Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W Onę godzinę, przystąpili uczniowie do Jezusa, mówiąc: Kto wżdy więtszy jest w królestwie niebieskiem?
[2] »A przyzwawszy Jezus pacholę, postawił je w pojśrodku ich i rzekł:
[3] »Prawdziwie mówię wam: Jeśli się nienawrocicie, a nie uczynicie się jako pacholątka, nie wnidziecie do królestwa niebieskiego.
[4] »Kto by się przeto zniżył jako pacholę to, ten jest więtszy w królestwie niebieskiem.
[5] »I kto by przyjął pacholę takowe na imię moje, mnie przyjmuje.
[6] »A kto by obraził jednego zmałych tych wierzących w mię, pożyteczniej mu, aby zawieszono żarna ośle na szyi jego, i zatopiono by ji w głębokości morskiej.
[7] »Biada światu przed zawadami. Bo muszą przyść zawady, wszakże biada człowiekowi onemu, przez którego zawada przychodzi.
[8] »Jeśli przeto ręka twoja, albo noga twoja zawadza tobie odetni je, i rzuć od siebie. Lepiej tobie jest wniść do żywota chromym albo ułomnym, niż dwie ręce albo dwie nodze mając wrzuconym być do ognia wiecznego.
[9] »I jeśli oko twoje zawadza tobie, wyjmi je i rzuć od siebie. Lepiej tobie jest jednookiemu do żywota wniść, niż dwie oce mając być wrzuconym do gehenny ognistej.
[10] »Patrzcie abyście nie gardzili jednym zmałych tych. Bo mówię wam, iż aniołowie ich w niebiesiech zawżdy widzą oblice ojca mego niebieskiego.
[11] »Bo przyszedł syn człowieczy (znaleść i) zachować co było zginęło.
[12] »Co się wam zda? Jeśliby było u którego człowieka sto owiec, i zabłądziłaby jedna znich, aza nie zostawia dziewięćdziesiąt dziewiąci na górach, a szedszy szuka błędnej?
[13] »A gdy ją najdzie, prawdziwie mówię wam, iż raduje się jej więcej niż nad dziewięćdziesiąt dziewiącią które niezbłądziły.
[14] »Tak nie jest wola przed ojcem waszym niebieskiem, aby zginął jeden z małych tych.
[15] »Jeśli lepak zgrzeszy przeciw tobie brat twój, idź i strofuj go między tobą a im samym. Jeśli cię posłucha, zyskałeś brata twego.
[16] »A jeśli nie usłucha weźmi z sobą jednego albo dwu, aby w uściech dwu albo trzech świadków stało każde słowo.
[17] »Jeśli lepak nie posłucha ich, rzecz cerkwi. A jeśli cerkwie nie posłucha, niech ci będzie jako poganin i Celnik.
[18] »Prawdziwie mówię wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związano w niebie. A cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązano w niebie.
[19] »Zaś mówię wam, iż gdyby się dwa zwas zgodzili na ziemi, każda rzecz o którąby prosili, stanie się im od ojca mojego niebieskiego.
[20] »Bo gdzie są dwa albo trzej zebrani w moje imię, tam jestem w pośrzodku ich.
[21] »Tedy przystąpiwszy k niemu Piotr rzecze: Panie, wiele kroć zgrzeszy przeciw mnie brat mój, a odpuszczę jemu? aż siedmkroć?
[22] »Mówi mu Jezus: Nie mówię tobie, aż siedmkroć, ale aż siedmdziesiąt kroć siedm.
[23] »Dla tego podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który chciał kłaść lidźbę zniewolniki swemi.
[24] »A gdy ją poczynał kłaść, przywiedziono mu jednego dłużnego dziesięć tysięcy talantów.
[25] »A gdy nie miał (czem) oddać, roskazał ji pan jego przedać, i żonę jego, i dzieci, i wszytko cokolwiek miał, i oddać.
[26] »Padając przeto niewolnik on kłaniał się mu mówiąc: panie, pocierpi mi a wszytko tobie oddam.
[27] »A użaliwszy się pan niewolnika onego wypuścił go, i dług mu odpuścił.
[28] »Wyszedszy lepak niewolnik on nalazł jednego z towarzyszów swych, który mu był dłużen sto denarzów, a pojmawszy ji dawił mówiąc: Oddaj mi coś dłużen.
[29] »Upadszy przeto towarzysz jego prosił go mówiąc: Pocirpi mi, a (wszytko) oddam tobie.
[30] »A on niechciał, ale szedszy wrzucił ji do ciemnice, ażby oddał dług.
[31] »A ujrzawszy towarzysze jego co się działo, zasmucili się wielce, i przyszedszy powiedzieli panu swemu wszytko co się działo.
[32] »Tedy przyzwawszy ji pan jego, mówi mu: Chłopie złośliwy wszystek on dług odpuściłem tobie, ponieważ prosiłeś mię.
[33] »Niegodziłoli się i tobie zmiłować się nad towarzyszem twoim, jako i ja nad tobą zmiłowałem się?
[34] »I rozgniewawszy się pan jego wydał ji katom, ażby oddał wszystek dług (jemu.)
[35] »Tak i ociec mój niebieski uczyni wam, jeśli nieodpuścicie każdy bratu swemu z serc swoich.