Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A Gdy się przybliżyli do Jerozolima, i przyszli do Bethfagi ku górze oliwnej, tedy Jezus posłał dwu uczniu
[2] »mówiąc im: Idźcie do wsi, która przeciw wam, i wnet najdziecie oślicę przywiązaną, i oślę znią; odwiązawszy przywiedcie mi.
[3] »A jeśli wam kto rzecze co, rzeczcie iż ich pan potrzebuje. A wnet pośle je.
[4] »A to wszytko było, aby się spełniło co rzeczono przez proroka mówiącego:
[5] »Rzeczcie córce Syońskiej: Oto król twój idzie tobie cichy, i siedzący na oślicy i oślęciu (na) synie pod jarzemnej.
[6] »A szedszy uczniowie i uczyniwszy jako im był roskazał Jezus,
[7] »Przywiedli oślicę i oślę, i włożyli na nie odzienia swe i wsadzili (go) na nie.
[8] »A (on) wielki tłum pościełali odzienia swoje na drodze, inszy lepak rąbali chrost zdrzewa i słali na drodze.
[9] »A tłumy wprzód idące i za nim idące krzyczały mówiąc: Hoszyana synowi Dawidowemu. Błogosławiony idący w imię pańskie. Hoszyana na wysokościach.
[10] »A gdy wszedł do Jerozolim, wzruszyło się wszystko miasto mówiąc: Kto jest ten?
[11] »A tłumy mówiły: Ten jest Jezus prorok z Nazareta Galileyskiego.
[12] »I wszedł Jezus do świątnice Bożej i wygnał wszytki przedające i kupujące w świątnicy, i stoły przekupników, i stolce przedawających gołębie sprzewracał.
[13] »I mówi im: Napisano: Dom mój dom modlitwy nozowie się; a wy uczyniliście ji jaskinią rozbójniczą.
[14] »I przystąpili k niemu ślepi i chromi w świątnicy a uzdrowił je.
[15] »A ujrzawszy Arcyoffiarnicy i Księża dziwy które poczynił, i pacholęta krzyczące w świątnicy i mówiące: Hosziana synowi Dawidowemu. Rozgniewali się.
[16] »I rzekli mu: Słyszyszli co ci mówią? A Jezus mówi im: Tak, nigdyli nie czytaliście, iż z ust niemowiątek i sących skończyłeś chwałę?
[17] »I zostawiwszy je wyszedł wen zmiasta do Bethanij, i mieszkał tam.
[18] »Rano lepak wracając się do miasta łaknął.
[19] »A ujrzawszy figę na drodze przyszedł k niej, a nic nie nalazł na niej, tylko liście samo, i mówi jej: Aby się na potym owoc z ciebie nie rodził na wieki. I uschła zarazem figa.
[20] »A ujrzawszy uczniowie zadziwowali się mówiąc: Jako zarazem uschła figa?
[21] »A odpowiedając Jezus rzekł jim: Prawdziwie mówię wam, jeśli macie wiarę a nie wątpicie, nie tylko to fidze uczynicie, ale jeślibyście i górze tej rzekli weźmi się i wrzuć się do morza, będzie.
[22] »I wszytko oczkolwiek prosilibyście w modlitwie wierząc weźmiecie.
[23] »A gdy przyszedł do świątnice przystąpili k niemu uczącemu arcyoffiarnicy i starszy ludu mówiąc: Którą władzą to czynisz? I kto tobie dał władzę tę?
[24] »A odpowiedając Jezus rzekł im: Spytam i ja was o jednę rzecz, którą jeśli mi powiecie, i ja wam powiem którą władzą czynię.
[25] »Nurzanie Johanowe zkąd było? Zniebali albo zludzi? A oni rozmyślali wsobie mówiąc: Jeślibychmy rzekli znieba, rzecze nam: Dla czegoż tedy nie uwierzyliście mu?
[26] »A jeśli rzeklibychmy z ludzi, boim się tłumu, bo wszyscy Johana mają jako proroka.
[27] »A odpowiedając Jezusowi rzekli: Nie wiemy. Rzekł im i on: Ani ja powiem wam, którą władzą to czynię.
[28] »A co się wam zda? Człowiek niektóry miał dwu synu, i przystąpiwszy do pierwszego, rzekł: Synu idź dzisia rób w winogradzie mym.
[29] »A on odpowiedając rzekł: Nie chcę, lecz potym namyśliwszy się, poszedł.
[30] »I przystąpiwszy do wtórego rzekł takież. A on odpowiedając rzekł: Ja idę panie, a nieszedł.
[31] »Który z tych dwu uczynił wolą ojca swego? mówią mu: pierwszy. Mówi im Jezus: Prawdziwie mówię wam, iż celnicy i wszetecznice uprzedzają was do królestwa Bożego.
[32] »Bo przyszedł do was Johan drogą sprawiedliwości, a nie uwierzyliście mu, a celnicy i wszetecznice uwierzyli mu, wy lepak widząc, nie namyśliliście się na potym uwierzyć mu.
[33] »Drugiego podobieństwa słuchajcie. Człowiek niektóry był domowy gospodarz, który nasadził winnicę, i płotem ją ogrodził, i wkopał wniej prasę, i zbudował wieżę, i najął ją kmieciom, i zaszedł (daleko).
[34] »A gdy się przybliżył czas owoców, posłał sługi swoje do kmieci pobrać owoce jej.
[35] »A kmiecie pojmawszy sługi jego, owego jednak zbili, a owego zabili, a owego ukamionowali.
[36] »Zasię posłał inych sług więcej niż pierwszych, i uczynili jim takież.
[37] »A naostatek posłał do nich syna swego mówiąc: Zawstydzą się syna mego.
[38] »A kmiecie ujrzawszy syna, rzekli w sobie: Ten jest dziedzic, przydźcie zabijem ji, a otrzymamy dziedzictwo jego.
[39] »I pojmawszy ji wywiedli precz z winnice, i zabili.
[40] »Gdy przeto przyjdzie pan winnice, co uczyni kmieciom onym? Mówią mu: Złe zle potraci je, a winnicę swoję najmie innym kmieciom, którzy będą jemu oddawać owoce czasu swego
[41] »Mówi im Jezus: Nigdyli nie czytaliście w piśmiech? Kamień który odrzucili budujący, ten zstał się głową węgła.
[42] »Od pana zstało się to, i jest dziwno w oczu naszych.
[43] »Przeto mówię wam, iż odejmie się od was królestwo Boże, i dane będzie narodowi czyniącemu owoce jego.
[44] »A kto padnie na kamień ten, rozbije się, lecz na kogo padnie zetrze ji.
[45] »A usłyszawszy arcyoffiarnicy i Faryzeuszowie podobieństwa jego poznali iż o nich mówił.
[46] »A szukając go pojmać, bali się tłumów ponieważ jako proroka jego mieli.