Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jakub, sługa Boga i Pana naszego Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń żyjących w rozproszeniu.
[2] »Bracia moi, uważajcie to za wielką radość, gdy wpadniecie w różne pokusy
[3] »wiedząc, że doświadczanie wiary waszej powoduje wytrwałość.
[4] »A doniosłym skutkiem wytrwałości jest to, abyście byli doskonali i nienaganni, nie uchybiający w niczym.
[5] »A jeśli komu zbywa na mądrości, niech prosi Boga, który bez ociągania się daje wszystkim obficie, a otrzyma ją.
[6] »Ale niech prosi z wiarą i bez powątpiewania, kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej poruszanej i miotanej wiatrem.
[7] »Niech więc taki człowiek nie sądzi, że otrzyma co od Pana.
[8] »Człowiek fałszywy niestateczny jest w całym postępowaniu swoim.
[9] »Niech brat pokorny chlubi się z wyniesienia swego,
[10] »a bogacz — z upokorzenia swego, bo przeminie jako polny kwiat.
[11] »Wzeszło bowiem słońce żarzące i spaliło trawę, a kwiat jej opadł; krasa jej wyglądu zginęła — tak i bogacz na drogach swych uwiędnie.
[12] »Błogosławiony człowiek, który zniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec żywota, który obiecał Bóg tym, co go miłują.
[13] »Niech nikt doznając pokusy nie mówi, że przez Boga jest kuszony, albowiem Bóg nie podlega pokusie do złego i sam nikogo nie kusi.
[14] »Lecz każdego kusi pociąg i przynęta pożądliwości.
[15] »A dopiero potem, gdy pożądliwość owoc wydaje, rodzi grzech, a grzech dokonany rodzi śmierć.
[16] »Nie błądźcie przeto, bracia moi najmilsi.
[17] »Wszelki dar dobry i każda wzniosła łaska z wysoka pochodzi, zstępuje od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany ani cienia zmienności.
[18] »Bo z własnej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli niejako początkiem stworzenia jego.
[19] »Wiecie to, bracia moi najmilsi! A niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, a powolny do mówienia i powolny do gniewu.
[20] »Bo gniew człowieka nie wypełnia sprawiedliwości Bożej.
[21] »Dlatego też odrzuciwszy wszelką nieczystość i nadmiar złości przyjmujcie z łagodnością słowo w was wszczepione, które może zbawić dusze wasze.
[22] »A bądźcie wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.
[23] »Bo jeśli kto słucha słowa, a nie wypełnia go, podobny będzie do człowieka przypatrującego się naturalnemu swemu obliczu w zwierciadle,
[24] »przypatrzył się sobie i odszedł, a niebawem zapomniał, jakim był.
[25] »Kto zaś wniknął we wzniosłe prawo wolności i wytrwał w nim, stał się nie tylko zapominającym słuchaczem, ale wykonawcą dzieła: ten będzie błogosławiony dla czynu swego.
[26] »A jeśli kto mniema, że jest pobożny nie powściągając języka swego, lecz zwodząc serce swoje, tego pobożność próżna jest.
[27] »Czystą i nieskalaną pobożnością wobec Boga i Ojca jest nawiedzanie sierot i wdów w utrapieniach ich i strzeżenie samego siebie od zmazy tego świata.