Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I przypomniał sobie Bóg Noacha, i wszelkiego zwierza i wszelkie bydło, które były z nim w arce i powiódł Bóg wiatr na ziemię i uciszyły się wody.
[2] »I zamknęły się źrzódła przepaści i upusty nieba i przestał deszcz z nieba.
[3] »I ustąpiły wody z po nad ziemi coraz bardziéj ustępując i opadały wody po koniec stu i pięćdziesięciu dni.
[4] »I spoczęła arka miesiąca siódmego, siedmnastego dnia w miesiącu, na górach Ararat.
[5] »I wody były w ciągłém opadaniu, aż do miesiąca dziesiątego, dziesiątego
miesiąca pierwszego dnia w miesiącu, widziane były szczyty gór.
[6] »I stało się w końcu czterdziestu dni, otworzył Noach okno arki, które był zrobił.
[7] »I wysłał kruka, który latał tam i napowrót, aż do wyschnięcia wody z po nad ziemi.
[8] »I wysłał gołębicę od siebie, aby widział czy zmniejszyły się wody z po nad ziemi.
[9] »A nie znalazła gołębica spoczynku dla stopy swéj nogi i wróciła do niego do arki, gdyż wody były na powierzchni całéj ziemi, i sięgnął ręką i wziął ją i wniósł ją do siebie do arki.
[10] »I poczekał jeszcze siedm dni innych i na nowo wysłał gołębicę z arki.
[11] »I przyszła do niego gołębica podczas wieczoru, i otóż, liść oliwny zerwany w jéj dziobie; i poznał Noach, że opadły wody z po nad ziemi.
[12] »I poczekał jeszcze siedm dni innych i wysłał gołębicę, ale już powtórnie nie wróciła do niego.
[13] »I stało się w sześćsetnym pierwszym roku, pierwszego
miesiąca, pierwszego dnia w miesiącu wyschły wody z po nad ziemi i zdjął Noach przykrycie arki i widział a otóż oschła powierzchnia ziemi.
[14] »A miesiąca drugiego, siedmnastego dnia w miesiącu, ziemia była suchą.
[15] »I rzekł Bóg do Noacha mówiąc:
[16] »Wyjdź z arki, ty i żona twoja i synowie twoi i żony synów twoich z tobą.
[17] »Wszelki zwierz, który jest z tobą, z wszelkiego ciała w ptactwie i w bydle i w wszelkim płazie pełzającym po ziemi, wyprowadź z sobą, by się roiły na ziemi i rozradzały i pomnażały się na ziemi.
[18] »I wyszedł Noach i synowie jego i żona jego i żony synów jego z nim.
[19] »Wszelki zwierz, wszelki płaz, wszelkie ptactwo, wszystko co się rusza na ziemi, wedle ich rodzajów wyszły z arki.
[20] »I zbudował Noach ofiarnik Wiekuistemu i wziął z wszelkiego bydła czystego i z wszelkiego ptactwa czystego i ofiarował całopalenia na ofiarniku.
[21] »I powąchał Wiekuisty przyjemny zapach i mówił Wiekuisty do siebie: już więcéj nie przeklnę ziemi z powodu człowieka, gdyż pomysł serca człowieka złym jest od młodości jego, i już więcej nie zabiję wszystkiego żyjącego, jakem uczynił.
[22] »Odtąd przez wszystkie dni ziemi, zasiew i źniwo, a mróz i upał, a lato i zima, a dzień i noc nie przestaną.