Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A potem widziałem anioła, zstępującego z nieba, mającego moc wielką; a ziemia oświeciła się od chwały jego.
[2] »I zawołał w mocy głosem wielkim, mówiąc: „Upadła, upadła Babilonija owa wielka i stała się mieszkaniem djabłów i schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i obmierzłego;
[3] »bo z wina pożądliwości wszeteczeństwa jej piły wszystkie narody, i królowie ziemi wszeteczeństwo z nią czynili, a kupcy ziemi z mocy rozkoszy jej zbogacili się”.
[4] »I słyszałem inny głos z nieba, mówiący: „Wyjdźcie z niej, ludu mój, ażebyście nie byli współuczestnikami grzechów jej i żebyście nie otrzymali z plag jej;
[5] »bo towarzyszyły jej grzechy aż do nieba, i wspomniał Bóg nieprawości jej.
[6] »Oddajcież jej, jako i ona wam oddawała, a w dwójnasób oddajcie jej według uczynków jej; do kielicha, w którym wino mieszała, nalejcie jej w dwójnasób.
[7] »Jak o się chlubiła i rozkoszowała, tyle jej dajcie boleści i smutku. Bo w sercu swojem mówi: „Siedzę jako królowa, a nie jestem wdowa, i smutku nie ujrzę”;
[8] »dla tego jednego dnia przyjdą plagi jej: śmierć i smutek i głód; i w ogniu będzie spaloną; bo mocny jest Pan, Bóg, który sądzi ją.
[9] »I będą ją opłakiwali i smucili się nad nią królowie ziemi, którzy z nią wszeteczeństwo czynili i używali rozkoszy, gdy widzieć będą dym pożaru jej,
[10] »z daleka stojąc dla strachu męki jej, mówiąc: „Biada, biada, miasto wielkie Babilonijo, miasto potężne, że jednej godziny przyszedł sąd twój”.
[11] »A kupcy ziemi płaczą i smucą się nad nią, bo towaru ich nikt nie kupuje już więcej,
[12] »towaru złota i srebra, i kamienia drogiego i pereł, i lnu cienkiego i purpury, i jedwabiu i szkarłatu, i wszelkiego drzewa tyinowego, i wszelkiego wyrobu z kości słoniowej, i wszelkich statków z drzewa najkosztowniejszego i z miedzi i z żelaza i z marmuru,
[13] »i cynamonu i kadzideł, i myrry i smoły libańskiej, i wina i oliwy, i mąki wyborowej i pszenicy, i bydła i owiec, i koni i wozów i niewolników, i dusz ludzi.
[14] »„I owoce pożądliwości duszy twojej odeszły od ciebie, i wszystkie rzeczy tłuste i błyszczące odeszły od ciebie, i już więcej nie znajdziesz ich”.
[15] »Kupcy tych rzeczy, którzy się z niej zbogacili, z daleka stać będą dla strachu męki jej, płacząc i smucąc się i mówiąc:
[16] »„Biada, biada, miasto owe wielkie, przyodziane w len cienki i purpurę i szkarłat, i ozłocone złotem i kamieniem drogim i perłami:
[17] »iż jednej godziny spustoszonem zostało tak wielkie bogactwo”. A wszelki sternik, i wszelka załoga na okrętach, i marynarze i którzy żyją z morza, z daleka stanęli
[18] »i wołali, widząc dym pożaru jej, mówiąc: „Któż podobny miastu temu wielkiemu?”
[19] »I sypali proch na głowy swoje i wołali, płacząc i smucąc się i mówiąc: „Biada, biada, miasto owe wielkie, w którem zbogacili się wszyscy, mający okręta na morzu, z zapłaty jego: że jednej godziny zostało spustoszonem”.
[20] »Rozradujcie się nad niem, niebiosa, i święci apostołowie i prorocy, że osądził Bóg sąd wasz nad niem.
[21] »A jeden anioł mocny podniósł kamień, jakoby wielki kamień młyński, i rzucił w morze, mówiąc: „Takim pędem rzuconą będzie Babilonja, owe miasto wielkie, i nie będzie znalezioną więcej.
[22] »I głos cytrzystów i śpiewaków i grających na piszczałkach nie będzie słyszanym w tobie więcej, i żaden rzemieślnik żadnego rzemiosła nie znajdzie się u ciebie więcej, i głos młyna nie będzie więcej słyszanym u ciebie,
[23] »i światło lampy nie zjawi się więcej u ciebie, i głos oblubieńca i oblubienicy nie będzie słyszanym u ciebie więcej; bo kupcy twoi byli możnymi ziemi, bo czarami twemi były zwodzone wszystkie narody.
[24] »I w niem krew proroków i świętych została znalezioną i wszystkich zabitych na ziemi”.