Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A potem słyszałem jakoby głos wielki tłumu licznego na niebie, mówiącego: „Alleluja: zbawienie i chwała i cześć i siła Panu, Bogu naszemu:
[2] »bo prawdziwe i sprawiedliwe wyroki jego; bo osądził wszetecznicę ową wielką, która kaziła ziemię wszeteczeństwem swojem, i pomścił się krwi sług swoich z ręki jej”.
[3] »I powtórnie rzekli: „Alleluja; a dym jej wznosi się na wieki wieków”.
[4] »I upadli dwadzieścia czterej starcy i cztery zwierzęta i oddali pokłon Bogu, siedzącemu na tronie, mówiąc: „Amen; Alleluja”.
[5] »A głos od tronu wyszedł mówiący: „Chwalcie Boga naszego, wszyscy słudzy jego i którzy się go boją, mali i wielcy.
[6] »I słyszałem jakoby głos tłumu licznego, i jakoby głos wód wielu, i jakoby głos grzmotów mocnych, mówiących: „Alleluja; bo zapanował Pan, Bóg, wszechwładca.
[7] »Weselmy się i radujmy, a dajmy mu chwałę; bo nastało wesele baranka, i małżonka jego przygotowała się.
[8] »I dano jej, aby się przyodziała w bisiór czysty i błyszczący; bo bisiorem są sprawiedliwe uczynki świętych”.
[9] »I mówi mi: „Napisz: Błogosławieni, którzy na ucztę weselną baranka są wezwani”. I mówi mi: „Te słowa prawdziwe są Boga”.
[10] »I upadłem do nóg jego, aby mu się pokłonić; i mówi mi: „Strzeż się tego: spółsługa twój jestem i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusa; Bogu się kłaniaj; bo świadectwem Jezusa jest duch tego proroctwa”.
[11] »I widziałem niebo otworzone, i oto koń biały, i wsiadający na niego, zwany wiernym i prawdziwym, i sprawiedliwością sądzi i wojuje;
[12] »oczy zaś jego jako płomień ognia, a na głowie jego koron wiele; a ma imię napisane, którego nikt nie zna, jak tylko on;
[13] »i obleczony jest w szatę, omoczoną we krwi; a zowią imię jego: „Słowo Boże”.
[14] »A wojska, które są na niebie, towarzyszą mu na koniach białych, przyodziani w bisiór błyszczący i czysty.
[15] »I z ust jego wychodzi miecz ostry, ażeby nim pobił narody; a on paść je będzie laską żelazną; on też tłoczy prassę wina gniewu i nieosiągniętego pragnienia Boga wszechwładcy.
[16] »A ma na szacie i na biodrze swojem imię napisane: „Król królów i Pan panów”.
[17] »I widziałem jednego anioła, stojącego w słońcu; i zawołał głosem wielkim, mówiąc wszystkim ptakom, latającym pośród nieba: „Pójdźcie i zgromadźcie się na ucztę Boga wielkiego,
[18] »abyście jedli ciała królów, i ciała tysiączników, i ciała potężnych, i ciała koni i siedzących na nich, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, i małych i wielkich”.
[19] »I widziałem bestyę i królów ziemi i wojska ich zgromadzone, aby stoczyły walkę z siedzącym na koniu i z wojskiem jego.
[20] »I pojmaną jest bestya, a z nią fałszywy prorok, który czynił cuda wobec niej, jakiemi zwodził tych, którzy przyjęli cechę bestyi i którzy oddają cześć obrazowi jej; ci dwaj żywcem zostali rzuceni do jeziora ognia, gorejącego siarką.
[21] »A inni zostali pobici mieczem siedzącego na koniu, wychodzącym z ust jego; a wszelkie ptactwo zostało nasyconem ciałami ich.