Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Ewangelia Łukasza » Rozdział 16
«  Ewangelia Łukasza 15 Ewangelia Łukasza 16 Ewangelia Łukasza 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »MÓwił lepak i ku uczniom swym: Człowiek niektóry był bogaty, który miał urzędnika, a ten oskarżon do niego, jako rozproszyciel majętności jego. [2] »I wezwawszy go, rzekł mu: Co to słyszę o tobie? Oddaj lidżbę z urzędu twego. Bo już nie będziesz móc rządzić. [3] »Rzekł lepak w sobie urzędnik: Co uczynię, iż pan mój odejmuje urząd ode mnie? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. [4] »Wiem co uczynię, iż gdy będę złożon z urzędu, będą mię przyjmować do domów swych. [5] »A przyzwawszy każdego z dłużników pana swego rzekł pierwszemu: Ile dłużeneś panu memu? [6] »A on rzekł: Sto batów oliwy. I rzekł mu: weźmi twój zapis, a siadszy rychło napisz pięćdziesiąt. [7] »Potym drugiemu rzekł: A ty ile dłużeneś? A on rzekł: Sto łastów pszenice. I mówi jemu: Weźmi twój zapis, a napisz ośmdziesiąt. [8] »I pochwalił pan urzędnika niesprawiedliwego, iż mądrze uczynił. Bo synowie wieku tego mędrszy są nad syny światłości w rodzie swem. [9] »I ja wam mówię: czyńcie sobie przyjacioły z Mammonu niesprawiedliwości, że gdy ustaniecie przyjmą was do wiecznych namiotów. [10] »Wierny w male, i w wielu wierny jest, a w male niesprawiedliwy i w wielu niesprawiedliwy jest. [11] »Jeśli przeto w niesprawiedliwem Mammonie wierni nie byliście, prawdziwego (Mammona) kto się wam zwierzy? [12] »I jeśli w cudzem wierni nie byliście, (a) wasze kto wam da? [13] »Żadny czeladnik nie może dwiema panom służyć; bo albo jednego bedzie nienawidzieć, a drugiego miłować; albo ku jednemu przystanie, a drugiego zaniedba. Nie możecie Bogu służyć i Mammonowi. [14] »A słyszeli wszytko to i Faryzeuszowie łakomcy będąc i śmiali się z niego. [15] »I rzekł im: Wy jesteście usprawiedliwiający sami siebie przed ludźmi, lecz Bóg zna serca wasze; iż co u ludzi wysoko, mierzioność przed Bogiem jest. [16] »Zakon i prorocy aż do Johana; odtąd królestwo Boże opowiedają, i każdy do niego gwałtem się dobywa. [17] »Łatwiej lepak niebu i ziemi minąć, niż (z) zakonu jednej krysce upaść. [18] »Wszelki odpuszczający żonę swą, a pojmujący drugą cudzołoży. I wszelki odpuszczoną od męża pojmujący, cudzołoży. [19] »Człowiek lepak niektóry był bogaty, i obłoczył szarłat i wifson, dobrej myśli co dzień świetno. [20] »Był (też) i żebrak niejaki imieniem Łazarz, który leżał u wrót jego owrzedziały. [21] »I żądający najeść się z odrobin padających od stołu bogatego, ale i psi przychodzący lizali wrzody jego. [22] »Stało się lepak umarł żebrak i doniesion od aniołów do łona Abrahamowego. Umarł lepak i bogaty, i pogrzebion. [23] »A w piekle podniozszy oczy swoje, będąc wmękach, widzi Abrahama zdaleka, i Łazarza w łoniech jego. [24] »A on wołając rzekł: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nademną, a pośli Łazarza, aby omoczył koniec palca swego w wodzie, i ochłodził język mój, iż męczę się w płomieniu tem. [25] »Rzekł lepak Abraham: Synu, wspomni iżeś pobrał dobra twoje w żywocie twem a Łazarz takież złe. Ninie lepak ten się cieszy, a ty się męczysz. [26] »A nad to wszytko, między nami i wami odchłań wielka utwierdzona, iż chcący przestępić z owąd k wam niemogą, ani z tamtąd k nam prześć. [27] »Rzekł lepak: Proszę przeto ciebie ojcze, abyś go posłał do domu ojca mego. [28] »Bo mam pięć braciej aby je przestrzegł żeby i ci nie przyszli na to miejsce męki. [29] »Mówi mu Abraham: Mają Moiżesza i proroki, niech ich słuchają. [30] »A on rzekł: Nie, ojcze Abrahamie, ale jeśliby kto od martwych szedł k nim, pokają się. [31] »I rzekł mu: Jeśli Moiżesza i proroków nie słuchają, (tedy) ani chociaby kto zmartwychwstał, uwierzą. 
«  Ewangelia Łukasza 15 Ewangelia Łukasza 16 Ewangelia Łukasza 17  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).