Teksty » Apokalypsis Jana Teologa » Apokalipsa Jana » Rozdział 16
«  Apokalipsa Jana 15 Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I słyszałem, jak głos wielki z kościoła mówił siedmiu aniołom: „Idźcie i wylejcie czasze gniewu Bożego w ziemię”. [2] »I wyszedł pierwszy i wylał czaszę swoją na ziemię: i stał się wrzód zły i nieznośny na ludziach, którzy mają cechę bestyi i którzy hołdują obrazowi jej. [3] »A drugi anioł wylał czaszę swoją w morze: i stała się krew, jako umarłego, a wszelka dusza żyjąca umarła w morzu. [4] »A trzeci anioł wylał czaszę swoją w rzeki i w źródła wód: i stała się krew. [5] »I słyszałem, jak anioł wód mówił: „Sprawiedliwy jesteś, Panie, któryś jest i któryś był i któryś święty, żeś tak rozsądził: [6] »ponieważ krew świętych i proroków przelewali, i krew im pić dałeś; bo godni są”. [7] »I słyszałem, jak inny od ołtarza mówił: „Tak, Panie, Boże, wszechwładco, prawdziwe i sprawiedliwe są wyroki twoje”. [8] »A czwarty anioł wylał czaszę swoją na słońce: i dano mu przypalać ludzi ogniem; [9] »i byli upalani ludzie skwarem wielkim i bluźniii przeciw imieniu Boga, który ma moc nad plagami takiemi, a nie upamiętali się, aby oddali mu chwałę. [10] »A piąty anioł wylał czaszę swoją na tron bestyi: i stało się królestw o jej zaćmionem; i żwali języki swoje od boleści [11] »i bluźnili Bogu nieba dla cierpień swoich i dla wrzodów swoich, a nie upamiętali się nad uczynkami swoimi. [12] »A szósty anioł wylał czaszę swoją na ową wielką rzekę Eufrates: i wyschła woda jej, aby przygotowaną została droga królów od wschodów słońca. [13] »I widziałem z ust smoka i z ust bestyi i z ust fałszywego proroka duchy trzy nieczyste, podobne żabom; [14] »bo są duchy djabłów, czyniące znaki, które wychodzą do królów ziemi i całego zamieszkałego świata, ażeby zgromadzić ich na bitwę owego dnia wielkiego Boga wszechwładcy. [15] »Oto idę jako złodziej; błogosławiony, kto czuwa i strzeże szat swoich, aby nie chodził nagim, i aby nie widziano sromoty jego. [16] »I zgromadził ich na miejsce, zwane po Hebrajsku Armageddon. [17] »A siódmy anioł wylał czaszę swoją w powietrze: i wyszedł głos wielki z kościoła nieba od tronu, mówiący: „Stało się”. [18] »I stały się głosy i grzmoty i błyskawice, i trzęsienie ziemi stało się wielkie, jakiego nie było, odkąd ludzie powstali na ziemi, tak wielkie trzęsienie ziemi. [19] »I stało się miasto owe wielkie na trzy części, a miasta narodów upadły; i Babilonja owa wielka wspomnianą została przed Bogiem, ażeby dał jej kubek wina mocy gniewu swego. [20] »A wszelka wyspa uciekła i góry nie są znalezione. [21] »I grad wielki, jakoby wagi talentu, pada z nieba na ludzi; i bluźnili ludzie przeciw Bogu dla plagi gradu, bo wielka jest plaga jego bardzo. 
«  Apokalipsa Jana 15 Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17  »


 Źródło tekstu: Polona.pl - Skany wydania.Opis prezentowanego tekstu: Apokalypsis Jana Teologa. Tłumaczenie z greckiego z tekstem greckim i uwagami [Wacław Michałowski]. Berlin: Drukarnia P. Stankiewicza, 1905. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów udostępnionych na Polona.pl