Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wszak sami wiecie, bracia, że nasze przybycie do was nie było daremne,
[2] »ale kiedyśmy, jak wiecie, doznali przedtem utrapień i zniewag w Filippach, zaufawszy Bogu naszemu głosiliśmy wam Ewangelię wśród wielu niepokojów.
[3] »A upominanie nasze nie wypływało z błędu, nieczystej pobudki albo podstępu,
[4] »lecz tak, jak Bóg uznał nas za godnych, aby nam zwierzona była Ewangelia, tak też i przepowiadamy, aby się nie ludziom podobać, ale Bogu, który bada serca nasze.
[5] »Nigdy zaiste nie przemawialiśmy słowami pochlebnymi, jak wiecie, ani też nie powodowaliśmy się chciwością, jak tego świadkiem jest Bóg.
[6] »Nie szukaliśmy również chwały u ludzi ani u was, ani u innych,
[7] »chociaż mogliśmy zażywać powagi jako wysłannicy Chrystusa. Przeciwnie, postępowaliśmy wobec was łaskawie, jak piastunka tuląca swoje dzieci.
[8] »Tak staliście się nam bliscy, że chętnie nie tylko Ewangelię Bożą, ale nawet i życie nasze oddać byliśmy gotowi, bo wielceśmy was umiłowali.
[9] »Wszak pamiętacie, bracia, pracę naszą i znój: pracując nocą i we dnie, aby dla nikogo z was nie być ciężarem, głosiliśmy wam Ewangelię Bożą.
[10] »Wy sami wraz z Bogiem jesteście świadkami, jak święcie, sprawiedliwie i nienagannie postępowaliśmy z wami, którzyście uwierzyli.
[11] »Wszak wiecie, że każdego z was, jak ojciec swe dzieci, prosiliśmy, zachęcaliśmy i zaklinaliśmy,
[12] »byście kroczyli drogą godną Boga, który was wzywa do swego królestwa i chwały.
[13] »Dlatego my także dzięki składamy Bogu nieustannie, że kiedy usłyszeliście od nas słowo Boże, przyjęliście je nie jako słowo ludzkie, ale (jak jest w istocie) jako słowo Boże. Działa też ono w was, wierzących.
[14] »Wy bowiem, bracia, staliście się naśladowcami kościołów Bożych, które w Judei zgromadzają się w Chrystusie Jezusie, bo takich samych cierpień doznaliście od rodaków waszych, jakich one doznają od Żydów,
[15] »którzy i Pana Jezusa zabili, i proroków, i nas prześladowali: zarówno Bogu niemili, jak i wszystkim ludziom przeciwni.
[16] »Zabraniają nam nauczać narody, aby były zbawione; w taki sposób nieustannie dopełniają miary swych grzechów. Ale już spadł na nich gniew, mający trwać aż do końca.
[17] »My tedy, bracia, niestety oddzieleni od was – choć na krótki tylko czas, i tylko ciałem, a nie sercem – z tym większym upragnieniem usiłowaliśmy was zobaczyć.
[18] »Dlatego chcieliśmy, zwłaszcza ja, Paweł, przybyć do was niejednokrotnie, ale przeszkodził nam szatan.
[19] »Bo kto jest nadzieją naszą, weselem i wieńcem chwały, jeśli nie wy, przed Panem naszym Jezusem, na dzień jego przyjścia?
[20] »Zaiste, wy jesteście chwałą naszą i radością.