Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A powiedział im też podobieństwo dotyczące tego, że zawsze potrzeba się modlić i nie zniechęcać się,
[2] »Mówiąc: W jednym mieście był pewien sędzia, który nie bał się Boga, a człowieka nie szanował.
[3] »Była też w tym mieście pewna wdowa, która przychodziła do niego, mówiąc: Wymierz mi sprawiedliwość wobec mojego przeciwnika.
[4] »I przez pewien czas nie chciał. Ale potem powiedział do siebie: Chociaż się nie boję Boga i nie szanuję człowieka,
[5] »To jednak, ponieważ ta wdowa przysparza mi trudności, wymierzę jej sprawiedliwość, aby w końcu nie przyszła i nie uderzyła mnie w twarz.
[6] »A Pan powiedział: Posłuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia;
[7] »A czy Bóg z pewnością nie wywrze pomsty za wybranych, którzy wołają do Niego dniem i nocą, chociaż zwleka w ich sprawie?
[8] »Mówię wam, że szybko wywrze pomstę. Tylko czy Syn Człowieczy, gdy przyjdzie znajdzie taką wiarę na ziemi?
[9] »I powiedział także do tych, którzy pokładali ufność w samych sobie, że są sprawiedliwi, a innych mieli za nic, to podobieństwo:
[10] »Dwóch ludzi weszło do świątyni, aby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
[11] »Faryzeusz stanął i tak się sam w sobie modlił: Boże! Dziękuję Ci, że nie jestem jak pozostali ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożni, albo jak i ten celnik.
[12] »Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co zyskam.
[13] »A celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet oczu podnieść do nieba, ale bił się w swoją pierś, mówiąc: Boże! Okaż miłosierdzie mnie grzesznemu.
[14] »Mówię wam: Ten odszedł usprawiedliwiony do swojego domu, a nie tamten; gdyż każdy, kto siebie wywyższa, zostanie poniżony, a kto się uniża, zostanie wywyższony.
[15] »A przynieśli do Niego też niemowlęta, aby ich dotknął; widząc to uczniowie, surowo napominali ich.
[16] »Lecz Jezus przywołał je i powiedział: Pozwólcie dzieciątkom przyjść do mnie, i nie zabraniajcie im; takich bowiem jest Królestwo Boże.
[17] »Zaprawdę mówię wam: Jeśli ktoś nie przyjmie Królestwa Bożego jak dzieciątko, nie wejdzie do niego.
[18] »I pytał Go pewien dostojnik, mówiąc: Nauczycielu dobry! Co mam czynić, abym odziedziczył życie wieczne?
[19] »A Jezus powiedział mu: Czemu nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, Bóg.
[20] »Znasz przykazania? Nie cudzołóż, nie morduj, nie kradnij, nie mów fałszywego świadectwa, czcij swojego ojca i swoją matkę.
[21] »A on powiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od swojej młodości.
[22] »Jezus słysząc to, powiedział mu: Jeszcze jednego ci brak: sprzedaj wszystko co masz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; i przyjdź tu, i podążaj za mną.
[23] »A on słysząc to, bardzo się zasmucił; był bowiem bardzo bogaty.
[24] »A gdy Jezus ujrzał go, tak bardzo zasmuconego, powiedział: Z jakim trudem ci, którzy mają bogactwa, wejdą do Królestwa Bożego!
[25] »Łatwiej bowiem jest wielbłądowi przejść przez ucho igły, niż bogatemu wejść do Królestwa Boga.
[26] »Wtedy powiedzieli ci, którzy to słyszeli: Kto więc może zostać zbawiony?
[27] »On natomiast powiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.
[28] »A Piotr powiedział: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą.
[29] »A On powiedział im: Zaprawdę mówię wam, że nie ma nikogo, kto opuściłby dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci ze względu na Królestwo Boże,
[30] »Kto nie odbierze daleko więcej w obecnym czasie, a w nadchodzącym wieku – życie wieczne.
[31] »I wziął ze sobą dwunastu, i powiedział do nich: Oto zmierzamy do Jerozolimy i dopełni się wszystko, co jest napisane przez proroków o Synu Człowieczym.
[32] »Bo zostanie wydany poganom, i będzie wyśmiany, znieważony i opluty;
[33] »A po ubiczowaniu zabiją Go; ale trzeciego dnia powstanie z martwych.
[34] »A oni nic z tego nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie pojęli tego, co było powiedziane.
[35] »I stało się, gdy zbliżał się do Jerycha, że pewien ślepiec siedział przy drodze żebrząc.
[36] »A słysząc, że tłum przechodził, pytał, co to może być.
[37] »I oznajmili mu, że właśnie obok przechodzi Jezus z Nazaretu.
[38] »I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawida! Zmiłuj się nade mną.
[39] »A ci, co szli na przedzie, upominali go surowo, aby milczał. Ale on tym bardziej krzyczał: Synu Dawida! Zmiłuj się nade mną.
[40] »A gdy Jezus stanął, kazał go przyprowadzić do siebie; i gdy on się przybliżył,
[41] »Zapytał go, mówiąc: Co chcesz, abym ci uczynił? A on powiedział: Panie! Abym przejrzał.
[42] »A Jezus mu powiedział: Przejrzyj! Wiara twoja cię ocaliła.
[43] »I natychmiast przejrzał, i podążał za Nim, chwaląc Boga. A cały lud widząc to, oddał chwałę Bogu.