Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wy staliście się przedtem umarłymi przez występki i grzechy wasze,
[2] »jakich niegdyś dopuszczaliście się według tego świata, według księcia mocy powietrznych, tj. ducha działającego w synach niedowiarstwa.
[3] »Pośród nich niegdyś i my pędziliśmy życie w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i złym myślom. I byliśmy z natury synami gniewu jako i inni.
[4] »Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował,
[5] »gdyśmy byli umarłymi przez grzechy, ożywił nas w Chrystusie (bo łaską jego zbawieni jesteście),
[6] »wzbudził z martwych, dozwolił zasiadać na niebiosach w Chrystusie Jezusie,
[7] »aby przyszłym wiekom okazać obfite bogactwa swej łaski w dobroci względem nas w Chrystusie Jezusie.
[8] »Łaską bowiem zostaliście zbawieni przez wiarę, i to nie z was, bo i ona jest darem Bożym,
[9] »nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
[10] »Albowiem dziełem jego (tj. Boga) jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie na dobre uczynki, które Bóg przedtem przygotował, abyśmy je pełnili.
[11] »Pamiętajcie przeto, że wy, niegdyś poganie z urodzenia, nazywani nieobrzezanymi przez tych, którzy zowią się obrzezanymi od znaku ręką na ciele uczynionego,
[12] »byliście wówczas bez Chrystusa, oddaleni od społeczności Izraela, obcy przymierzom, nie mający nadziei obietnic i bez Boga na tym świecie.
[13] »Teraz wszakże w Chrystusie Jezusie, wy, co niegdyś byliście dalekimi, staliście się bliskimi w krwi Chrystusowej.
[14] »On bowiem jest pokojem naszym, który dwoje jednym uczynił, zburzywszy w ciele swoim rozgradzający mur nieprzyjaźni,
[15] »zniósłszy zakon nieugiętych nakazów, aby czyniąc pokój, stworzył w sobie samym z dwóch jednego człowieka nowego.
[16] »I obydwóch w jednym ciele pojednał z Bogiem przez krzyż, umorzywszy nieprzyjaźń w samym sobie.
[17] »I przybywszy głosił pokój wam, którzy byliście daleko, i pokój tym, którzy byli blisko,
[18] »ponieważ przezeń i jedni, i drudzy mamy przystęp w jednym Duchu do Ojca.
[19] »Nie jesteście już więc obcymi i przychodniami, ale współobywatelami świętych i domownikami Boga,
[20] »wzniesieni na fundamencie Apostołów i Proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.
[21] »W nim wszystko budowanie z sobą spojone rośnie w Kościół święty w Panu,
[22] »do którego i wasza budowa należy na mieszkanie Boże w Duchu.