Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Skoro już wielu próbowało uporządkować opis wydarzeń, które się wśród nas dopełniły,
[2] »Tak, jak nam to przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami Słowa,
[3] »Także i mnie wydało się
słuszne, wszystko dokładnie od początku zbadać i opisać ci to po kolei, dostojny Teofilu!
[4] »Tak, abyś całkowicie poznał niezawodność
tych słów, których cię ustnie nauczono.
[5] »Za dni Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan o imieniu Zachariasz, ze zmiany Abiasza, a żona jego
była jedną z córek Aarona. Jej imię – Elżbieta.
[6] »A oboje byli sprawiedliwi przed obliczem Boga, chodząc nienagannie we wszystkich przykazaniach i ustawach
Pana.
[7] »I nie mieli dziecka, jako że Elżbieta była niepłodna, a byli oboje w podeszłym wieku.
[8] »I stało się, gdy sprawował posługę kapłańską przed Bogiem, w kolejności
przypadającej na niego zmiany,
[9] »Że według zwyczaju kapłaństwa padł na niego los, aby wejść do świątyni
Pana i spalić kadzidło
w ofierze .
[10] »A całe mnóstwo ludu było na zewnątrz, modląc się w godzinie spalania kadzidła.
[11] »I ukazał mu się anioł
Pana, stojący po prawej stronie ołtarza kadzidlanego.
[12] »I zatrwożył się Zachariasz, gdy go zobaczył, i ogarnął go lęk.
[13] »I powiedział do niego anioł: Nie bój się Zachariaszu! Bo wysłuchana została twoja modlitwa, a twoja żona Elżbieta urodzi ci syna, i nazwiesz go imieniem Jan.
[14] »I będziesz miał radość i wesele, i wielu będzie się radować z jego narodzenia.
[15] »Albowiem będzie wielki przed
obliczem Pana, z pewnością nie będzie pić wina ani sycery, a zostanie napełniony Duchem Świętym jeszcze
będąc w łonie swojej matki.
[16] »I wielu z synów Izraela nawróci do
Pana, ich Boga.
[17] »A sam pójdzie przed Jego obliczem w duchu i w mocy Eliasza, aby zawrócić serca ojców do dzieci, i nieposłusznych ku rozsądkowi sprawiedliwych, aby przysposobić
dla Pana lud, który jest przygotowany.
[18] »A Zachariasz powiedział do anioła: Po czym to poznam? Bo ja jestem stary, a moja żona jest
już w podeszłym wieku.
[19] »I w odpowiedzi, anioł rzekł do niego: Ja jestem Gabriel, ten,
który staje przed obliczem Boga, a zostałem posłany, abym mówił do ciebie i ogłosił ci tę dobrą nowinę.
[20] »I oto będziesz milczał, i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy to się stanie, za to, że nie uwierzyłeś moim słowom, które wypełnią się w swoim czasie.
[21] »A lud oczekiwał Zachariasza i dziwił się jego zwlekaniu w świątyni.
[22] »A gdy wyszedł, nie mógł do nich mówić; i poznali, że miał widzenie w świątyni, bo dawał im znaki i pozostał niemy.
[23] »I stało się, gdy wypełniły się dni jego służby, że odszedł do swojego domu.
[24] »A po tych dniach Elżbieta, żona jego, poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy, mówiąc:
[25] »Tak mi uczynił
Pan w tych dniach, gdy wejrzał
na mnie, aby zdjąć moją hańbę pośród ludzi.
[26] »A w szóstym miesiącu posłany został przez Boga anioł Gabriel do miasta Galilei, zwanego Nazaret,
[27] »Do dziewicy zaręczonej z mężem, któremu było na imię Józef, z domu Dawida, a imię tej dziewicy – Maria.
[28] »A po wejściu do niej, anioł powiedział: Witaj, obdarowana łaską;
Pan z tobą;
to ty błogosławiona jesteś pośród kobiet.
[29] »Ale ona, gdy go ujrzała, zmieszała się na jego słowo i rozważała skąd takie pozdrowienie.
[30] »I anioł powiedział jej: Nie bój się, Mario! Albowiem znalazłaś łaskę u Boga.
[31] »I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nazwiesz Go imieniem Jezus.
[32] »Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, i da Mu
Pan Bóg tron Dawida, Jego ojca,
[33] »I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a Królestwu Jego nie będzie końca.
[34] »A Maria powiedziała do anioła: Jak to się stanie, skoro nie obcowałam z mężem?
[35] »I anioł w odpowiedzi, rzekł do niej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego cię zacieni; dlatego narodzone z ciebie Święte, zostanie nazwane Synem Boga.
[36] »A oto Elżbieta, twoja krewna, i ona poczęła syna w swej starości, a jest to
już szósty miesiąc
dla tej, którą nazywają niepłodną,
[37] »Gdyż u Boga nie będzie niemożliwe, cokolwiek wypowie.
[38] »Wtedy Maria powiedziała: Oto
jestem służebnicą
Pana; oby mi się stało według twojego słowa. I anioł odszedł od niej.
[39] »W tych dniach wstała Maria i udała się śpiesznie w górzyste
strony do miasta Judy.
[40] »I gdy weszła do domu Zachariasza, pozdrowiła Elżbietę.
[41] »I stało się, gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, że poruszyło się w jej łonie dziecko, i Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.
[42] »I zawołała donośnym głosem, i powiedziała: Błogosławiona jesteś wśród kobiet, i błogosławiony jest owoc twojego łona!
[43] »A skądże mi to, że matka mojego Pana przyszła do mnie?
[44] »Oto bowiem, gdy do moich uszu dotarł głos twojego pozdrowienia, w moim łonie z radości poruszyło się dziecko.
[45] »A błogosławiona, która uwierzyła, że spełni się
to, co zostało powiedziane przez
Pana.
[46] »I
wtedy Maria powiedziała: Moja dusza wywyższa
Pana,
[47] »A mój duch rozradował się w Bogu, moim Zbawicielu,
[48] »Gdyż wejrzał na uniżenie swojej służebnicy; bowiem odtąd będą uważać mnie za błogosławioną wszystkie pokolenia;
[49] »Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Mocny i święte jest Jego imię,
[50] »A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
dla tych,
którzy się Go boją.
[51] »I okazał siłę w swoim ramieniu i rozproszył pysznych
i zamysły ich serc;
[52] »Strącił władców z tronów i wywyższył uniżonych;
[53] »Łaknących napełnił dobrami, a bogatych odprawił z niczym;
[54] »Ujął się za Izraelem, swoim sługą, aby zostało zapamiętane Jego miłosierdzie,
[55] »Tak, jak powiedział do ojców naszych, do Abrahama i jego potomka na wieki.
[56] »A Maria została z nią około trzech miesięcy; następnie wróciła do swojego domu.
[57] »A Elżbiecie wypełnił się czas jej rozwiązania, i urodziła syna.
[58] »A gdy usłyszeli sąsiedzi i jej krewni, że
Pan okazał swoje wielkie miłosierdzie nad nią, radowali się razem z nią.
[59] »I stało się, że przyszli ósmego dnia, aby obrzezać dziecię; i chcieli nazwać je tak, jak imię jego ojca – Zachariasz.
[60] »A w odpowiedzi, jego matka powiedziała:
O nie! Ale będzie nazwany – Jan.
[61] »I powiedzieli do niej: Nikt w twojej rodzinie nie jest nazwany tym imieniem.
[62] »I skinęli więc na jego ojca, jak chciałby go nazwać.
[63] »A
on poprosił o tabliczkę i napisał tak: Jan jest jego imię. I dziwili się wszyscy.
[64] »I od razu zostały otworzone jego usta i
rozwiązał się jego język, i mówił, wysławiając Boga.
[65] »I ogarnął strach wszystkich ich sąsiadów, a po całej górzystej Judei rozeszły się wszystkie te słowa.
[66] »A wszyscy, którzy o tym słyszeli, wzięli te
słowa do serca, mówiąc: Kim więc będzie to dziecię? A ręka
Pana była z nim.
[67] »A Zachariasz, jego ojciec, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc:
[68] »Błogosławiony niech będzie
Pan, Bóg Izraela, że nawiedził swój lud i dokonał jego odkupienia,
[69] »I wzbudził nam róg zbawienia w domu swojego sługi Dawida,
[70] »Tak, jak zapowiedział przez usta swoich świętych proroków z dawnych czasów:
[71] »Zbawienie od naszych wrogów i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą,
[72] »Aby uczynić miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć o swoim świętym przymierzu,
[73] »Na przysięgę, którą złożył Abrahamowi, naszemu ojcu, że da nam,
[74] »Abyśmy, wybawieni z ręki naszych nieprzyjaciół, bez bojaźni Mu służyli,
[75] »W świętości i w sprawiedliwości przed Jego
obliczem, po wszystkie dni naszego życia.
[76] »A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zostaniesz nazwane; bo pójdziesz przed obliczem
Pana przygotować Jego drogi,
[77] »I dać poznanie zbawienia Jego ludowi przez odpuszczenie ich grzechów,
[78] »Dzięki głębi miłosierdzia naszego Boga, przez które nawiedziła nas jutrzenka z wysokości,
[79] »Aby ukazać się siedzącym w ciemności i w cieniu śmierci, i ukierunkować nasze stopy na drogę pokoju.
[80] »A dziecię rosło i wzmacniało się duchem, i było na pustkowiu aż do dnia swego ukazania przed Izraelem.