BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Psałterz floriański - transkrypcja IJP PAN » Księga Psalmów » Rozdział 119

Księga Psalmów 119

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Błogosławieni niepokaleni na drodze, jiż chodzą w zakonie gospodnowem. [2] Błogosławieni, jiż badają świadeczstwa jego, we wszem siercu szukają jego, [3] bo ci, jiż działają lichotę, na drogach jego nie chodzili. [4] Ty kazał jeś kaźni twoich ostrzegać barzo, [5] abychą sprawiony drogi moje na ❬o❭strzeganie prawot twojich. [6] Tedy nie będę osromocon, gdy przeźrzę we wszech kaźnia❬ch❭ twoich. [7] Spowiedać będę sie tobie w prawocie sierca mego, iże zwykł jeśm sądy prawoty twoje. [8] Prawot twoich strzec będę, nie ostawiaj mnie aż do końca. [9] W czem oprawia młodzic drogę swoję? We strzeżeniu słow[o] twoich. [10] We wszem siercy mojem szukał jeśm cię, nie otganiaj mię ot kaźni twoich. [11] W siercy mojem skrył jeśm słowa twoja, abych nie grzeszył tobie. [12] Błogosławiony jeś, Panie, nauczy mnie prawotam twojim. [13] W wargach mych zmołwił jeśm wszytki sądy ust twoich. [14] Na drodze świadeczstw twojich kochał jeśm sie jako we wszech[em] bogastwie❬ch❭. [15] W kaźniach twoich snażyć sie będę i spatrzę drog twoich. [16] W prawotach twojich będę myślić, nie zapomnię słow twoich. [17] Otpłaci słudze twemu, ożywi mię, a będę strzec słow twych. [18] Zjaw oczy moi, i spatrzę dziwy ze zakona twego. [19] Bydlący ja jeśm na ziemi, nie kryj przede mną kaźni twoich. [20] Żądała jest dusza moja żędać prawot twoich we wszelkiem czasu. [21] Karał jeś pyszne; zaklęci, jiż zstąpają z kazań twoich. [22] Otejmi ote mnie przeciwność i potępę, bo jeśm świadeczstwie two❬j❭e szukał. [23] Bo siedzieli są książęta a przeciwu mnie mołwili, ale sługa twoj snażył sie w prawotach twojich. [24] Bo i świadeczstwa twoja myślenie moje jest, i rada moja prawoty twoje. [25] Przylnęła jest ku podłodze dusza moja; ożywi mię podług słowa twego! [26] Drogi moje zjawił jeśm i usłyszał jeś mię; nauczy mnie prawotam twojim! [27] Drogę prawot twojich naucz mie, i snażyć się będę w dziwiech twojich. [28] Drzemała dusza moja przed tesnicą; stwirdzi mię w słowiech twoich! [29] Drogę lichoty otejmi ote mnie a z zakona twego smiłuj się nade mną. [30] Drogę prawoty {albo prawdy} wybrał jeśm, sądow twojich nie jeśm zapomniał. [31] Przystał jeśm świadeczstwom twojim, Panie; nie zasromawaj mnie! [32] Drogą kaźni twoich bieżał jeśm, gdy rozszyrzył jeś sierce moje. [33] Zakon położ mi, Gospodnie, drogę prawot twojich, i szukać jej będę weżgdy. [34] Da mi rozum, a będę badać zakon twoj i będę strzec jego we wszem siercu mojem. [35] Przewiedzi mię we stdzy kaźni[ch] twoich, bo jeśm jej chciał. [36] Nakłoń sierce moje we świadecz❬st❭wa twoja, a nie w łakomstwo. [37] Otewroci oczy moi, bysta nie widzieli prozności, na drodze twojej ożywi mię. [38] Postaw słudze twemu słowa twe w bojaźni twojej. [39] Utni przeciwieństwo moje, jegoż w❬n❭imał jeśm się, bo sądowie twoji wiesieli. [40] Owa żądał jeśm kaźni twojich; w prawocie twojej ożywi mie! [41] A przydzi na mię miłosierdzie twoje, Gospodnie, zbawienie twoje podług słowa twego. [42] I otpowiem rozgarzającym {albo łającym} mnie słowo, bo jeśm pwał w słowa twoja. [43] A nie otejmuj z ust mojich słowa prawdy aż do końca, bo w sądziech twojich nadzieję imia❬ł❭ jeśm. [44] I strzec będę zakona twego weżgi, na wieki i na wiek wiekom. [45] I chodził jeśm w szyrokości, bo kaźni twoje dobywał jeśm. [46] I mowił jeśm o świadeczstwiech twojich przed krolmi, i nie zasroman jeśm. [47] I myślił jeśm w kaźniech twojich, jeż jeśm miłował. [48] I wzniosł jeśm ręce moje ku kaźniom twoim, jeż jeśm miłował, i snażyć sie będę w prawotach twojich. [49] Pomni słowa twego słudze twemu, w jemże mnie nadzieję dał jeś. [50] Ta mię ucieszyła [są] ❬jest❭ we śmierze mojej, bo słowo twoje żywiło jest mię. [51] Pyszni licho czynili są aż do końca, ale ja od zakona twego nie odchylił jeśm się. [52] Pomniał jeśm sądy twoje od wieka, Panie, i ucieszon jeśm. [53] Pomdlenie trzymało mię za grzeszniki zostające zakona twego. [54] Pieniu podobne mnie były prawoty twoje w mieście pilgrzymstwa mego. [55] W pamięci imiał jeśm w nocy imię twoje, Gospodnie, i strzegł jeśm zakona twego. [56] Te❬n❭ uczynion[a] jest mi, bo prawot twoich dobywał jeśm. [57] Część moja, Panie, rzekł jeśm strzec zakona twego. [58] Prosił jeśm oblicza twego we szem siercy mojem, smiłuj sie nad mną ❬podług słowa twego❭. [59] Myślił jeśm drogi moje i obrocił jeśm nogi moje we świadeczstwa twoja. [60] Gotow jeśm a nie jeśm sie zamącił, bych strzegł kaźni twoich. [61] Powrozy grzechow obwiązały są mię, a zakona twego nie zapomniał jeśm. [62] Pośrzod nocy wstał jeśm na chwalenie tobie, na sądy prawoty twoji. [63] Uczęstnik jeśm ja wszech bojących sie ciebie a strzegących kaźni twojich. [64] Miłości twoji, Panie, pełna jest ziemia; prawotam twojim nauczy mię. [65] Dobrotę uczynił jeś se sługą twojim, Panie, podług słowa twego. [66] Dobroci i kaźni a uczeniu nauczy mię, bo kaźniom twojim wierzył jeśm. [67] Drzewiej niż u❬ś❭mierzył jeśm się, ja zgrzeszył jeśm, prz❬e❭toż słowa twego strzegł jeśm. [68] Dobry jeś ty a w dobroci tw❬o❭ji nauczy mię prawotam twojim. [69] Rozmnożyła się jest nade mną lichota pysznych, ale ja we wszem siercu będę mojem badać kaźni twojich. [70] Zsiadło sie jako mleko sierce jich, ale ja zakon twoj myślił jeśm. [71] Dobrze mnie, iż jeś uśmierzył mię, abych nawyk prawoty twoje. [72] Dobrze mnie zakon ust twojich nad tysięcy złota i śrzebra. [73] Ręce twoji, Gospodnie, uczynilesta mnię i stworzyły jesta mię; daj mi rozum, bych wykł kaźniom twojim. [74] Jiż sie boją ciebie, uźrzą mię a wiesielić się będą, iż jeśm w słowo twoje pwał. [75] Poznał jeśm, Gospodnie, iż prawda sądowie twoji i w prawdzie twoji uśmierzył jeś mię. [76] Bądź miłosierdzie twoje, by ucieszyło mię, podług słowa twego słudze twemu. [77] Przydźcie mi miłosierdzia twoja, i będę żyw, bo zakon twoj myślenie moje. [78] Osromoceni bądźcie pyszni, eże krzywie lichotę czynili przeciw mnie, ale ja się snażyć będę w kaźniech twojich. [79] Obrocicie się mnie bojący się ciebie i jiż znali świadectwa twoja. [80] Bądź sierce moje niepokalano w prawotach twojich, abych nie zasroman. [81] Omdlała jest we zbawieniu twojem dusza moja a w słowo twoje nadpwał jeśm. [82] Omdlale jesta oczy moje w słowo twoje rzekąc: Gdy ucieszysz mię? [83] Bo uczynił jeśm się jako bułga w przymroziu, a prawot twojich nie zapomniał jeśm. [84] Kielko jest dniow sługi twego? Gdy uczynisz o naścigających mie sąd? [85] Rozprawili mi mnie złostni baśni, ale nie jako zakon twoj. [86] Wszytki kaźni twoje prawda; złostni gonili są mie, pomoży mi. [87] Bez mała strawili są mie na ziemi, ale ja nie ostał jeśm kaźni twojich. [88] Podle miłosirdzie twego ożywi mie i ostrzegać będę świedeczstwa ust twych. [89] Na wieki, Gospodnie, słowo twoje przebywa na wieki na niebie. [90] Od naroda do naroda prawda twa; założył jeś ziemię, i przebywa. [91] Obrządzenim twojim stają dniowie, bo wszytko służy t[w]obie. [92] Jedno iże zakon twoj myślenie moje jest, tegdy snadź zginąłbych we śmierze mojej. [93] Na wieki nie zapomnię prawot twojich, bo w nich ożywił jeś mię. [94] Twoj jeśm ja, zbawiona mie uczyń, bo prawot twojich dobywał jeśm. [95] Mnie czakali są grzeszni, bychą zagubili mię, świadeczstwa twoja rozumiał jeśm. [96] Wszelkiego skończenia widział jeśm koniec, szyroko kazanie twe barzo. [97] Kako miłował jeśm zakon twoj, Panie! Wszytek dzień myślenie moje jest. [98] Nad nieprzyjacioły mojimi mądra jeś mię uczynił kazanim twym, bo na wieki mnie jest. [99] Nade wszytki uczące mię rozumiał jeśm, eże kazania twoja myśl moja jest. [100] Nad starymi rozumiał jeśm, eże kaźni twojich szukał jeśm. [101] Ode wszelki złej drogi chował jeśm nogi moje, bych strzegł słowa twoja. [102] Od sądow twojich nie zstąpał jeśm, bo ty zakon położył jeś mnie. [103] Jako słodkie gardzielam {albo ❬...❭} mojem mołwy twoje, nad strzedź ustom mojim. [104] Od kaźni[ch] twojich rozumiał jeśm, przeto nienaźrał jeśm wszelki drogi lichoty. [105] Świeca nogam mojim słowo twoje i światłość stdzam {albo stieżkam} mojem. [106] Przysiągł jeśm i ustawił jeśm strzec sądow prawdy twojej. [107] Uśmierzył jeś❬m❭ się barzo, Gospodnie, ożywi mię podług słowa twego. [108] Wolna ust mojich wdzięczna uczyń, Gospodnie, i sądom twojim naucz mnie. [109] Dusza moja w ręku moju weżgi, a zakona twego nie zapomniał jeśm. [110] Położyli są grzeszni sidło mnie, a od kaźni twojich nie błądził jeśm. [111] Dziedzicstwem twojim dobył jeśm świadeczstw twoich na wieki, bo wiesiele sierce moje❬go❭ są. [112] Nakłonił jeśm sierce moje na czynieni❬e❭ prawot twych na wieki prze opłacanie. [113] Zgłobliwe {albo liche} w nienawiści imiał jeśm a zakon twoj miłował jeśm. [114] Pomocnik i przyjemca moj jeś ty a w słowie twojem nadzieję imiał jeśm. [115] Otstępicie ode mnie, zgłobiwi, a będę badać kaźni Boga mego. [116] Przymi mię podług mołwy twojej, a żyw będę, a nie osromocaj mię od czakania mego. [117] Pomoży mi, a zbawion będę i myślić będę w prawotach twojich weżgi. [118] Wzgardzał jeś wszemi odstąpającymi od prawot twojich, bo krzywa jest myśl jich. [119] Przestąpające wnimał jeśm wszytki grzeszne ziemie, przeto miłował jeśm świadectwa twoja. [120] Wepchaj strachem twojim mięso moje, eże od sądow twojich bał jeśm sie. [121] Czynił jeśm sąd i prawotę; nie dawaj mię potwarzającym mię. [122] Przymi sługę twego w dobre, a nie będą potwarzać mię pyszni. [123] Oczy moje pomdlele jesta w zbawienie twoje i w mołwy prawoty twoje. [124] Uczyń z sługą twojim podług miłosierdzia twego a prawotam twojim na❬u❭czy mię. [125] Sługa twoj jeśm ja; daj mi rozum, bych umiał świedectwa twoja. [126] Czas uczynienia, Gospodnie, rozpostrzeli są zakon twoj. [127] Przeto miłował jeśm zakon twoj nad złoto i nad drogie kamienie. [128] Przeto ku wszem kaźniom twojim pośpieszył jeśm sie, wszelką drogę lichą w nienawiści imiał jeśm. [129] Dziwna świadec❬t❭wa twoja, Gospodnie, przeto badała jest je dusza moja. [130] Rozpowiedzenie słow twojich oświecaje i rozum daj❬e❭ malutkim. [131] Usta moja otworzył jeśm i przytargł jeśm duch, bo kaźni twojich [żą] żądał jeśm. [132] Weźrzy na mię i smiłuj się nade mną podług sąda miłujących imię twoje. [133] Chody moje spraw podług mołwy twoje i nie panuj[e] mnie wszelka krzywda. [134] Wykupi mię ot potwarzy ludzki, bych strzegł kaźni twojich. [135] Oblicze twoje oświeci nad sługą twojim i nauczy mię prawotam twojim. [136] Wychod wod wywiedle jesta oczy moje, iże nie strzegle zakona twego. [137] Prawy jeś[t], Gospodnie, i prosty sąd twoj. [138] Kazał jeś prawotę świadeczstwa twoja i prawdę twoję barzo. [139] Zwiędłym mie uczyniła miłost {albo żądza} moja, bo są zapomniali słow twoich nieprzyjaciele moji. [140] Ogienna mołwa twoja silno a sługa twoj miłował ją. [141] Junoszka jeśm ja i potępiony, prawot twoich nie zapomniał jeśm. [142] Prawota twoja prawota na wieki a zakon twoj prawda. [143] Zamętek i tesnica naleźle jesta mię, kaźni twoje myślenie moje jest. [144] Prawota świadecz[t]stwa twoja na wieki; rozum daj mi, a żyw będę. [145] Wołał jeśm we wszem siercu mojem, usłysz mię, Gospodnie, prawot twoich szukać będę. [146] Wołał jeśm ku tobie, zbawiona mie uczyń, eżbych strzegł kaźni twoich. [147] Przeszedł jeśm w starości i wołał jeśm, eże w słowa twoja pwał jeśm. [148] Uśpieszyle jesta oczy moje ku tobie na brzeżdżeniu, bych myślił mołwy twoje. [149] Głosa mego słuszaj podług miłosierdzia twego, Panie, i podług sąda twego ożywi mnię! [150] Przybliżyli są sie pościgając mnie lichoty, ale ot zakona twego daleko uczynili są sie. [151] Blizu bądź, Gospodnie, a wszytki drogi two❬j❭e prawda. [152] Ot początka poznał jeśm o świadeczstwiech twojich, bo na wieki założył jeś je. [153] Widz śmiarę moję i wytargń mię, bo zakona twego nie zapomniał jeśm. [154] Sędzi sąd moj a otkupi mię, prze mołwę twoję ożywi mię! [155] Daleko od grzesznych zbawienie, eże prawot twojich nie szukali. [156] Miłosierdzia twego wiele, Gospodnie, podług sąda twego ożywi mię. [157] Wiele, jiż nastoją na mię i mącą mię; ot świadectw[a] twojich nie zstąpał jeśm. [158] Widział jeśm przestąpające i wiądł jeśm, iże mołw twojich nie strzegli są. [159] Widz, iże kaźni twoje miłował jeśm, Gospodnie, w miłosierdziu twojem ożywi mię! [160] Początek słow twoich prawda, na wieki wszytki sądy prawoty twoji. [161] Książęta nastały są na mię za dar, a otsłow twojich straszyło sie jest sierce moje. [162] Wiesielić sie ja będę nad mołwami twojimi jako jenże nalazł łup wielki. [163] Lichotę w nienawiści imiał jeśm i poganion[a] jeśm [sie], ale zakon twoj miłował jeśm. [164] Siedemkroć we dnie chwałę mołwił jeśm tobie nad sądy prawoty twoje. [165] Pokoj wieliki miłującym zakon twoj a nie jest jim pośmiewanie. [166] Żdał jeśm zbawienia twego, Gospodnie, i kaźni twoje miłował jeśm. [167] Strzegła jest dusza moja świadectw[o] twojich i miłowała je wielmi. [168] Chował jeśm kaźni twoje i świadectwa twoja, bo wszytki drogi moje przed oczyma twoima. [169] Przybliży się prośba moja przed oczy twoje, Gospodnie, podług mołwy twojej da mi rozum. [170] Wnidzi prośba moja przed oczy twoje, podług mołwy twojej wytargń mię. [171] Wyrzygną wargi moje chwałę, gdy mię nauczysz prawotam twojim. [172] Przepowie język moj mołwę twoję, bo wszytki kaźni twoje prawda. [173] Bądź ręka twoja, aby zbawiła mię, eże kaźni twoje wybrał jeśm. [174] Żądał jeśm zbawienia twego, Gospodnie, a zakon twoj myśl moja jest. [175] Żywa będzie dusza moja i ch❬w❭alić będzie cie {albo ciebie} a sądowi❬e❭ twoji pomogą mi. [176] Błądził jeśm jako owca, jaż zaginęła jest; szukaj sługi twego, bo kaźni twoich nie zapomniał jest.

« Księga Psalmów 118

Księga Psalmów 119

Księga Psalmów 120 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-6). Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie Rkps BN 8002. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl