Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A potem ujrzałem innego Anioła zstępującego z nieba i mającego władzę wielką. I rozjaśniła się ziemia od chwały jego.
[2] »I zawołał potężnie, mówiąc: Upadła, upadła wielka Babilonia i stała się mieszkaniem czartów, strażą wszelkiego ducha nieczystego i strażą wszelkiego ptactwa nieczystego i budzącego odrazę.
[3] »Bo wino gniewu bezwstydu jej piły wszystkie narody, królowie ziemscy czynili z nią nieprawość, a kupcy ziemscy wzbogacili się z nadmiaru jej rozkoszy.
[4] »I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wynijdź z niej, ludu mój, abyś nie był uczestnikiem grzechów jej i plag jej nie cierpiał.
[5] »Bo grzechy jej dotarły aż do nieba i wspomniał Pan na nieprawości jej.
[6] »Oddajcież jej, jako i ona wam oddawała, i to w dwójnasób, podwójnie stosownie do uczynków jej: do pucharu, w którym dawała pić, nalejcie jej w dwójnasób.
[7] »Jako się wielce wynosiła, i w rozkoszach była, tyle zadajcie jej cierpienia i smutku. Ponieważ mówi w sercu swoim: Zasiadłam jak królowa, a nie jestem wdową i smutku nie zaznam.
[8] »Dlatego w jednym dniu przyjdą na nią plagi: smutek, głód i śmierć. A ogniem będzie spalona, bo potężny jest Bóg, który ją osądził.
[9] »I będą płakać, i narzekać nad nią królowie ziemscy, którzy czynili z nią nieprawość i w rozkoszach żyli, skoro ujrzą dym jej pożaru.
[10] »Stać będą z daleka z obawy cierpień jej i mówić: Biada, biada. O, Babilonio, miasto wielkie i potężne, jakże to w jedną godzinę przyszedł sąd twój.
[11] »A kupcy ziemscy płakać i narzekać nad nią będą, bo nikt już więcej nie kupi od nich towaru:
[12] »towaru złota i srebra, drogich kamieni, pereł i bisioru, purpury, jedwabiu i karmazynu, wszelkiego drzewa tujowego i naczyń z kości słoniowej, wszelkich sprzętów z drogich kamieni, z brązu, z żelaza, z marmuru i cynamonu,
[13] »pachnideł i olejków, kadzidła, wina i oliwy, mąki czystej, pszenicy i bydła, owiec, koni i wozów, niewolników i dusz ludzkich.
[14] »Owoce pożądliwości duszy twojej odeszły od ciebie, wszystko, co tłuste i wspaniałe, zginęło dla ciebie i już tego nigdy nie znajdziesz.
[15] »Kupcy tych rzeczy, którzy się wzbogacili, z daleka stać będą z obawy cierpień jej i będą płakać i narzekać mówiąc:
[16] »Biada, biada. O, miasto wielkie, które się przyoblekało w bisior, w purpurę i w karmazyn, a przyozdobione było w złoto, w drogie kamienie i perły,
[17] »że też jednej godziny wniwecz obróciły się tak wielkie bogactwa. A sternik każdy i przewoźnik, żeglarze i ci, co na morzu się trudzą, stanęli z daleka
[18] »i zawołali widząc miejsce jej pożaru i mówiąc:
[19] »Któreż podobne miasto temu wielkiemu? I sypali sobie proch na głowy, i wołali płacząc i narzekając: Biada, biada. Miasto ono wielkie, w którym bogacili się wszyscy, i którzy mieli okręty na morzu z majętności jego, że też jednej godziny spustoszało.
[20] »Rozraduj się nad nim niebo i święci Apostołowie, i Prorocy, bo osądził Bóg sprawę waszą przeciw niemu.
[21] »I Anioł jeden potężny podniósł jakby wielki kamień młyński, i wrzucił w morze mówiąc: Takim pędem wrzucona będzie Babilonia, miasto ono wielkie, i więcej się już nie znajdzie.
[22] »I nie rozlegnie się w tobie więcej ton cytr, fletów i trąb, wydobywany z nich przez grających cytrzystów i muzyków. Nie znajdzie się w tobie więcej żaden mistrz rzemiosła, nie usłyszą w tobie więcej głosu młyńskiego kamienia,
[23] »nie zajaśnieje w tobie więcej światło lampy i nie da się więcej słyszeć w tobie głos oblubieńca i oblubienicy. Bo kupcy twoi byli książętami ziemi, a przez czary twoje zbłądziły wszystkie narody.
[24] »W nim (tj. w mieście) znaleziono krew Proroków i świętych, i wszystkich, co byli zabici na ziemi.