Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Dzieje Apostolskie » Rozdział 21
«  Dzieje Apostolskie 20 Dzieje Apostolskie 21 Dzieje Apostolskie 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A Gdyśmy się odwieźli odciągnąwszy od nich, prosto bieżąc, przyszliśmy do Konu, a na drugi (dzień) do Rodu, z onąd od Patar. [2] »A dostawszy okrętu przebieżeć do Feniki wsiadszy odwieźliśmy się. [3] »A gdy się ukazał Cypr, ostawiwszy ji po lewie płynęliśmy do Syryej i przystąpiliśmy do Tyru, bo tam okręt miał wyłożyć brzemię. [4] »Lecz nalazszy ucznie zmieszkaliśmy tam siedm dni, którzy Pawłowi mówili przez ducha, aby nie szedł do Jeruzalema. [5] »A gdyśmy wykonali (te) dni wyszedszy s[z]liśmy z prowadzącemi nas wszemi i z żonami i z dziećmi aż za miasto, a klęknąwszy na brzegu modliliśmy się. [6] »A pozdrowiwszy jedni drugie, wstąpiliśmy do okręta, a oni wrócili się do swych. [7] »My lepak przeprawiwszy się od Tyru, przypłynęliśmy do Ptolomaidy a pozdrowiwszy bracią, zmieszkaliśmy dzień jeden przy nich. [8] »Nazajutrz lepak wyszedszy przyszliśmy do Cezaryej, a wszedszy do domu Filippa Ewanielisty (który) był z siedmi, mieszkaliśmy przy niem. [9] »A (u) niego były córki dziewice czterzy prorokujące. [10] »A gdyśmy niemało dni zmieszkali, przyszedł niektóry z Judskiej (ziemie) prorok, imieniem Agab. [11] »A przyszedszy do nas a wziąwszy pas Pawłów, związawszy też sobie ręce i nogi, rzekł: To mówi duch święty, męża którego jest pas ten, tak zwiążą w Jeruzalemie Judowie, i wydadzą do rąk poganom. [12] »A jakośmy to usłyszeli, prosiliśmy i my, i którzy na onem miejscu (byli,) aby nie chodził do Jeruzalema. [13] »I odpowiedział Paweł: Co czynicie płaczący i krusząc mi serce? Bo ja nie tylko wiązan być, ale i umrzeć w Jeruzalemie gotów jestem dla imienia pana Jesusowego. [14] »A gdy się nie dał namówić, przestaliśmy mówiąc: Wola pańska niech będzie. [15] »A po tych dnioch, zgotowawszy się wstąpiliśmy do Jeruzalema. [16] »A szli społem i uczniowie z Cezaryej znami, wiodąc z sobą u któregobyśmy gospodą stali, Mnasona na niektórego Cypryanina, dawnego ucznia. [17] »A gdyśmy przyszli do Jeruzalema ochotnie nas przyjęli bracia. [18] »A nazajutrz wszedł Paweł znami do Jakoba, i wszytcy starszy tamże byli. [19] »A przywitawszy je wypowiedział wszytko, co uczynił Bóg między pogany przez posługę jego. [20] »A ci wysłuchawszy sławili Pana. I rzekli mu: baczysz bracie ile jest tysięcy Judów wierzących, a wszytcy miłośnicy zakonu są. [21] »Posłyszeli lepak o tobie że odstąpienia uczysz od Moiżesza, wszech co między pogany (są) Judów mówiąc, iż nie (trzeba) obrzezywać im dzieci, ani temi obyczajmi chodzić. [22] »Co przeto jest? Owszeki trzeba się zniść mnóstwu, bo uszłyszą iżeś przyszedł. [23] »To przeto uczyń co tobie mówimy: jest u nas mężów czterzej obrzeczenie mających na sobie. [24] »Te wziąwszy, oczyści się znimi, i nałóż znimi, aby ogolili głowę, i dowiedzieliby się wszytcy, że co posłyszeli o tobie, nic (nie) jest, ale chodzisz i sam zakonu strzegąc. [25] »A o uwierzających znarodów my napisaliśmy stanowiąc, żeby się strzegli do rzezi bałwańskiej, ode krwie, i od porubstwa. [26] »Tedy Paweł wziąwszy męże przyszłego dnia oczyścion znimi, wszedł do świątnice, opowiedając wypełnienie dni oczyścienia, ażby przyniesiono za każdego znich offiarę. [27] »A gdy się miało siedm dni skończyć, niektórzy z Azyi Judowie obaczywszy ji w świątnicy, strwożyli wszytek tłum i wrzucili nań ręce [28] »Krzycząc, mężowie Izraelscy ratujcie. Ten jest człowiek, który przeciw ludowi, i zakonu, i miejscu temu wszech wszędy uczy. Jeszcze tesz i Greki wprowadził do świątnice, i zgwałcił to święte miejsce. [29] »Bo widzieli Trofima Efeskiego wmieście znim, którego mnimali żeby do świątnice wprowadził Paweł. [30] »Wzruszyło się przeto miasto wszytko, i stał się zbieg ludu, a pojmawszy Pawła wlekli ji precz z świątnice, i wnet zamkniono drzwi. [31] »A gdy go szukali zabić, przyszła wieść do Hetmana roty, iż się strwożył wszytek Jeruzalem. [32] »Który zaraz wziąwszy draby i setniki, przybieżał do nich. A oni ujrzawszy Hetmana i draby przestali bić Pawła. [33] »A przybliżywszy się Hetman pojmał go, i kazał zwięzać łańcuchami dwiema, i pytał ktoby był, i co jest uczynił. [34] »Inszy lepak co inszego wołali w tłumie. A nie mogąc dowiedzieć się nic pewnego prze zgiełk, kazał ji wieść do zamku. [35] »A gdy był na wschodzie, trafił się że ji nieśli żołnierze prze gwałt tłumu. [36] »Bo szło za nim mnóstwo ludu krzycząc, zatrać go. [37] »A gdy (już) miał w wiedzion być do zamku Paweł, rzekł Hetmanowi: godzili mi się mówić do ciebie? A on rzekł: (po) Grecku umieszli? [38] »Czyli nie ty jesteś Eiptczyk, który przed temi dniami wzruszywszy niepokój, i wywiodłeś do pustyni czterzy tysiące mężów zbójec? [39] »Rzekł lepak Paweł: Ja jestem człowiek Judowin Tarseński, nie podłego Kylikyiskiego miasta obywatel. A proszę cię, dozwól mi mówić do ludu. [40] »A gdy on dozwolił, Paweł stojąc na w schodzie, zmachnął ręką ludowi; a gdy się wielkie milczenie stało, mówił Hebrejską rzeczą, mówiąc. 
«  Dzieje Apostolskie 20 Dzieje Apostolskie 21 Dzieje Apostolskie 22  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).