Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »BYli lepak niektórzy w Antyochij w będącem (tam) zborze prorocy i uczyciele; i Barnabas, i Symon nazwany Niger, i Lucyus Kireneyski, Manahen też Heroda Tetrarchy schowaniec i Saul.
[2] »A gdy ci służbę czynili Bogu, i pościli, rzekł duch święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula na sprawę, na którą przyzwałem je.
[3] »Tedy pościwszy, i modlący się, i włożywszy na nie ręce odpuścili (je.)
[4] »Ci przeto wysłani od ducha świętego przyszli do Selewkij, a z onąd odpłynęli do Cypru.
[5] »A przyszedszy do Salaminy, opowiedali słowo Boże w szkołach Judskich, a mieli i Johana służebnika.
[6] »A przeszedszy wyspę aż do Pafu naleźli niejakiego czarnoksiężnika fałszywego proroka Judowina, któremu imię Bariehu.
[7] »Który był z starostą Sergiem Pawłem z mężem rozumnym. Ten przyzwawszy Barnabę i Saula, szukał słuchać słowa Bożego.
[8] »Lecz stał przeciw nim Elimas czarnoksiężnik. Bo się tak wykłada imię jego, szukając odwrócić starostę od wiary.
[9] »A Saul który i Paweł pełen będąc ducha świętego, wejrzawszy nań,
[10] »Rzekł: O pełny wszej zdrady i wszej złości, synu diabłów, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości, nieprzestawasz przewracać dróg pańskich prawych.
[11] »A teraz oto ręka pańska nacię, że będziesz ślepy, niewidzący słońca aż do czasu. I natychmiast napadł nań mrok i ciemność, a chodząc szukał wodzow.
[12] »Tedy ujrzawszy starosta co się stało, uwierzył, dziwując się nad nauką pańską.
[13] »A puściwszy się z Pafu Paweł i którzy znim (byli) przyszli do Pergi Pamfilijskiej. A Johan odszedszy od nich wrócił się do Jeruzalema.
[14] »Oni lepak przeszedszy od Pergi przyszli do Antyochijej Pisydiyskij. A wszedszy do szkoły wdzień sobotny, siedli.
[15] »A po czytaniu zakonu i proroków, posłali arcyszkolnicy k nim, mówiąc: Mężowie bracia, jeśli jest u was rzecz napominania do ludu, mówcie.
[16] »A powstawszy Paweł i zmachnąwszy ręką, rzekł: Mężowie Izraelscy, i którzy się boicie Boga, słuchajcie.
[17] »Bóg ludu tego Izraelskiego obrał ojce nasze, i lud wywyższył czasu obywania wziemi Eipskiej, a z ramieniem wysokiem wyprowadził je zniej.
[18] »A przez czas czterdzieści lat obyczaje ich znaszał w pustyni.
[19] »A zniszczywszy narodów siedm w ziemi Chanaańskiej, losem podzielił im ziemię ich.
[20] »A potym dał sędzie, jakmiarz lat lat trzysta pięćdziesiąt, aż do Samuela proroka.
[21] »A od onąd prosili (o) Króla, i dał im Bóg Saula syna Kisowego, męża zpokolenia Beniaminowego, lat czterdzieści.
[22] »A odstawiwszy ji, wzwiódł im Dawida za króla, któremu poświadczając rzekł: Nalazłem Dawida Jesaiowego, męża wedle serca mego, który uczyni wszytkie wole moje.
[23] »Z tego nasienia Bóg wedle obietnice wywiódł Izraelowi zbawiciela Jesusa.
[24] »Gdy wprzód przepowiedał Johan przed obliczem przyścia jego nurzanie pokajania Izraelowi.
[25] »A jako (skoro) wypełnił Johan bieg, mówił: kogo mię dorozumiewacie się być, nie jestem ja, ale oto idzie za mną, którego nie jestem dostojen botów nóg (jego) rozwięzać.
[26] »Mężowie bracia, synowie rodzaju Abrahamowego, i którzy się u was boją Boga, wam rzecz zbawienia tego posłano.
[27] »Bo mieszkający w Jeruszalemie i książęta ich, tego to nieznając i głosów prorockich, które na każdą sobotę czytają, osądziwszy (go) wypełnili (je.)
[28] »Ani jednej przyczyny śmierci nie nalazszy, uprosili Piłata zabić ji.
[29] »A gdy wykonali wszytko co o niem napisano, zjąwszy z drewna położyli do grobu.
[30] »Lecz Bóg wskrzesił ji zmartwych.
[31] »Który ukazował się przez wiele dni (onym) co byli znim przyszli z Galileie do Jeruzalema, którzy są świadkami do ludu.
[32] »I my opowiedamy wam, (onę) ku ojcom obietnicę uczynioną,
[33] »Że ją Bóg spełnił dzieciom ich nam, wskrzesiwszy Jezusa, jako i w Psalmie napisano: Syn mój jesteś ty, ja dzisia spłodziłem cię.
[34] »A iż (go) wskrzesił zmartwych, że się już niema wrócić do skażenia, tak rzekł, iż dam wam święte (dary) Dawidowe wierne.
[35] »Dla tego i w drugiem (Psalmie) mówi: Niedasz świętemu twemu ujrzeć skażenia.
[36] »Bo jednak Dawid swemu wiekowi posłużywszy, Bożą radą usnął, i przyłożon ku ojcom swym, i widział skażenie.
[37] »Lecz którego Bog obudził, (ten) nie ujrzał skażenia.
[38] »(13:38a) Wiadomo przeto niech będzie wam mężowie bracia, iż przez tego to wam odpuszczenie grzechów opowieda się,
[39] »(13:39b) i od wszego zczego niemogliście się w zakonie Moiżeszowem usprawiedliwić,
(13:39) Wtemto wszelki wierzący usprawiedliwi się.
[40] »Patrzcie przeto by nieprzyszło na was, ono co rzeczono w prorocech.
[41] »Baczcie zuchwali, a dziwujcie się, a zniknicie, iż sprawę ja sprawuję we dni wasze, której nie uwierzycie, jeśliby kto powiedał wam.
[42] »A gdy oni wychodzili prosili (ich) aby wdrugą sobotę mówili im (te) słowa.
[43] »A po odpuszczeniu szkoły, szli mnodzy z Judów, i z nabożnych nowo nawróconych za Pawłem i Barnabą, którzy k nim mówiąc namawiali je aby trwali w łasce Bożej.
[44] »A w przyszłą sobotę, mało nie wszytko miasto zebrało się słuchać słowa Bożego.
[45] »Lecz Judowie widząc tłumy, napełnili się zawiścią, i sprzeciwiali się (temu) co od Pawła było mówiono, sprzeciwiając się i bluźniąc.
[46] »A bezpieczni będąc Paweł i Barnaba, rzekli: Wam było potrzeba pierwej mówić słowo Boże, lecz ponieważ odrzuciliście je, i niedostojnemi osądziliście sami siebie wiecznego żywota, oto obracamy się do pogan.
[47] »Tak bo roskazał nam Pan: Położyłem cię za światło poganom, abyś był zbawieniem, aż do kończyn ziemie.
[48] »A słysząc (to) poganie uradowali się i sławili słowo Pańskie, i uwierzyli którzykolwiek byli zrządzeni do żywota wiecznego.
[49] »I roznosiło się słowo pańskie na wszytkę (onę) krainę.
[50] »Lecz Judowie poduszczyli nabożne niewiasty a uczciwe, i przedniejsze mieszczany, i pobudzili prześladowanie na Pawła i na Barnabę, i wygnali je z granic swoich.
[51] »A ci otrząsnąwszy proch nóg swych na nie, przyszli do Ikonia.
[52] »A uczniowie napełniali się radości i ducha świętego.