Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(52:1) Rz❬e❭kł jest głupi na swojem siercu: Nie Boga.
(52:2) Skazili są sie i nieludzszczy sczynili są sie w lichotach swojich; nie, jenże by uczynił dobre.
[2] »(52:3) Bog s nieba weźrzał jest na syny ludzskie, by widział, jestli rozumny albo szukający Boga.
[3] »(52:4) Wszystcy odchylili są sie, pospołu nieużyteczni uczynili sie są a nie jest, jenże by uczynił dobre, nie jest aż do jednego.
[4] »(52:5) Wszako wzwiedzą wszytcy, jiż czyni❬ą❭ lichotę, jiż żrą lud moj jako karmią chlebową?
(52:6a) Boga są nie wezwali,
[5] »(52:6b) tu są drżeli bojaźnią, gdzież nie było bojaźni.
(52:7) Bo Bog ro
zsypa kości jich, jiż ludu lubi są, osromoceni będą, bo Bog wzgardzał jimi.
[6] »(52:8) Kto da z Syjon zbawienie Israhel? Gdy obroci Bog jęcstwo luda swego, radować sie będzie Jakob i wiesielić sie będzie Israhel.
Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie.
Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-6). Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie Rkps BN 8002. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl