Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »TO już namilszy wtóry wam list piszę, wczym pobudzam wasz szczyry, przez napominanie, umysł.
[2] »Żebyście pamiętali wprzód rzeczone słowa od świętych proroków, i od posłańców waszych przykazanie pana i zbawiciela.
[3] »To napierwej wiedząc, iż przyjdą na ostatku dniow naśmiewce wedle swych własnych chuci chodzący,
[4] »I mówiący: Gdzie jest obietnica przyścia jego? Bo od którego (czasu) ojcowie zasnęli, wszytko tak trwa od początku stworzenia.
[5] »Bo niewiedzą tego umyślnie, że niebiosa były zdawna, i ziemia zwody i przez wodę stanęła Bożym słowem.
[6] »Przeco (on który był) tedy świat wodą zatopiony zginął.
[7] »Które lepak teraz niebiosa i ziemia, tymże słowem postawione są, ogniowi zachowane na dzień sądu i zatracenia niezbożnych ludzi.
[8] »To też jedno wam tajemno niech niebędzie namilszy, że jeden dzień u Pana, jako tysiąc lat, a tysiąc lat jako dzień jeden.
[9] »Nie omieszkawa Pan obietnice (jako niektórzy omieszkaniem mnimają) ale długo nam czeka, niechcąc aby kto zginął, ale żeby wszytcy do pokajania przyszli.
[10] »Przyjdzie lepak dzień pański jako złodziej, gdy niebiosa zszumem przeminą, początki zaś rozpalone rozruszą się, a ziemia i które na niej sprawy zgorają.
[11] »Przeto gdyż to wszytko rozruszy się, jakimi nam potrzeba być wświętych obcowaniach i nabożeństwach.
[12] »Oczekawając i śpiesząc się na przyście dnia Bożego, przez który niebiosa gorając rozruszą się, a początki zapalone rozstąpią się?
[13] »Lecz nowych niebios, i ziemie nowej wedle obietnice jego oczekawamy, wktórych sprawiedliwość mieszka.
[14] »Przeto namilszy, takowych oczekawając, śpieszcie się, nie plugawymi i nie zmazanymi od niego być nalezionemi wpokoju.
[15] »A pana naszego długie czekanie, za zbawienie poczytajcie. Jako i namilszy nasz brat Paweł, wedle danej jemu mądrości, napisał wam.
[16] »Jako i we wszech liściech, mówiąc wnich o tych to, w których są niektóre (rzeczy) trudne rozumowi, które nie uczeni i niestateczni kręcą, jako i ine pisma, ku własnemu swemu zatraceniu.
[17] »Wy przeto namilszy (bracia) wprzód wiedząc ostrzegajcie się, abyście niezbożnych błędem zwiedzieni, nie wypadli z swej stateczności.
[18] »Lecz rośćcie własce i (w) uznaniu Pana naszego i zbawiciela Jesusa Christusa. Jemu sława i teraz i na dzień wieku. Amen.