Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Dzieje Apostolskie » Rozdział 15
«  Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15 Dzieje Apostolskie 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A Niektórzy wyszedszy z Judskiej (ziemie) uczyli bracią, iż jeśli się nieobrzeżecie obyczajem Moiżesza, nie możecie być zbawieni. [2] »Gdy się przeto zaczął rozruch i spór niemały (miedzy) Pawłem i Barnabą przeciw im postanowili iść Pawłowi i Barnabie i niektórym inym z drugich ku Apostołom i starszym do Jeruzalema otym to pytaniu. [3] »Oni przeto posłani od zboru, przeszli Fenikią i Samaryą opowiedając nawrócenie poganów, i czynili radość wielką wszem bratom. [4] »A przyszedszy do Jeruzalema, przyjęci od zboru, i (od) Apostołów, i (od) starszych, i opowiedali cokolwiek Bóg poczynił przez nie. [5] »Lecz powstali niektórzy z odszczepieństwa Faryzeuszów wierzących, mówiąc że je trzeba obrzezywać, zapowiedać też chować zakon Moiżeszów. [6] »Zebrali się lepak Apostołowie i starszy wejrzeć wtę to sprawę. [7] »A gdy wielki spór był, wstawszy Piotr rzekł k nim: Mężowie bracia, wy wiecie że ode dni dawnych Bóg między nami obrał przez usta moje słyszeć poganom słowo Ewanielionu i uwierzyć. [8] »A serce znający Bóg poświadczył im, dawszy im ducha świętego jako i nam. [9] »I nic nie dał różności między nami i nimi, wiarą oczyściwszy serca ich. [10] »Teraz przeto co się kusicie włożyć jarzmo na szyję uczniów, którego ani ojcowie naszy, ani my mogliśmy nieść? [11] »Ale przez łaskę Pana Jesusa Christa wierzymy (że) zbawieni będziemy, jako i oni. [12] »Umilkło lepak wszytko mnóstwo, a słuchali Barnaby i Pawła opowiedających, którekolwiek poczynił Bóg znamiona i cuda między pogany przez nie. [13] »A potym gdy oni umilkli, odpowiedział Jakob mówiąc: Mężowie bracia posłuchajcie mię. [14] »Symeon powiedział, jako pierwej Bóg nawiedził, (aby) wziął z pogan lud w imię swoje. [15] »A ztemto zgadzają się słowa proroków, jako napisano: [16] »Po tym wrócę się i znowu zbuduję namiot Dawidów opadły, i roskopania jego znowu zbuduję i naprawię ji. [17] »Aby szukali ini ludzie Pana, i wszytcy pogani, od których wzywano imię moje, mówi Pan, czyniący to wszytko. [18] »Znajome od wieku są Bogu wszytkie sprawy jego. [19] »Dla tego ja najduję niedokuczać tym którzy z pogan nawracają się do Boga, [20] »Ale pisać im, aby się wstrzymawali od plugastw bałwańskich, i od porubstwa, i ode krwie. A cokolwiek nie chcą aby im czyniono, drugim nie czynić. [21] »Bo Moiżesz z przedniejszych wieków co miasto ma kto go przepowieda w szkołach, (którego) w każdą sobotę czytają. [22] »Tedy się zdało Apostołom i starszem ze wszem zborem, wybrane męże z siebie posłać do Antyochiej, z Pawłem i Barnabą, Judę nazwanego Barsabą, i Sylę, męże przedniejsze między bracią. [23] »Napisawszy przez ręce ich to: Apostołowie i starszy, i bracia, tym którzy w Antyochij w Syryi i w Kilikij braciej z pogan zdrowia. [24] »Ponieważ słyszeliśmy iż niektórzy z nas wyszedszy strwożyli was słowy, przewracając dusze wasze, mówiąc (iż trzeba) obrzezać się i strzec zakonu, którym nie roskazaliśmy. [25] »Zdało się nam jednomyślnie zebranym, wybrane męże posłać do was, z miłemi nam, Barnabą i Pawłem. [26] »Z ludźmi którzy wydali dusze swe dla imienia pana naszego Jesusa Christa. [27] »Posłaliśmy przeto Judę i Sylę, którzy i słowem toż opowiedzą. [28] »Bo zdało się duchowi świętemu i nam, nic więcej nieprzykładać wam ciężaru, okrom potrzebnych tych to (rzeczy.) [29] »Hamować się od offiar bałwańskich, i (ode) krwie, i (od) porubstwa, a czegokolwiek niechcecie aby wam czyniono, drugim nie czyńcie; od czego jeśli się zachowacie, dobrze udziałacie, zdrowi bądźcie. [30] »Oni przeto odpuszczeni, przyszli do Antyochiej, a zgromadziwszy mnóstwo oddali list. [31] »A przeczytawszy uradowali się z pociechy. [32] »A Juda i Syla będąc też sami proroki, rzeczą obfitą pocieszyli bracią i zmocnili. [33] »A zmieszkawszy czas (nie jaki) odpuszczeni są spokojem od braciej ku apostołom. [34] »Zdało się lepak Syli zetrwać tam. [35] »A Paweł i Barnaba mieszkali w Antyochij, ucząc i opowiedając i z inemi mnogimi słowo pańskie. [36] »A po kilku dni rzekł Paweł ku Barnabie: wróciwszy się już nawiedźmy bracią naszę wkażdem mieście, wktórycheśmy opowiedali słowo pańskie jako się mają. [37] »A Barnaba chciał wziąć Johana nazwanego Markiem. [38] »Lecz Pawłowi zdało się onego który odstał od nich z Pamfiliej, a niechciał znimi iść na pracę, nie brać go z sobą. [39] »Stało się przeto rozdrażnienie, aż się rozeszli między sobą jeden od drugiego, że Barnaba wziąwszy z sobą Marka wiózł się do Cypru. [40] »A Paweł przyjąwszy Sylę wyszedł oddany łasce Bożej od braciej. [41] »I schodził Syryą i Kilikią zmacniając zbory. 
«  Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15 Dzieje Apostolskie 16  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).