Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Dzieje Apostolskie » Rozdział 9
«  Dzieje Apostolskie 8 Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »ALe Saul jeszcze dychając groźbami i morderstwy na ucznie pańskie, przystąpiwszy ku arcyoffiarnikowi, [2] »Prosił u niego listów do Damaszku do szkół, że jeśliby które znalazł tej drogi będące, i męże i niewiasty, związaneby wiódł do Jeruzalema. [3] »A gdy szedł, stało się iż się przybliżał k Damaszku, i nagle oświeciło ji światło z nieba. [4] »A padszy na ziemię usłyszał głos mówiący mu: Saule Saule, co mię prześladujesz? [5] »I rzekł: kto jesteś Panie? A Pan rzekł: Ja jestem Jesus którego ty prześladujesz. [6] »Ale wstań idź do miasta, a powiedzą tobie co masz czynić. [7] »A oni mężowie co znim szli, stanęli przestraszeni, widząc wżdy światło, lecz nikogo nie słysząc. [8] »Wstawszy lepak Saul z ziemie i otworzywszy oczy swe, nikogo nie widział, lecz za rękę ji wiodąc, wprowadzili do Damaszku. [9] »I był trzy dni niewidząc a nie jadł, ani pił. [10] »(9:10) A był niektóry uczeń w Damaszku, imieniem Ananiasz. (9:11) I rzekł k niemu pan w widzeniu: Ananiaszu. A on rzekł: owo ja Panie. [11] »(9:12) A Pan k niemu: Wstawszy idź na ulicę, którą zową Prostą, a szukaj w domu Judowem Saula imieniem Tarseńskiego; bo oto modli się, [12] »(9:12b) i widział męża Ananiasza wchodzącego i kładącego na się rękę aby przejrzał. [13] »Odpowiedział lepak Ananiasz: Panie słyszałem od wiela o tem mężu, jako wiele złego poczynił świętym twojem w Jeruzalemie. [14] »I tu ma władzą od arcyoffiarników, więzać wszytki ozywające się imieniem twym. [15] »I rzekł k niemu Pan: Idź iż naczyniem wybranym jest mi ten, żeby nosił imię moje przed pogany, i królmi, i synmi Izraelskimi. [16] »Bo ja jemu pokażę, jako mu wiele trzeba dla imienia mego ucierpieć. [17] »Szedł przeto Ananiasz, i wszedł do domu (onego,) i włożywszy nań ręce, rzekł: Saule bracie, Pan posłał mię, który się ukazał tobie na drodze którą szedłeś, abyś przejrzał, i napełnion był ducha świętego. [18] »I wnet odpadły od oczu jego, jako łuski, i przejrzał, a wstawszy ponurzon. [19] »A wziąwszy pokarm posilił się, i był z Damaszceńskimi uczniami kilka dni. [20] »I wnet wszkołach przepowiedał Christusa, isz ten jest syn Boży. [21] »Zdumiewali się przeto wszytcy słuchający i mówili: Nie tenli jest, który borzył w Jeruzalemie ozywające się imieniem tym? I tu na to przyszedł, aby je powiązawszy wiódł do arcyoffiarników. [22] »Lecz Saul więcej się zmacniał, i zawstydzał Judy mieszkające w Damaszku, dowodząc że ten jest Christus. [23] »A gdy się spełniło dni niemało, radzili się Judowie społem, stracić ji. [24] »Lecz oznajmiono Saulowi rady ich, a strzegli bron dniem i nocą, jakoby ji stracili. [25] »Wziąwszy ji przeto uczniowie w nocy, spuścili przez mur zwiesiwszy w koszu. [26] »A przyszedszy Saul do Jeruzalema kusił się przystać ku uczniom, lecz się go wszytcy bali, niewierząc żeby był uczeń. [27] »A Barnaba wziąwszy go przywiódł ku apostołom, i powiedział im, jako wdrodze widział Pana, i jako mówił mu, jako też bezpiecznie mówił w Damaszku w imię Jesusowe. [28] »(9:28) A (tak) był z nimi wchodząc i wychodząc w Jeruzalemie. (9:29a) I śmiele mówił w imię pana Jesusa, [29] »(9:29b) i odpierał Greczynom. A oni szukali go zatracić. [30] »A dowiedziawszy się bracia zaprowadzili ji do Cezarij i wysłali ji do Tarsu. [31] »Tedy zbory po wszytkiej Judskiej (ziemi) i Galileyskiej i Samaryiskiej miały pokój, i budowały się, a postępując w bojaźni Pańskiej i pocieszeniu ducha świętego mnożyły się. [32] »Stało się lepak gdy Piotr chodził po wszytkich, przyszedł ku świętym mieszkającym w Liddzie, [33] »I nalazł tam człowieka niektórego, Eneasza imieniem, od ośmi lat leżącego na łożu, który był paraliżowaty. [34] »I rzekł mu Piotr: Eneaszu uzdrów cię Jezus Christus. Wstań a pościel sobie. I wnet wstał. [35] »A widzieli go wszytcy mieszkający w Liddzie, i w Asfaronie, którzy się nawrócili do pana. [36] »A w Joppie była niejaka uczennica imieniem Tabitha, co przełożywszy rzekają Sarna. Ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła. [37] »I stało się we dni one (iż) zaniemogszy umarła. A omywszy ją położyli na sali. [38] »A iż blisko była od Liddy Joppa, usłyszawszy uczniowie iż Piotr jest w niej, posłali k niemu żądając, aby się niepolenił przyść aż do nich. [39] »A wstawszy Piotr szedł znimi, którego gdy przyszedł wprowadzili na salę, i ostąpiły go wszytkie wdowy płaczące i ukazujące suknie i odzienia, którekolwiek czyniła jim Tabitha. [40] »A wygnawszy wszytki precz, Piotr poklęknąwszy modlił się; a obróciwszy się k ciału, rzekł: Tabitho, wstań. A ona otworzyła oczy swe, a ujrzawszy Piotra, siadła. [41] »A dawszy jej rękę podniósł ją, i przyzwawszy święte i wdowy, postawił ją żywą. [42] »I było wiadomo po wszytkiej Joppie, i wiele (ich) uwierzyło w Pana. [43] »(10:1) I Stało się że on wiele dni mieszkał w Joppie, u niektórego Symona skórnika. 
«  Dzieje Apostolskie 8 Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).