Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Ewangelia Łukasza » Rozdział 10
«  Ewangelia Łukasza 9 Ewangelia Łukasza 10 Ewangelia Łukasza 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A Potym ukazał Pan i drugie siedmdziesiąt i posłał je po dwu przed obliczem swem, do każdego miasta i miejsca, gdzie miał sam przyść. [2] »Rzekł przeto k nim: Żniwo jednak mnogie, lecz robotników mało. Módlcie się przeto panu żniwa, aby wygnał robotniki do żniwa swego. [3] »Idźcież, oto ja posyłam was, jako jagnięta w pojśrzód wilków. [4] »Nie noście mieszka, ani taistry, ani botów. I żadnego w drodze nie witajcie. [5] »A do którego domu wnidziecie, pierwej mówcie: Pokój domowi temu. [6] »A jeśli tam będzie syn pokoju, odpoczynie na niem pokój wasz, a jeśli nie, na was się wróci. [7] »Lecz w tem domu trwajcie jedząc i pijąc co w nich. Godzien bo jest robotnik zapłaty swej; nie przechodźcie z domu do domu. [8] »A do któregokolwiek miasta wnidziecie, a przyjmą was, jedzcie co położą przed was. [9] »A uzdrawiajcie niemocne w niem. I mówcie im: Przybliżyło się na was królestwo Boże. [10] »A do którekolwiek miasta weszlibyście, a nie przyjmą was, wyszedszy na ulice jego, rzeczcie: [11] »I proch (który) przylnął do nas z miasta waszego, ocieramy wam, wszakże to wiedzcie, iż przybliżyło się na was królestwo Boże. [12] »Mówię wam, iż Sodomie w dzień on znośniej będzie, niż miastu onemu. [13] »Biada tobie Chorazynie. Biada tobie Bethsaido, iż gdyby w Tyru i Sydonie były te mocy, które bywały w was, dawnoby w worze i popiele siedząc kajali się. [14] »Wszakosz Tyrowi i Sydonowi znośniej będzie na sądzie, niż wam. [15] »A ty Kapernaumie, któryś aż do nieba wywyższon, aż do piekła zniżon będziesz. [16] »Kto słucha was, mnie słucha. A kto odrzuca was, mnie odrzuca. Kto lepak mnie odrzuca, odrzuca onego kto mię posłał. [17] »I wrócili się siedmdziesiąt z radością, mówiąc: Panie, i czarci podają się nam w imię twoje. [18] »Rzekł im lepak: Widziałem Szatana, jako błyskawicę znieba spadającego. [19] »Oto daję wam moc deptać po wężoch, i szkorpiech, i po wszej sile nieprzyjaciela, a nic was nie obrazi. [20] »Wszakże z tąd się nie radujcie, iż duchy wam podają się, lecz radujcie się, iż imiona wasze napisane w niebiesiech. [21] »W onę godzinę rozradował się duchem (świętem Jesus) i rzekł: Wysławiam cię Ojcze, Panie nieba i ziemie, iż zakryłeś to od mądrych i rozumnych, a odkryłeś niemowiątkam. Tak ojcze, iż tak była dobra wola przed tobą. [22] »Wszytko podano mi jest od ojca mego. A nikt nie zna kto jest syn, tylko ociec, i kto jest ociec, tylko syn, i komuby chciał syn odkryć. [23] »A obróciwszy się ku uczniom osobno, rzekł: Błogie oczy widzące, co wy widzicie. [24] »Bo mówię wam, iż mnodzy prorocy i królowie chcieli widzieć co wy wydzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli. [25] »A oto zakonnik niektóry wstał, kuszący go i mówiąc: Uczycielu, co czyniąc żywot wieczny odziedziczę? [26] »A on rzekł k niemu: Wzakonie co napisano? Jako czytasz? [27] »On lepak odpowiedając rzekł: Umiłujesz pana Boga twego, ze wszego serca twego, i ze wszej dusze twojej, i ze wszej siły twojej, i ze wszej myśli twojej. A bliźniego twego, jako siebie samego. [28] »I rzekł mu: prawie odpowiedziałeś, to czyń, a żyw będziesz. [29] »A on chcąc się usprawiedliwić, rzekł do Jesusa: A kto jest mój bliźni? [30] »A odpowiedając Jesus rzekł: Człowiek niektóry zstępował od Jeruzalema do Jerycha, i między zbójce wpadł, którzy go i złupili i rany zadawszy poszli, ostawiwszy na puł będącego martwego. [31] »Strafunku lepak offiarnik niejaki, zstępował drogą oną, a ujrzawszy ji minął. [32] »A takież i Lewit będąc wedle (onego) miejsca i ujrzawszy ji przeminął. [33] »Samarytan lepak niektóry drogą ciągnąc, przyszedł wedle niego, a ujrzawszy ji użałował się. [34] »I przystąpiwszy zawiązał rany jego nalawszy oliwy i wina, a podniózszy ji na swe bydlę przyprowadził ji do gościnnego domu, i pilnował go. [35] »A nazajutrz, wyjąwszy dwa denarza dał gospodarzowi, i rzekł mu: pilnuj go, a jeśli co nad to nałożysz, ja gdy się zwrócę oddam tobie. [36] »Kto (przeto) z tych trzech zda się tobie bliźni być (onemu) który wpadł między zbójce? [37] »A on rzekł: który uczynił miłosierdzie z nim. Rzekł przeto jemu Jesus: Idź i ty czyń takież. [38] »Stało się lepak gdy szli, a on wszedł do wsi niejakiej, a niewiasta niektóra, imieniem Martha przyjęła ji do domu swego. [39] »A u tej była siostra, zwana Marya, która też siadszy u nóg Jesusowych słuchała słowa jego. [40] »Martha lepak bawiła się około częstej służby. A stanąwszy rzekła: Panie, niedbasz ty, iż siostra moja, samę mnie ostawiła służyć? Rzecz przeto jej, że mi pomoże. [41] »A odpowiedając rzekł jej Jesus: Martho, Martho, troszczesz się i frasujesz się o wiele. [42] »Lecz jednego potrzeba. Maria dobrą część wybrała, która nie będzie odjęta od niej. 
«  Ewangelia Łukasza 9 Ewangelia Łukasza 10 Ewangelia Łukasza 11  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).