Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » List do Rzymian » Rozdział 8
«  List do Rzymian 7 List do Rzymian 8 List do Rzymian 9  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Teraz przeto nie masz wcale potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. [2] »Bo prawo ducha i życia w Jezusie Chrystusie uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci. [3] »Czego nie mógł dokonać Zakon osłabiony przez ciało, (tego dokonał) Bóg przeciw grzechowi, posyłając Syna swego w podobieństwie ciała grzesznego, aby potępił grzech w ciele. [4] »Aby w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według ducha, wypełniła się sprawiedliwość Zakonu. [5] »Ci bowiem, którzy są według ciała, pojmują, co jest cielesne; ci jednak, którzy są według ducha, rozumieją, co jest duchowe. [6] »Bo mądrością ciała jest śmierć, a mądrością ducha – życie i pokój. [7] »Mądrość ciała bowiem wroga jest Bogu, ponieważ nie jest i nawet być nie może poddaną prawu Bożemu. [8] »A ci, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. [9] »Wy jednak nie w ciele jesteścież, ale w duchu, jeśli tylko duch Boży przebywa w was. A jeśli kto ducha Chrystusowego nie ma, ten do niego nie należy. [10] »Jeśli jednak Chrystus w was przebywa, ciało wprawdzie martwe jest wskutek grzechu, ale duch żyje wskutek usprawiedliwienia. [11] »A jeśli duch tego, który wzbudził z martwych Jezusa, przebywa w was, ten, który z martwych wzbudził Chrystusa, ożywi wasze śmiertelne ciała duchem swym w was przebywającym. [12] »Tak więc, bracia, nie ciała dłużnikami jesteśmy, abyśmy według ciała żyć mieli. [13] »Jeśli bowiem według ciała żyć będziecie, śmierć was czeka, ale jeśli duchem sprawy ciała umartwicie, żyć będziecie. [14] »Bo ci, których ożywia duch Boży, są synami Bożymi. [15] »Bo nie otrzymaliście ducha niewoli znów ku bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów i w duchu tym wołamy: Abba (Ojcze)! [16] »A sam Duch daje świadectwo duchowi naszemu, żeśmy synami Bożymi. [17] »A jeśli synami, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa: skoro razem z nim cierpimy, obyśmy z nim razem i uwielbieni byli. [18] »Sądzę bowiem, że utrapień czasu teraźniejszego nawet porównać nie można z przyszłą chwałą, która się w nas objawi. [19] »Stworzenie bowiem z upragnieniem oczekuje objawienia synów Bożych. [20] »A poddane było znikomości nie ze swej woli, lecz dla tego, który je znikomości poddał w nadziei, [21] »że i samo stworzenie będzie wyzwolone z niewoli skażenia na wolność chwały synów Bożych. [22] »Bo wiemy, że całe stworzenie wzdycha i aż dotychczas rodzi wśród boleści. [23] »A nie tylko ono, ale i my sami, którzy mamy zadatek ducha, i my także we wnętrzu naszym wzdychamy, wyczekując przybrania za synów (Bożych), odkupienia ciała naszego. [24] »Albowiem nadzieją jesteśmy zbawieni. A nadzieja, którą się widzi, nie jest nadzieją: tego bowiem, co się już widzi, jakże jeszcze spodziewać się można. [25] »A jeżeli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, to w cierpliwości oczekujemy. [26] »Także i Duch wspomaga niemoc naszą, gdyż nie wiemy należycie, o co się modlić mamy, ale sam Duch błaga (za nami) wzdychaniem niewysłowionym. [27] »A ten, który przenika serca, wie, o co prosi Duch: że według Boga przyczynia się za świętymi. [28] »Wiemy zaś, że miłujących Boga wszystko wspomaga ku dobremu, tych, którzy z przeznaczenia zostali wezwani. [29] »Bo tych, których przewidział, tych i przeznaczył, aby się stali podobni do Syna jego, który miał być pierworodnym między wielu braćmi. [30] »A których przeznaczył, tych i wezwał, a których wezwał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił. [31] »Cóż więc na to powiemy? Jeżeli Bóg z nami, któż przeciw nam? [32] »On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale go wydał za nas wszystkich, jakżeby nam wszystkiego z nim razem nie darował? [33] »Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg usprawiedliwia, któż potępi? [34] »Czy Chrystus Jezus, który umarł, ale i zmartwychwstał i będąc na prawicy Bożej przyczynia się za nami? [35] »Któż nas odłączy od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk, czy prześladowanie? Głód czy nagość? Niebezpieczeństwo, czy miecz? [36] »Jak napisane jest: Dla ciebie to zabijają nas dzień cały, poczytują za owce skazane na rzeź. [37] »Ale w tym wszystkim zwyciężamy przez tego, który nas umiłował. [38] »Bo jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani siła, [39] »ani co wysokie, ani co głębokie, ani żadne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie Panu naszym. 
«  List do Rzymian 7 List do Rzymian 8 List do Rzymian 9  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl