Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Paweł z woli Bożej Apostoł Jezusa Chrystusa i Tymoteusz brat do Kościoła Bożego w Koryncie wraz ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.
[2] »Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
[3] »Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy,
[4] »który nas pociesza w każdym utrapieniu naszym, abyśmy i my pocieszać mogli tych, którzy są w jakim ucisku, tą pociechą, której sami doznajemy od Boga.
[5] »Albowiem jak liczne są w nas cierpienia Chrystusowe, tak też przez Chrystusa obfita jest pociecha nasza.
[6] »Jeśli doznajemy utrapień, to dla waszej pociechy i zbawienia, jeśli się radujemy, to i dla waszego pocieszenia, jeśli znosimy napominanie, to dla waszego upomnienia i zbawienia, co sprawia, że znosicie te same cierpienia, które są i naszym udziałem.
[7] »Aby nadzieja nasza o was była mocna, bo wiemy, że jak jesteście uczestnikami utrapienia, tak też będziecie uczestnikami pociechy.
[8] »Nie chcemy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o utrapieniu naszym, jakie nas spotkało w Azji, jak ponad wszelką miarę i ponad siły udręczeni byliśmy, tak że już niemal życie było nam niemiłe.
[9] »Aleśmy w samych sobie znaleźli odpowiedź na śmierć, aby nie na sobie polegać, lecz na Bogu, który wskrzesza umarłych
[10] »i który wybawił nas i wybawia z tak wielkich niebezpieczeństw. W nim też pokładamy nadzieję, że i nadal wybawiać nas będzie
[11] »z waszą pomocą w modlitwie za nas, aby za dar otrzymany dla wielu, wielu też za nas dzięki czyniło.
[12] »Bo chlubą naszą jest świadectwo naszego sumienia, żeśmy w prostocie serca i szczerości Bożej i nie w mądrości cielesnej, ale w łasce Bożej postępowali na tym świecie, a zwłaszcza pośród was.
[13] »Bo nic innego nie piszemy wam, jeno to, coście czytali i o czym dobrze wiecie. A mam nadzieję, że i do końca wiedzieć będziecie,
[14] »jak już po części przekonani jesteście, że jesteśmy chlubą waszą, jako i wy naszą w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa.
[15] »W tej nadziei zamierzałem naprzód przybyć do was, abyście drugą łaskę otrzymali.
[16] »I od was wyruszyć do Macedonii, i znowu z Macedonii wrócić do was, abyście mi towarzyszyli do Judei.
[17] »Gdy tedy tak zamierzałem, czym postępował lekkomyślnie? Albo czy co zamierzam, według ciała zamierzam, aby u mnie było i „Tak”, i „Nie”.
[18] »Ależ świadkiem jest Bóg, że w mowie naszej do was nie było i „Tak” i „Nie”.
[19] »Albowiem Syn Boży Jezus Chrystus, który przez nas, tj. przeze mnie, Sylwana i Tymoteusza, był wam głoszony, nie był i „Tak”, i „Nie”, ale w nim było tylko „Tak”.
[20] »Bo ile tylko jest obietnic Bożych, wszystkie się w nim stały „Tak”, dlatego też przez niego należy się Bogu Amen ku chwale naszej.
[21] »A tym, co nas utwierdza z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg.
[22] »On też wycisnął na nas pieczęć i dał zadatek Ducha w serca nasze.
[23] »Ja tedy Boga wzywam jako świadka (wobec) duszy mojej, że aby was oszczędzić, nie przyszedłem do Koryntu.
[24] »Nie jakobyśmy chcieli panować nad wiarą waszą, ale żeśmy pomocnikami wesela waszego: wiarą bowiem stoicie.