Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Agryppa powiedział wtedy do Pawła: Pozwala ci się mówić za siebie
samego. Wtedy Paweł wyciągnął rękę i
zaczął się bronić:
[2] »Uważam siebie za szczęśliwego, królu Agryppo, że mam dziś bronić się przed tobą odnośnie wszystkiego, o co jestem oskarżany przez Żydów,
[3] »Zwłaszcza, że ty znasz wszystkie zwyczaje i sporne
kwestie wśród Żydów; dlatego, proszę cię, abyś mnie cierpliwie wysłuchał.
[4] »Tak więc, tryb mojego życia od młodości, jakim on był od początku między moim narodem w Jerozolimie, znają wszyscy Żydzi.
[5] »Wiedzą o mnie od dawna – gdyby chcieli zaświadczyć – że żyłem według najściślejszych
zasad stronnictwa naszej religii, jako faryzeusz.
[6] »A teraz stoję
tu sądzony z powodu nadziei
spełnienia obietnicy, uczynionej wobec ojców przez Boga,
[7] »Której dwanaście naszych pokoleń, żarliwie służąc Bogu dniem i nocą, spodziewa się dostąpić, w sprawie tej nadziei jestem oskarżany przez Żydów, królu Agryppo!
[8] »Dlaczego uważa się
za rzecz nie do wiary, że Bóg wzbudza umarłych?
[9] »Ja sam wprawdzie uważałem, że trzeba przeciw imieniu Jezusa Nazarejczyka podjąć wiele wrogich działań,
[10] »Co też uczyniłem w Jerozolimie, wielu też świętych zamknąłem w więzieniach, gdyż wziąłem to pełnomocnictwo od arcykapłanów. A gdy miano ich zabijać,
głosowałem za tym rzucając kamyk.
[11] »I po wszystkich synagogach często karząc ich, zmuszałem do bluźnierstwa, popadając też w coraz większy szał
przeciwko nim, prześladowałem
ich nawet w obcych miastach.
[12] »I w tych
okolicznościach podróżując do Damaszku z pełnomocnictwem i poleceniem od arcykapłanów,
[13] »W środku dnia, na drodze, zobaczyłem, o królu, światłość z nieba, przewyższającą jasność słońca, światłość, która oświeciła mnie i tych, którzy szli ze mną.
[14] »A gdy my wszyscy upadliśmy na ziemię, usłyszałem głos mówiący do mnie, który powiedział w języku hebrajskim:
„Saulu! Saulu! Dlaczego mnie prześladujesz? Trudno ci wierzgać przeciw ościeniowi.” [15] »A ja powiedziałem: Kim jesteś, Panie? A On powiedział:
„Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. [16] »Ale podnieś się i stań na swoich nogach; albowiem na to ci się ukazałem, ponieważ cię dla siebie już wcześniej swą ręką wybrałem na sługę i świadka tych rzeczy, które widziałeś, jak i tych, w których ci się ukażę, [17] »Wyrywając cię dla siebie spośród tego ludu i pogan, do których cię teraz posyłam, [18] »Aby otworzyć ich oczy i odwrócić od ciemności do światłości i z władzy szatana do Boga, aby otrzymali odpuszczenie grzechów i dziedzictwo między uświęconymi przez wiarę we mnie.” [19] »Dlatego
też, królu Agryppo, nie byłem nieposłuszny temu niebiańskiemu widzeniu.
[20] »Ale najpierw tym,
którzy są w Damaszku i w Jerozolimie, a także w całej krainie judzkiej, i poganom oznajmiałem, aby upamiętywali się i nawracali się do Boga, czyniąc dzieła godne upamiętania.
[21] »I ze względu na te
słowa, schwytali mnie Żydzi w świątyni i próbowali zabić.
[22] »Otrzymując jednak pomoc od Boga, aż do tego dnia stoję, świadcząc zarówno małemu, jak i wielkiemu, nie mówiąc nic oprócz tego, co powiedzieli Prorocy i Mojżesz, że ma nastąpić,
[23] »Że Mesjasz będzie poddany cierpieniom, że jako pierwszy,
który powstał z martwych ma głosić światłość ludowi i poganom.
[24] »A gdy on tak się bronił, Festus powiedział potężnym głosem: Szalejesz, Pawle! Wielka nauka prowadzi cię do szaleństwa.
[25] »Ale on powiedział: Nie szaleję, najdostojniejszy Festusie! Ale wypowiadam słowa prawdy i rozsądku.
[26] »Wie bowiem o tych
sprawach król, do którego śmiało mówię, gdyż jestem przekonany, że nie jest to przed nim ukryte, ponieważ nic z tego nie działo się w
jakimś zakątku.
[27] »Czy wierzysz, królu Agryppo, prorokom? Wiem, że wierzysz.
[28] »Agryppa natomiast powiedział do Pawła: Już zaraz mnie przekonasz, bym został chrześcijaninem.
[29] »A Paweł powiedział: Życzyłbym sobie, by Bóg
sprawił, czy już teraz, czy później, nie tylko ty, ale i wszyscy, którzy mnie dzisiaj słuchają, stali się takimi, jakim i ja jestem, oprócz tych więzów.
[30] »A gdy on to powiedział, powstał król i namiestnik, a także Berenika i ci, którzy razem z nimi siedzieli.
[31] »I gdy oddalili się
na ubocze, rozmawiali między sobą, mówiąc: Nic godnego śmierci lub więzienia nie czyni ten człowiek.
[32] »Agryppa jednak powiedział do Festusa: Mógłby ten człowiek zostać uwolniony, gdyby nie odwołał się do Cezara.