Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Starajcie się o miłość, ubiegajcie się o dary Ducha, a najbardziej o dar proroctwa.
[2] »Albowiem kto mówi językiem, nie ludziom mówi, ale Bogu. Nikt go bowiem nie pojmuje, a on mocą Ducha rzeczy tajemne wygłasza.
[3] »A kto prorokuje, przemawia do ludzi ku zbudowaniu, napomnieniu, pocieszeniu.
[4] »Kto mówi językiem, samego siebie buduje, a kto prorokuje, buduje Kościół Boży.
[5] »Chciałbym, abyście wszyscy mówili językami, lecz jeszcze bardziej, abyście prorokowali. Bo większy jest ten, kto prorokuje, niż kto mówi językami, chyba żeby jednocześnie tłumaczył, aby Kościół miał zbudowanie.
[6] »A teraz, bracia, gdy przybędę do was, a będę mówił językami, jakąż z tego odniesiecie korzyść, jeśli do was nie przemówię albo z objawienia, albo z umiejętności, albo z proroctwa, albo z nauki?
[7] »Bo przecież nawet przedmioty martwe dźwięk wydające, jak flet czy cytra, gdyby nie wydawały tonów wyraźnych, skądże będzie wiadomo, co się nuci na flecie albo co na cytrze?
[8] »Lub gdyby surma bojowa brzmiała głosem niepewnym, któż na wojnę gotować się będzie?
[9] »Tak i wy, jeśli językiem w zrozumiały sposób nie przemówicie, jakże kto zrozumie, co się mówi? Na wiatr mówić będziecie.
[10] »Wszakże tyle jest na tym świecie rozmaitych języków, a nie masz żadnego bez słów.
[11] »Jeśli tedy nie będę wiedział, co znaczy słowo dla tego, do którego przemawiam, będę barbarzyńcą, i ten, co ze mną mówi, będzie dla mnie barbarzyńcą.
[12] »Tak i wy, skoro ubiegacie się o dary Ducha, starajcie się obfitować w te, które służą ku zbudowaniu Kościoła.
[13] »I dlatego, kto mówi językiem, niechaj się modli, aby to mógł tłumaczyć.
[14] »Bo jeśli modlę się językiem, duch mój się modli, lecz rozum mój pozostaje bez pożytku.
[15] »Cóż tedy? Modlić się będę duchem, modlić się będę i rozumem, będę śpiewał duchem, będę śpiewał i rozumem.
[16] »Zresztą jeśli wygłaszasz błogosławieństwa w duchu, będący przy tym prostaczek jakże powie
Amen na twoje błogosławieństwo? Wszak nie wie, co ty mówisz.
[17] »Dziękczynienie swoje wprawdzie czynisz dobrze, ale drugi się nie buduje.
[18] »Dzięki czynię Bogu mojemu, że mówię językami więcej od was wszystkich.
[19] »Ale w Kościele wolę powiedzieć pięć słów rozumem swoim, abym i innych nauczył, niż słów dziesięć tysięcy językiem niezrozumiałym.
[20] »Bracia, nie stawajcie się dziećmi w pojmowaniu, ale w złości bądźcie niemowlętami, a umysłem bądźcie doskonałymi.
[21] »W Zakonie napisane jest: Będę mówił do ludu tego w obcej mowie i obcymi usty, a i tak mię nie usłuchają, mówi Pan.
[22] »Przeto języki nie są znakiem dla wiernych, ale dla pogan, a proroctwa nie dla pogan, ale dla wiernych.
[23] »Jeśli się tedy zgromadzi społem cały Kościół i wszyscy mówią różnymi językami, a wejdą jacyś poganie lub prostaczkowie, czy nie powiedzą, żeście oszaleli?
[24] »Lecz jeśli wszyscy prorokują, a wejdzie jakiś poganin lub prostaczek i wszyscy poczną go przekonywać i osądzać,
[25] »ujawniając skrytości serca jego — on, upadłszy na twarz, złoży pokłon Bogu i wyzna, że prawdziwie Bóg jest w was.
[26] »Cóż tedy, bracia? Gdy się schodzicie, każdy z was ma albo dar wygłaszania hymnów, albo dar nauki, dar objawienia, dar języków lub dar ich tłumaczenia: wszystko niech będzie ku zbudowaniu.
[27] »Jeśli kto mówi językiem, to niech mówi dwóch lub co najwyżej trzech i to kolejno, a jeden niech tłumaczy.
[28] »A gdyby tłumacza nie było, niech milczy w Kościele, a niech do siebie samego mówi i do Boga.
[29] »A prorocy niech mówią dwaj albo trzej, inni niech roztrząsają.
[30] »I gdyby jednemu z siedzących zostało coś objawione, pierwszy niech zamilknie.
[31] »Możecie bowiem wszyscy po jednemu prorokować, aby wszystkich pouczyć i wszystkim dać napomnienie.
[32] »A siły ducha proroczego są w mocy proroków.
[33] »Bóg bowiem nie jest Bogiem waśni, lecz pokoju. Jako we wszystkich Kościołach świętych nauczam:
[34] »niewiasty niech milczą w Kościele, bo nie dozwala się im mówić, ale mają być poddanymi, jak i Zakon mówi.
[35] »A jeśli się czego chcą nauczyć, w domu niech mężów swoich pytają. Bo nie przystoi niewieście mówić w Kościele.
[36] »Czy od was wyszło słowo Boże? Albo czy tylko do was dotarło?
[37] »Jeśli kto uważa się za proroka albo za mającego dary duchowe, niech wie, że to, co piszę, jest nakazem Pańskim.
[38] »Lecz jeśli kto tego nie uzna, i sam nie uznany będzie.
[39] »Przeto, bracia, ubiegajcie się o dar proroctwa i nie wzbraniajcie mówić językami.
[40] »A wszystko niech się dzieje z godnością i w należytym porządku.