Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy stało się, że odpłynęliśmy rozstając się z nimi, płynęliśmy prostym kursem i przybyliśmy na Kos, a następnego dnia na Rodos, a stamtąd do Patary,
[2] »A gdy znaleźliśmy statek płynący do Fenicji, wsiedliśmy
na niego i odpłynęliśmy.
[3] »Ukazał się
nam Cypr, zostawiliśmy go po lewej stronie, płynąc do Syrii i przybyliśmy do Tyru; tam bowiem statek miał wyładować towar.
[4] »A gdy odnaleźliśmy uczniów, pozostaliśmy tam przez siedem dni; a ci mówili Pawłowi za sprawą ducha, aby nie udawał się do Jerozolimy.
[5] »Gdy więc skończyły się dni naszego pobytu, wyruszyliśmy i szliśmy odprowadzani przez wszystkich z żonami i z dziećmi aż poza miasto; uklękliśmy na wybrzeżu i pomodliliśmy się.
[6] »A gdy pożegnaliśmy się nawzajem, weszliśmy na statek, a oni wrócili do swoich.
[7] »A my, kończąc żeglugę z Tyru, przypłynęliśmy do Ptolemaidy, gdzie pozdrowiliśmy braci, pozostając u nich przez jeden dzień.
[8] »A nazajutrz my,
którzy byliśmy z Pawłem, wyszliśmy i przyszliśmy do Cezarei, i gdy weszliśmy do domu Filipa Ewangelisty, który był
jednym z siedmiu, zostaliśmy u niego.
[9] »A ten miał cztery córki, panny, które prorokowały.
[10] »A gdy tam pozostawaliśmy przez szereg dni, przyszedł z Judei pewien prorok, o imieniu Agabus.
[11] »Ten przyszedł do nas, i gdy wziął pas Pawła, związał sobie zarówno ręce i nogi, i powiedział: To mówi Duch Święty: Męża, którego jest ten pas, tak zwiążą w Jerozolimie Żydzi, i wydadzą
go w ręce pogan.
[12] »A gdy to usłyszeliśmy, prosiliśmy, i my i miejscowi, aby nie szedł do Jerozolimy.
[13] »Paweł natomiast odpowiedział: Co czynicie, płacząc i łamiąc moje serce? Ja bowiem jestem gotów, nie tylko być związany, ale i umrzeć w Jerozolimie dla imienia Pana Jezusa.
[14] »A gdy nie dał się przekonać, ucichliśmy, mówiąc: Niech się stanie wola Pana.
[15] »A po
upływie tych dni, przygotowaliśmy się do podróży i poszliśmy do Jerozolimy.
[16] »A szli z nami także uczniowie z Cezarei, prowadząc nas do pewnego Cypryjczyka, Mnazona,
już od dawna ucznia, u którego
mieliśmy zostać ugoszczeni.
[17] »A gdy znaleźliśmy się w Jerozolimie, bracia przyjęli nas z radością.
[18] »A nazajutrz wszedł Paweł razem z nami do Jakuba, gdzie byli obecni wszyscy starsi.
[19] »I gdy ich pozdrowił, opowiedział im po kolei, co Bóg uczynił wśród pogan przez jego służbę.
[20] »Oni słysząc to, oddali chwałę Panu; powiedzieli mu także: Widzisz, bracie, jak wiele jest dziesiątków tysięcy Żydów, którzy uwierzyli, a wszyscy pozostają gorliwi
wobec Prawa.
[21] »O tobie jednak dowiedzieli się, że uczysz odstępstwa od Mojżesza wszystkich Żydów, którzy są między poganami, mówiąc, aby nie obrzezywali dzieci i nie zachowywali
naszych zwyczajów.
[22] »Co więc począć? Na pewno muszą się licznie zgromadzić, bo usłyszą, że przyszedłeś.
[23] »Dlatego uczyń
to, co ci mówimy: Są tutaj czterej mężczyźni, na których ciąży ślub;
[24] »Weź ich, daj się oczyścić z nimi i ponieś za nich koszty, aby ostrzygli głowy; i poznają wszyscy, że to, co o tobie się dowiedzieli, nic
nie znaczy, lecz
ty sam trzymasz się linii, przestrzegając Prawa.
[25] »Co do tych natomiast, którzy uwierzyli z pogan, napisaliśmy, po rozsądzeniu, by niczego takiego nie zachowywali,
by oni tylko wystrzegali się tego, co ofiarowane bożkom i krwi, i
tego, co uduszone, i nierządu.
[26] »Wtedy Paweł wziął z sobą owych mężczyzn, poddał się z nimi następnego dnia oczyszczeniu i wszedł do świątyni, zapowiadając wypełnienie dni oczyszczenia, dopóki za każdego z nich nie została złożona ofiara.
[27] »A gdy miało się wypełnić te siedem dni,
pewni Żydzi z Azji, widząc go w świątyni, wzburzyli cały lud i pochwycili go w swoje ręce,
[28] »Krzycząc: Mężowie Izraelici, pomóżcie! Oto jest człowiek, który przeciwko ludowi i Prawu, i temu miejscu wszystkich i wszędzie naucza; nadto jeszcze i Greków wprowadził do świątyni i zanieczyścił to święte miejsce.
[29] »Przedtem bowiem widywali z nim w mieście Trofima z Efezu, o którym sądzili, że go Paweł wprowadził do świątyni.
[30] »I poruszyło się całe miasto, i powstało zbiegowisko ludu; pojmali Pawła i wywlekli go na zewnątrz świątyni, i natychmiast bramy zostały zamknięte.
[31] »A gdy usiłowali go zabić, doszła wieść do dowódcy kohorty, że wzburzona jest cała Jerozolima;
[32] »Ten natychmiast wziął ze sobą żołnierzy i setników, i przybiegł do nich. A oni, widząc dowódcę i żołnierzy, zaprzestali bić Pawła.
[33] »Wtedy dowódca przybliżył się, pojmał go i kazał związać dwoma łańcuchami, i wypytywał się, kim jest i co zrobił?
[34] »A każdy coś innego wołał w tłumie; nie mogąc dowiedzieć się nic pewnego z powodu wrzawy, rozkazał by zaprowadzono go do twierdzy.
[35] »A gdy stał na schodach, doszło
do tego, że żołnierze musieli go nieść z powodu naporu ludu;
[36] »Podążało bowiem
za nim mnóstwo ludu, wołając: Precz z nim!
[37] »A Paweł, gdy miał być wprowadzony do twierdzy, powiedział do dowódcy: Czy wolno mi powiedzieć coś do ciebie? A on powiedział: Znasz grecki?
[38] »Nie jesteś zatem tym Egipcjaninem, który niedawno wzniecił zamieszki i wyprowadził na pustynię cztery tysiące nożowników?
[39] »A Paweł powiedział: Ja w rzeczywistości jestem Żydem, człowiekiem z Tarsu, obywatelem znacznego miasta w Cylicji; proszę cię zatem, pozwól mi mówić do ludu.
[40] »A gdy
ten pozwolił, Paweł, stojąc na schodach, dał znak ręką ludowi. A gdy nastała wielka cisza, przemówił do nich w języku hebrajskim, mówiąc: