić w imię Pana Jezusa Chrystusa. Wtedy prosili go, aby pozostał u nich przez dni kilka. 
«  Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10 Dzieje Apostolskie 11  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z Wulgaty, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha 1973. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie 18. XLIII, 1024 s., [3] k. tabl.; il., mapy; 18 cm. Druk. RSW "Prasa - Książka - Ruch" Zakłady Graficzne w Bydgoszczy. Druk ukończono we wrześniu 1973 r. Ostatnie wydanie całego Nowego Testamentu. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl