BibliePolskie.pl - Tłumaczenia ksiąg biblijnych na język polski

Teksty » Psałterz floriański - transkrypcja IJP PAN » Księga Psalmów » Rozdział 78

Księga Psalmów 78

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] Rozumiejcie, lud moj, zakon moj, nakłońcie ucho wasze w słowa ust mojich! [2] Otworzę w powieściach usta moja, mowić będę gadki od początka, [3] kielko słyszeli i poznali jesmy je, i oćcowie naszy powiadali są nam, [4] nie są utajona od synow jich w p❬o❭koleniu drugiem, powiadając chwały gospodnowy i czci jego, i dziwy jego, jeż uczynił. [5] I pobudził świadecstwo w Jakob a zakon położył w Israhel, kielko kazał oćcom naszym zjawiona uczynić je synom swojim, [6] by poznało pokolenie drugie, synowie, jiż sie narodzą i wstaną, i wypowiedzą synom swojim, [7] aby położyli w Bodze nadzieję swoję a bychą nie zapomnieli dział bożych, a kaźni jego szukali, [8] bychą nie byli jako oćcowie jich, pokolenie złe i przegarzające, pokolenie, jeż nie naprawiło sierca swego ani jest wierzon z Bogiem duch jego. [9] Synowie Efrem, dośpiewając i spuszczając łęczysko, obrocili sie są w dzień boja, [10] nie strz❬e❭gli są obrzęda bożego a w zakonie jego nie chcieli chodzić [11] i zapomnieli są dobrze czyniących jego a dziwow jego, jeż pokazał jest jim. [12] Przed oćcy jich czynił dziwy w ziemi Ejipta w polu Taneos, [13] rozdarł morze i przewiodł je, i postawił wody jako w męchyrzu, [14] i wywiodł je w obłok dniowy, i wszej nocy w oświeceniu ognia, [15] rozdarł opokę na puszczy i napojił je jako w głębokości wielikiej, [16] i wywiodł wodę z opoki, i wywiodł jako rzeki wody. [17] I przyłożyli są jeszcze zgrzeszyć jemu, w gniewie rozdraźniali są Wysokiego w przezwodziu, [18] i kusili są Boga w siercoch swojich, abychą prosili karm duszam swojim, [19] i źle mołwili są o Bodze. Rzekli są: Aza może Bog gotować stoł na puszczy? [20] Bo uderzył jest opokę i płynęły wody, i strumienie wezbrały są. Azali chleb może dać albo gotować stoł ludu swemu? [21] Przeto usłyszał Bog i czakał a ogień zażegł sie jest w Jakob, a gniew wstąpił w Israhel, [22] bo nie wierzyli są w Boga ani pwali są we zbawieniu jego. [23] I kazał jest obłokom s wirzchu, i uliczki nieba otworzył, [24] i płynie jim manna na jedzenie, i chleb nieba dał jest jim. [25] Chleb anjelski jadł człowiek, karmie posłał jim w opłwitości. [26] Przeniosł wiatr ❬południ❭ s nieba i wwiodł we czci swej przyzapadni, [27] i płynęło na nie jako proch mięso a jako piasek ptacy pierzeni, [28] i padali są pośrzod grodow jich, podług stanow jich. [29] I jedli są, i nasyceni są barzo, żądzą jich przydał jest jim, [30] nie są zdradzeni od żądzej swojej. Jeszcze karmie jich biechą w uściech jich, [31] a gniew boży wstąpił na nie i pobił tłuste jich a wybrane Israhel nagabał. [32] We wszech tych zgrzeszyli jeszcze a nie wierzyli w dziwy jego [33] i seszli są w jeszutności dniowie jich a lata jich s rychłością. [34] Gdy zabije je, szukachą jego i wracali sie, i rano przychodzili k niemu, [35] i rozpamiętali sie są, iże Bog jest pomocnik jich i Bog wirzchni odkupiciel jich jest. [36] I miłowali są ji w uściech swojich, a językiem swym sełgali są jemu. [37] Sierce zaprawdę jich nie było proste s nim ani wierni imiani są w obrzędzie jego. [38] On zaprawdę jest miłosierdny, slutujący będzie grzechom jich i nie rozproszy jich. I opłwit był, aby otwrocił gniew swoj i nie zażegł wszego gniewu swego. [39] I wspomionął, iż ciało są, duch idący a nie wracający sie. [40] Kielkokroć rozżurzali są ji na puszczy, w gniew pobudzali ji w przezwodziu i obrocili są sie, [41] i kusili są Boga a świętego Israhel rozgorzyli! [42] Nie są pamiętliwi ręku jego w dzień, w jenże odkupił je z ręku zamącającego. [43] Jako położył w Ejipcie znamiona swoja i cuda swoja w polu Taneos [44] i obrocił w krew rzeki jich i przewały jich, bychą nie pili, [45] posłał w nie psią muchę, i jadła je, i żabę, i rozegnała je. [46] I dał czyrzwiom owoc jich, roboty jich kobyłkam. [47] I pobił w gradzie winnice jich i mory jich w żerzawiu. [48] I dał jest gradowi skot jich i dzierżenie jich ogniowi. [49] Posłał w nie gniew rozgniewania swego, rozgniewanie i gniew, i zamęt, wpuszczenie przez anjoły złe. [50] Drogę uczynił scdze gniewu swego i nie odpuścił od śmierci duszam jich a wardęgę jich we śmie❬r❭ci swięził. [51] I pobił wszystka pirzwienięta w ziemi Ejipta, początki wszech robot jich w przebytkoch Cham. [52] I odjął jako owce lud swoj, i przewiodł je jako czrzodę na puszczy. [53] I wywiodł je w nadzieji, i nie bali sie, a nieprzyjaciele jich pokryło morze. [54] I wwiodł je na gorę świątości swojej, gorę, jejże dobyła prawica jego. [55] I wyrzucił od oblicza jich pogany, i losem rozdzielił jim ziemię w powrozku rozdzielenia. I bydlić kazał w stanoch jich postaci Israhel. [56] I kusili są i roz❬g❭arzali są Boga wysokiego a świadecstw jego nie strzegli są. [57] I otewrocili są sie, i nie chowali smołwy jako oćcowie jich, obrocili są sie w łęczyszcze krzywe. [58] W gniew pobudzili są ji w pagorkoch swych i w obrazoch swojich ku gniewowi ji przywiedli. [59] Usłyszał Bog i wzga❬r❭dzał, i ku niczemu przyniosł barzo Israhel. [60] I odpędził przebytek Sylo, przebytek swoj, gdzie przebywał w ludzioch. [61] I dał w jęcstwo cześć jich i cudność jich w ręce nieprzyjacielowy. [62] I swięził w mieczu lud swoj, i dziedzinę swoję wzgardzał. [63] Młode jich śniadł ogień a dziewice jich nie są opłakany. [64] Popowie jich w mieczu spadli są a wdowy jich nie płakany będą. [65] I wzbudzon jest jakoby śpiący Gospodzin i jakoby mogący utropiony od wina. [66] I uderzył nieprzyjaciele swoje w pośladki, przekorę wiekują dał jim. [67] I odpędził przebytek Jozef a pokolenia Efrem nie wybrał, [68] ale wybrał pokolenie Juda, gorę Syjon, jąż jest miłował. [69] I uczynił jako jednorożec świątość swoję w ziemi, jąż założył na wieki. [70] I wybrał Dawida sługę swego, a wyjął ji z stad owiec, [71] od porodzących wziął ji paść Jakoba sługę swego, a Israhel, dziedzicstwo swoje. [72] I pasł je w niewinowacstwie sierca swojego, i w rozumiech ręku swoju przewiodł jest je.

« Księga Psalmów 77

Księga Psalmów 78

Księga Psalmów 79 »

Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie. Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-6). Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie Rkps BN 8002. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl