Teksty » Św. Łukasz opowiada Radosną Nowinę » Ewangelia Łukasza » Rozdział 21
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Potem spojrzał Jezus na tłum i spostrzegł bogaczy, rzucających swe ofiary do skarbony. [2] »Zauważył też ubożuchną wdowę, która włożyła do niej dwa nędzne grosze. [3] »Rzekł tedy do tych, którzy stali koło niego: „Zaprawdę, powiadam wam: ta uboga wdowa ofiarowała więcej, niż wszyscy inni. [4] »Każdy z nich bowiem złożył Bogu w ofierze cząsteczkę z tego, co mu zbywało; ta zaś dała ze swego niedostatku wszystko, co sobie od ust odjęła”. [5] »Gdy następnie w toku rozmowy zauważono, że świątynia zdobna jest cennemi kamieniami i bogata w dary wotywne, powiedział Jezus: [6] »„Przyjdą dni, kiedy z tego, na co teraz patrzycie, nie pozostanie kamień na kamieniu; wszystko rozsypie się w gruzy”. [7] »Pytali go więc uczniowie: „Mistrzu! Kiedyż to się stanie? Po czem będzie można poznać, że nadszedł początek tych zdarzeń?”. [8] »Odpowiedział im Pan: „Miejcie się na baczności, ażeby was nie zwiedziono! Albowiem przyjdzie ich wielu rzekomo w imię moje, twierdząc: „Ja jestem Mesjaszem!”. oraz: „Nadszedł czas przewidywany!”. – Nie dawajcie im zatem posłuchu! [9] »A gdy was dojdą wieści o walkach i rozruchach, niech was to nie przeraża. Bo wydarzenia te są nieuniknione jako zapowiedź końca. Ale koniec niezwłocznie po nich nie nastąpi”. [10] »I udzielił im dalszych wskazówek: „Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. [11] »Będą straszliwe trzęsienia ziemi; głód i pomory nawiedzą krainy, jedne po drugich. Na niebie ukażą się straszliwe zjawiska i potworne znaki. [12] »Ale zanim się to wszystko wypełni, pochwycą was i będą was prześladowali. Będą was ciągnęli na sądy przed starszyznę bóżnic i wtrącali do więzień; wydadzą was królom i namiestnikom dlatego, żeście moimi wyznawcami. [13] »Lecz to wszystko posłuży ku temu, ażebyście mogli wydać o mnie świadectwo. [14] »Przeto nie kłopoczcie się już naprzód, jak macie się bronić. [15] »Albowiem ja sam udzielę wam wymowy i mądrości, której się nie oprze ani sprzeciwi żaden z waszych wrogów. [16] »Będą was wydawać rodzice i bracia wasi, i krewni, i przyjaciele. Niektórych z was nawet życia pozbawią, [17] »i będziecie znienawidzeni u wszystkich dlatego, że mnie wyznawacie. [18] »A jednak nie zginie ani jeden włos z waszej głowy. [19] »Przez cierpliwą wytrwałość zapewnicie sobie żywot wieczny. [20] »A gdy ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojsko, wtedy bądźcie pewni, że bliskie jest jej spustoszenie. [21] »Mieszkańcy Judei niech wówczas uciekają w góry; mieszkańcy Jerozolimy niech opuszczają miasto; a ci, co na wsi przebywają, niech do niego nie wchodzą. [22] »Będą to bowiem dni wymiaru kary, aby się wypełniło wszystko, co pismo zapowiada. [23] »A biada w one dni niewiastom brzemiennym, jako też karmiącym! Albowiem ucisk wielki będzie w kraju i sąd straszliwy srożyć się będzie przeciw temu narodowi. [24] »Ci zginą od miecza, tam tych uprowadzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie tratowana przez pogan dopóty, dopóki ich czasy nie dobiegną kresu swojego. [25] »Wtedy ukażą się znaki na słońcu, na księżycu i gwiazdach, a na ziemi ogarnie narody przerażenie z powodu ogłuszającego huku rozpętanych żywiołow morskich. [26] »Ludzie schnąć będą ze strachu w oczekiwaniu tych rzeczy, które przyjść mają na wszystek świat; bo załamią się mocy niebieskie. [27] »A wtedy ujrzą ludzie Syna człowieczego przychodzącego w obłoku, z mocą wielką i majestatem. [28] »A gdy to dziać się zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy swoje; bo przybliża się wybawienie wasze”. [29] »Objaśnił im to przez taką przypowieść: „Spojrzyjcie na drzewo figowe i na wszystkie inne drzewa! [30] »Gdy zobaczycie, iż wypuszczają pączki, bez trudu poznacie, że już bliskie jest lato. [31] »Tak i wy wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże, skoro ujrzycie, że to się dziać będzie. [32] »Zaprawdę mówię wam, że nie przeminie to pokolenie, nim się wszystko nie ziści. [33] »Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. [34] »A miejcież się na baczności, aby serca wasze przez obżarstwo i opilstwo i troski doczesne nie stały się ociężałe ku zrozumieniu tego wszystkiego, aby ów dzień znienacka was nie zaskoczył. [35] »Albowiem jakby sidło spadnie na wszystkich, którzy zamieszkują cały okrąg ziemski. [36] »Czuwajcie przeto i módlcie się w każdym czasie, abyście za pomocą Boską mogli ujść tego wszystkiego, co przyjść ma, i ostać się na sądzie Syna człowieczego”. [37] »Za dnia nauczał Jezus w świątyni; nocami zaś wychodził z miasta i przebywał na górze, którą zowią Oliwną. [38] »A wszystek lud gromadził się naokoło niego w świątyni, aby go słuchać. 
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »


 Źródło tekstu: Polona - Św. Łukasz opowiada Radosną NowinęOpis prezentowanego tekstu: Św. Łukasz opowiada Radosną Nowinę! Ewangelia według Św. Łukasza dla ludu. Tłumaczył X. Dr. Kazimierz Bieszk. Pelplin Nakładem i czcionkami drukarni i księgarni "Pielgrzyma" Sp. z. o. odp. 1931. 103 s. : il. ; 20 cm. Opracowanie tekstu i modułu BibliePolskie.pl na postawie skanów Polona.pl