Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A w tym czasie, król Herod podniósł rękę, aby wyrządzić zło niektórym ze zboru,
[2] »A Jakuba, brata Jana, zgładził mieczem.
[3] »I widząc, że podobało się to Żydom, posunął się dalej i pojmał
także Piotra; a były to dni Przaśników;
[4] »A po schwytaniu, umieścił go w więzieniu, przekazując czterem czwórkom żołnierzy, aby go strzegli, chcąc po święcie Paschy wyprowadzić go ludowi.
[5] »Strzeżono więc pilnie Piotra w więzieniu, a zbór zanosił żarliwą modlitwę za nim do Boga.
[6] »A gdy Herod zamierzał go wyprowadzić
na stracenie, Piotr spał tej nocy między dwoma żołnierzami, związany dwoma łańcuchami, strażnicy także strzegli więzienia przed drzwiami.
[7] »I oto anioł
Pana stanął przy
nim, a światłość zajaśniała w celi; i trącił Piotra w bok, obudził go, mówiąc: Wstań szybko! I opadły łańcuchy z jego rąk.
[8] »I anioł też powiedział do niego: Opasz się i podwiąż swoje sandały. I uczynił tak. I rzekł mu: Narzuć na siebie swój płaszcz i podążaj za mną.
[9] »I gdy wyszedł, podążał za nim, a nie wiedział, że prawdą jest to, co się działo za sprawą anioła, lecz uważał, że ogląda widzenie.
[10] »A po przejściu
obok pierwszej i drugiej straży, doszli do żelaznej bramy wiodącej do miasta, która samorzutnie im się otworzyła. I gdy wyszli, poszli dalej
o jedną ulicę, i zaraz odstąpił anioł od niego.
[11] »A gdy Piotr doszedł do siebie, powiedział: Teraz prawdziwie wiem, że
Pan posłał swojego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i ze wszystkiego, czego oczekiwał lud żydowski.
[12] »I gdy to sobie uświadomił, przyszedł do domu Marii, matki Jana, którego nazywano Markiem, gdzie było wielu zgromadzonych i modlących się.
[13] »A gdy Piotr zapukał do drzwi bramy, wyszła służąca o imieniu Rode, aby posłuchać;
[14] »I gdy rozpoznała głos Piotra, z radości nie otworzyła bramy, ale wbiegła i oznajmiła, że Piotr stoi przed bramą.
[15] »A oni powiedzieli do niej: Szalejesz! Ona natomiast twierdziła stanowczo, że tak jest. A oni mówili: To jest jego anioł.
[16] »Ale Piotr nie przestawał pukać; a gdy otworzyli, widząc go, zdumieli się.
[17] »I dał im znak ręką, aby umilkli; opowiedział im, jak go Pan wyprowadził z więzienia i powiedział: Oznajmijcie to Jakubowi i braciom. A gdy wyszedł, udał się na inne miejsce.
[18] »A gdy nastał dzień, niemały zamęt powstał wśród żołnierzy, co mianowicie
stało się z Piotrem.
[19] »Herod więc przeprowadził poszukiwania, a ponieważ go nie znalazł, osądził strażników i kazał ich odprowadzić do więzienia; a gdy zszedł z Judei do Cezarei, tam przebywał.
[20] »A Herod toczył zacięty spór z mieszkańcami Tyru i Sydonu; więc
oni jednomyślnie przyszli do niego, po przekonaniu Blasta, mającego nadzór nad sypialnią króla, prosili o pokój, dlatego że kraina ich pobierała żywność z
ziemi królewskiej.
[21] »A wyznaczonego dnia Herod odział się w szatę królewską i usiadł na sędziowskim tronie, i przemawiał do nich publicznie.
[22] »A lud wykrzykiwał: To głos Boga, a nie człowieka.
[23] »I natychmiast uderzył go anioł
Pana, za to, że nie oddał chwały Bogu; potem stoczony przez robactwo, oddał ostatnie tchnienie.
[24] »A Słowo Boże rosło i pomnażało się.
[25] »A Barnaba i Saul, po wypełnieniu posłannictwa, wrócili z Jerozolimy, biorąc ze sobą także Jana, którego nazywano Markiem.