Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pytam tedy: Czy odrzucił Bóg lud swój? Żadną miarą. Bo i ja jestem Izraelitą z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
[2] »Nie odrzucił Bóg swego ludu, który znał od wieków. Czyż nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak się uskarżał przed Bogiem na Izraela?
[3] »Panie! Proroków twoich pozabijali, ołtarze twe powywracali. Zostałem tylko ja i czyhają na życie moje. [4] »Ale co mu głosi odpowiedź Boża?
Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem. [5] »Tak przeto i w naszym czasie dzięki łasce wybrania reszta się ostała.
[6] »A jeżeli z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska już nie jest łaską.
[7] »Cóż więc? Izrael nie osiągnął, czego szukał, wybrani wszakże osiągnęli, a inni zaślepieni zostali:
[8] »jak napisane jest:
Dał im Bóg ducha odrętwienia, oczy, aby nie widzieli, i uszy, aby nie słyszeli, aż po dzień dzisiejszy. [9] »A Dawid powiada:
Niechaj stół ich stanie się dla nich siecią i sidłem, zgorszeniem i słuszną zapłatą. [10] »Niech się zaćmią ich oczy, aby nie widzieli, a grzbiet ich trzymaj zawsze nachylony. [11] »Pytam więc: Czyż tak się potknęli, że upadli? Żadną miarą. Ale ich przestępstwo stało się zbawieniem dla pogan, aby w nich obudzić współzawodnictwo.
[12] »Jeżeli więc przestępstwo ich stało się bogactwem świata, a ich pomniejszenie – umocnieniem pogan, czymże dopiero będzie ich pełnia?
[13] »A mówię do was, do pogan: Jak długo pozostaję Apostołem pogan, będę wypełniał gorliwie posługiwanie moje,
[14] »abym też i rodaków moich do współzawodnictwa pobudził i przynajmniej niektórych z nich zbawił.
[15] »Jeśli bowiem ich odrzucenie jest pojednaniem świata, czymże będzie ich przyjęcie, jeśli nie powstaniem z martwych do życia?
[16] »Bo gdy zaczyn święty, to i ciasto; jeśli korzeń święty, to i gałęzie.
[17] »A jeżeli nawet niektóre z gałęzi odłamane zostały, a na ich miejsce wszczepiony jesteś ty, coś był gałązką dzikiej oliwki i czerpałeś z korzenia oliwę – nie wynoś się nad gałęzie.
[18] »A jeśli się wynosisz (wiedz, że) nie ty dźwigasz korzeń, ale korzeń ciebie.
[19] »Powiesz wtedy: Odłamano gałęzie, abym ja był wszczepiony.
[20] »Dobrze. Odłamano je z powodu niedowiarstwa, ty zaś wiarą stoisz. Nie bądźże wyniosłym, ale się lękaj.
[21] »Jeśli bowiem Bóg naturalnym gałęziom nie przebaczył, nie przebaczy i tobie.
[22] »Bacz przeto na dobroć i surowość Boga: surowość dla tych, którzy upadli, a dobroć Bożą względem ciebie, jeżeli wytrwasz w dobroci, bo inaczej i ty będziesz wycięty.
[23] »Ale i oni, jeżeli nie będą trwali w niedowiarstwie, będą wszczepieni, Bóg bowiem ma moc wszczepić ich ponownie.
[24] »Bo jeśli ty, będąc wycięty z oliwki z natury dzikiej, i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, jakże daleko bardziej wszczepieni będą do swej oliwki ci, którzy z natury do niej należą.
[25] »Albowiem nie chcę, bracia, abyście mieli nie wiedzieć o tej tajemnicy (abyście nie polegali na własnych zamysłach), że zaślepienie padło na część Izraela, dopóki wszyscy poganie nie wejdą (
do Kościoła),
[26] »a wówczas i cały Izrael zbawiony będzie, jak napisane jest:
Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, i odwróci niezbożność od Jakuba. [27] »I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy. [28] »Wprawdzie według Ewangelii są oni dla was nieprzyjaciółmi, ale dzięki wybraniu są umiłowanymi ze względu na przodków.
[29] »Albowiem Bóg nie żałuje łask i wezwania.
[30] »Bo jako i wy niegdyś nie wierzyliście Bogu, a teraz z powodu ich niedowiarstwa dostąpiliście miłosierdzia,
[31] »tak i oni nie uwierzyli teraz w wasze miłosierdzie, aby i sami miłosierdzia dostąpili.
[32] »Wszystkich bowiem Bóg w niedowiarstwie zamknął, aby się nad wszystkimi zlitował.
[33] »O, głębokości bogactw, mądrości i umiejętności Bożej! Jakże niepojęte są sądy jego i niezbadane drogi jego.
[34] »Któż bowiem poznał myśl Pana, albo kto był doradcą jego? [35] »Albo kto dał mu pierwszy, aby mu oddać miał.
[36] »Albowiem z niego, przez niego i ku niemu (skierowane) jest wszystko: jemu chwała na wieki. Amen.