Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Szymon Piotr, sługa i Apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy przez sprawiedliwość Boga naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa otrzymali tę samą wiarę, co nasza.
[2] »Łaska i pokój niech się w was pomnaża przez poznanie Boga i Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
[3] »Skoro jego moc Boża obdarzyła nas tym wszystkim, co do życia i pobożności należy, przez poznanie tego, który nas wezwał własną chwałą i dobrocią
[4] »i przez którego otrzymaliśmy największe i najcenniejsze obietnice, abyście stali się uczestnikami Bożej natury wystrzegając się nawet skazy pożądliwości, która jest na świecie,
[5] »i wy również dokładajcie wszelkich starań, abyście wiarę waszą ugruntowali na cnocie, a cnotę na umiejętności.
[6] »Umiejętność zaś na powściągliwości, powściągliwość na cierpliwości, cierpliwość na pobożności,
[7] »pobożność na miłości bratniej, a miłość bratnią na miłości (Bożej).
[8] »Jeśli bowiem te cnoty mieć będziecie, i to obficie, to nie pozwolą wam one pozostać bezczynnymi ani nieużytecznymi w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.
[9] »Bo kto ich nie ma, ślepy jest i po omacku chodzi, zapomniawszy o oczyszczeniu z dawnych grzechów swoich.
[10] »Dlatego, bracia, usilnie starajcie się, żeby zapewnić sobie przez dobre uczynki wezwanie i wybranie wasze. Tak postępując nigdy nie zgrzeszycie.
[11] »Bo w ten sposób na pewno będziecie mieli dostęp otwarty do Królestwa wiecznego Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa.
[12] »Dlatego winienem wam często przypominać te rzeczy, choć znacie już je i utwierdzeni jesteście w prawdzie dla was przeznaczonej.
[13] »I uważam, że jest moim obowiązkiem, dopóki przebywam w tym przybytku, przypominaniem utrzymać was w czujności.
[14] »Wiedząc, że wkrótce opuszczę mój przybytek, jak Pan nasz Jezus Chrystus mi oznajmił.
[15] »Lecz starać się będę, żebyście po odejściu moim mogli często przypominać sobie te rzeczy.
[16] »Bo nie w oparciu o zmyślone baśnie oznajmiliśmy wam moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, lecz oglądaliśmy na własne oczy jego wielkość.
[17] »Albowiem odebrał on od Boga Ojca cześć i chwałę i gdy doszedł do niego taki głos z przedziwnego obłoku: Ten jest Syn mój umiłowany, w którym upodobałem sobie, jego słuchajcie —
[18] »my słyszeliśmy ten głos, który dochodził z nieba, gdy byliśmy z nim na górze świętej.
[19] »I tak potwierdzona była mowa Proroków, której trzymając się jako świecy w ciemnym świecącej miejscu, dobrze uczynicie. Póki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w sercach waszych.
[20] »Ale to przede wszystkim pojmijcie, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.
[21] »Bo nie za wpływem woli ludzkiej ongi proroctwo zostało oznajmione, ale Duchem Świętym uniesieni mówili święci ludzie Boży.