Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wąż był chytrzejszy nad wszelkie zwierzę polne, które zrobił Wiekuisty Bóg, i rzekł do niewiasty: lubo powiedział Bóg, nie jedzcie z żadnego drzewa ogrodu...
[2] »A niewiasta rzekła do węża: z owocu drzew ogrodu jeść możemy;
[3] »ale z owocu drzewa, które jest w środku ogrodu, mówił Bóg: nie jedzcie z niego i nie dotykajcie się go, bo byście umarli.
[4] »I rzekł wąż do niewiasty: nie umrzecie.
[5] »Gdyż Bóg wie, iż dnia, kiedy z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze i staniecie się jak Bóg, poznawającymi dobre i złe.
[6] »I widząc niewiasta, że drzewo było dobre do jedzenia, że było rozkoszą dla oka i że przyjemne było drzewo do oglądania, wzięła z jego owocu i jadła i dała także mężowi przy sobie, i jadł.
[7] »I otworzyły się oczy obojga i poznali, że byli nadzy, i spoili liście figowe i zrobili sobie przepaski.
[8] »I usłyszeli głos Wiekuistego Boga rozlegający się po ogrodzie z powiewem dziennym, i skrył się człowiek i jego żona przed obliczem Wiekuistego Boga, między drzewa ogrodu.
[9] »I przywołał Wiekuisty Bóg człowieka i rzekł do niego: gdzie jesteś?
[10] »I rzekł: głos Twój usłyszałem w ogrodzie i bałem się, bo jestem nagi, i skryłem się.
[11] »I rzekł: któż ci powiedział, że jesteś nagim? czyli z drzewa com ci kazał nie jeść z niego, jadłeś?
[12] »I rzekł człowiek: kobieta, którą umieściłeś przy mnie, ona dała mi z drzewa i jadłem.
[13] »I rzekł Wiekuisty Bóg do niewiasty: cóżeśto uczyniła? a niewiasta rzekła: wąż mnie skusił i jadłam.
[14] »I rzekł Wiekuisty Bóg do węża: ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklętym z pośród wszelkiego bydła i wszelkiego zwierza polnego, na brzuchu swoim czołgać się będziesz, a proch jadać będziesz przez wszystkie dni życia swego.
[15] »A nienawiść sprawię między tobą a między kobietą, i między twojém nasieniem, a między jéj nasieniem, ono ci zgruchocze głowę, a ty je ukolesz w piętę.
[16] »Do niewiasty rzekł: wielce pomnożę utrapienie twéj brzemienności, z boleścią rodzić będziesz dzieci, a żądza twoja będzie do męża twojego, a on władać będzie tobą.
[17] »A do Adama rzekł: że usłuchałeś głosu swéj żony i jadłeś z drzewa com ci kazał, mówiąc: nie będziesz jadł z niego; przeklętą ziemia przez ciebie, z utrapieniem jeść z niéj będziesz przez wszystkie dni życia swojego.
[18] »A ciernie i oset rodzić ci będzie, gdy będziesz jadł trawę polną.
[19] »W pocie oblicza swego będziesz pożywał chléb, aż powrócisz do ziemi, bo z niéj wziętym zostałeś, albowiem prochem jesteś i do prochu wrócisz.
[20] »I nazwał człowiek imię żony swéj: Chawah, gdyż ona stała się matką wszelkiego żyjącego.
[21] »A Wiekuisty Bóg zrobił Adamowi i żonie jego szaty skórzane i oblókł ich.
[22] »I rzekł Wiekuisty Bóg: Otóż człowiek stał się jak jeden z nas co do wiedzy dobrego i złego, a teraz może sięgnie ręką i weźmie także z drzewa życia i będzie jadł i żyłby na wieki.
[23] »I wydalił go Wiekuisty Bóg z ogrodu Eden, by uprawiał ziemię skąd był wziętym.
[24] »I wygnał człowieka i usadowił na wschodzie ogrodu Eden Cherubów i błysk miecza wirującego, dla strzeżenia drogi do drzewa życia.