Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A po upływie pięciu dni przybył arcykapłan Ananiasz z niektórymi starszymi i rzecznikiem prawnym, niejakim Tertullusem. Oni to stanęli przed namiestnikiem z oskarżeniem przeciwko Pawłowi.
[2] »I gdy go wezwano, rozpoczął Tertullus oskarżenie mówiąc: Gdy dzięki tobie żyjemy w zupełnym pokoju, a przez twą przezorność wiele zmienia się na lepsze dla tego ludu,
[3] »zawsze i wszędzie, dostojny Feliksie, wdzięcznym przyjmujemy to sercem.
[4] »I aby zbyt długo cię nie trudzić, proszę, abyś łaskawie przez chwilę posłuchać nas raczył.
[5] »Albowiem stwierdziliśmy, że człowiek ten szerzy zarazę i wzbudza niepokoje wśród wszystkich Żydów na całym świecie, a jest przywódcą sekty Nazarejczyków.
[6] »A że usiłował nawet i świątynię znieważyć, przeto pojmaliśmy go (i chcieliśmy osądzić według praw naszych.
[7] »Nadbiegłszy jednak trybun Lyzjasz przemocą wyrwał go z naszych rąk,
[8] »rozkazując, aby jego oskarżyciele przybyli do ciebie). Od niego zresztą po przesłuchaniu będziesz się mógł wszystkiego dowiedzieć, o co go oskarżamy.
[9] »Żydzi potwierdzili to, utrzymując, że tak się istotnie rzeczy mają.
[10] »A gdy namiestnik skinieniem dozwolił mu mówić, Paweł odpowiedział: Wiedząc, że od wielu lat jesteś sędzią tego narodu, tym chętniej w swojej obronie mówić będę.
[11] »Możesz się bowiem przekonać, że nie więcej jak dwanaście dni temu przybyłem do Jerozolimy, aby oddać cześć Bogu.
[12] »A nie spotkano mnie w świątyni rozprawiającego z kimkolwiek, czy też wywołującego zbiegowisko tłumu ani w synagogach, ani w mieście.
[13] »I nie mogą też dowieść ci tego, o co mnie teraz oskarżają.
[14] »Ale to wyznaję przed tobą, że trzymając się drogi, którą nazywają herezją, służę Bogu ojców moich, wierząc we wszystko, co napisane jest w Prawie i u Proroków.
[15] »Mam też w Bogu nadzieję, którą mają i oni, że będzie zmartwychwstanie sprawiedliwych i grzesznych.
[16] »I sam usilnie o to się staram, abym wobec Boga i wobec ludzi miał zawsze nieskażone sumienie.
[17] »A po wielu latach przybyłem, aby narodowi memu złożyć jałmużny i ofiary.
[18] »I spotkali mię w świątyni oczyszczonego, bez tłumu i zbiegowiska.
[19] »Byli też niektórzy Żydzi z Azji, którzy powinni tu stanąć i oskarżać, jeśli mają co przeciwko mnie.
[20] »Albo i ci oto niech sami powiedzą, co za nieprawość we mnie znaleźli, gdym stał przed sanhedrynem,
[21] »chyba jedynie to słowo, którem głośno wypowiedział stojąc przed nimi: Sądzicie mnie dzisiaj z powodu wiary w zmartwychwstanie.
[22] »A Feliks, znając dokładnie tę naukę, odroczył ich sprawę mówiąc: Rozsądzę waszą sprawę, skoro przybędzie trybun Lyzjasz.
[23] »I rozkazał setnikowi strzec Pawła pozostawiając mu pewną swobodę i nie wzbraniając żadnemu z przyjaciół w oddawaniu mu posług.
[24] »A po kilku dniach przybył Feliks wraz z Druzyllą, żoną swoją, która była Żydówką, wezwał Pawła i przysłuchiwał się mu, kiedy mówił o wierze w Jezusa Chrystusa.
[25] »A gdy począł mówić o sprawiedliwości, wstrzemięźliwości i przyszłym sądzie, zatrwożony Feliks powiedział: Teraz możesz odejść, a wezwę cię w czasie dogodnym.
[26] »I spodziewał się, że dostanie od Pawła pieniądze, dlatego częściej go wzywał i rozmawiał z nim.
[27] »A po upływie dwóch lat na miejsce Feliksa przybył Porcjusz Festus. I Feliks, chcąc zaskarbić sobie życzliwość Żydów, pozostawił Pawła w więzieniu.