BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Psałterz floriański - transkrypcja IJP PAN » Księga Psalmów » Rozdział 22

Księga Psalmów 22

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Gospodnie Boże moj, weźrzy na mię! Czemu jeś mie został? Daleko od zbawienia mego słowa zgrzeszenia mego. [2] Boże moj, wołać będę przez dzień, a nie wysłuszasz, i w nocy, a nie na szaleństwo mnie. [3] Ty wiem w świętem przebywasz, sława Israhel. [4] W cię są pwali oćcowie naszy, pwali są i zbawił jeś je. [5] Ku tobie wołali i zbawieni są, w cię pwali i nie są osromoceni. [6] Ale ja czyrw jeśm, a nie człowiek, przekora ludzska i odrzucenie ludzskie. [7] Wszystcy widząc mie naśmiewali sie mnie, mołwili są usty i chwiejali głową. [8] Pwał jest w Gospodna, wytargnie ji, zbawiona uczyni ji, bo chce jego. [9] Bo ty jeś, jenżeś wytargł mnie z brzucha, nadzieja moja od piersi macierze mojej; [10] w cię porzucon jeśm z żywota. Z brzucha matki mojej Bog moj jeś ty; [11] nie odchodzi ote mnie, bo zamętek blizu jest a nie jest, jenże by pomogł. [12] Ogarnęły mie cieląt wiele i juńcowie tłuści osiedli mie. [13] Otworzyli są na mię usta swoja jako lew chwatający i ryczący. [14] Jako woda wylił jeśm sie i rozproszony są wszytki kości moje. Uczyniło sie jest sierce moje jako wosk rozkwirający sie weśrzod sierca mego. [15] Zeschła jest jako skorupina moc moja i język moj przylnął jest ku czeluściam mojim a w proch śmierci wwiodł jeś mie. [16] Bo ogarnęli mie psow wiele, rada złych osiadła jest mie. Kopali są ręce moje i nogi moje, [17] zliczyli są wszystki kości moje. Oni zaprawdę wzglądali są i znamionali są mie, [18] rozdzielili sobie odzienie moje i na odziew moj puścili los. [19] Ale ty, Gospodnie, nie oddalaj pomocy twojej ote mnie, na odjimanie moje weźrzy. [20] Wytargń od gniewu, Boże, duszę moję i z ręki psiej jedzinaczkę moję. [21] Zbaw mie z ust lwowych i od rogow jednorożcow śmiarę moję. [22] Powiadać będę imię twe braci mojej, pośrzod cerekwie chwalić cie będę. [23] Jiż sie bojicie Boga, chwalcie ji, proknie siemię Jakobowo, sławicie ji. Boj sie jego wszytko siemię Israhel, [24] bo nie wzgardził ani potępił jest prośby ubogiego, ani otwrocił jest oblicza swego ote mnie, a gdy jeśm wołał, wysłuszał jest mie. [25] U ciebie chwała moja w kościele wielikiem, obietnice moje sewrocę w obeźrzeniu, cso sie jego boją. [26] Jeść będą ubodzy i syci będą, i chwalić będą Gospodna, jiż to szukają jego, żywa będą sierca jich na wieki wiekom. [27] Wspomioną i nawrocą się ku Gospodnu wszytcy krajowie ziemie, i prosić będą w obeźrzeniu jego proknia czeladź ludzska. [28] Bo gospodnowo jest krolewstwo a on panać będzie ludziom. [29] Jedli są i pochwalali są wszytcy tłuści ziemszczy, w obeźrzeniu jego padną wszytcy, jiż sie spuszczają w ziemię. A dusza moja żywa będzie jemu [30] i siemię moje służyć będzie jemu. Zwiastowano będzie Gospodnu pokolenie imające przyć [31] i zwiastować będą niebiosa sprawiedlność jego ludu, jenże sie narodzi, jenże uczynił Gospodzin.

« Księga Psalmów 21

Księga Psalmów 22

Księga Psalmów 23 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-6). Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie Rkps BN 8002. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl