Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I usłyszałem głos donośny mówiący ze świątyni do siedmiu Aniołów: Idźcie, a wylejcie siedem czar gniewu Bożego na ziemię!
[2] »I odszedł pierwszy i wylał czarę swoją na ziemię, a wrzód złośliwy i bolesny dotknął ludzi, którzy mieli znamię bestii, i tych, którzy składali hołd posągowi jej.
[3] »A drugi wylał swą czarę na morze, które stało się krwią jakby umarłego i wszelkie stworzenie żyjące w morzu zginęło.
[4] »A trzeci wylał czarę swą na rzeki i na źródła wód, a zamieniły się w krew.
[5] »I usłyszałem Anioła wód mówiącego: Sprawiedliwyś, o ty, który jesteś i który byłeś, Święty, żeś tak postanowił.
[6] »Przelali bowiem krew świętych i Proroków, toteż krew dałeś im pić. Zasłużyli na to.
[7] »I usłyszałem, jak ołtarz mówił: Tak, o Panie, Boże, Władco Wszechrzeczy, prawdziwe i sprawiedliwe są wyroki Twoje.
[8] »A czwarty wylał czarę swoją na słońce i dozwolono mu nękać ludzi płomiennym upałem.
[9] »I dotknięci zostali ludzie upałem nie do zniesienia i poczęli bluźnić imieniu Boga, który ma władzę nad tymi plagami, a nie czynili pokuty, aby mu oddać cześć.
[10] »A piąty wylał czarę swoją na tron bestii. I pogrążyło się królestwo jej w ciemnościach, a (ludzie) z bólu gryźli swe języki
[11] »i bluźnili Bogu niebios z powodu cierpień i ran swoich, a nie pokutowali za swoje uczynki.
[12] »A szósty wylał czarę swoją na ową wielką rzekę Eufrat. I wyschły jej wody, aby przygotowana była droga dla królów od wschodu słońca.
[13] »I ujrzałem (
wychodzące) z paszczy smoka i z paszczy bestii, i z ust fałszywego proroka trzy duchy nieczyste, podobne do żab.
[14] »A są to duchy czartów, dokonujące dziwów, i idą do królów całej zamieszkałej ziemi, aby ich zgromadzić na bój w owym wielkim dniu Boga, Władcy wszechrzeczy.
[15] »Oto nadchodzę jak złodziej. Błogosławiony, który czuwa i strzeże swoich szat, żeby nie chodził nago i nie oglądano sromoty jego.
[16] »I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku zwą Armagedon.
[17] »A siódmy wylał czarę swoją na powietrze i dał się słyszeć od tronu ze świątyni (niebiańskiej) głos donośny, mówiący: Stało się!
[18] »I zaczęły się błyskawice i wołania, i gromy, i stało się wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było nigdy, odkąd ludzie istnieli na ziemi: tak wielkie było trzęsienie ziemi.
[19] »Wielkie miasto podzieliło się na trzy części, a miasta pogan runęły. Wspomniał Bóg na wielki Babilon, aby dać mu puchar z winem swego słusznego gniewu.
[20] »I wszystkie wyspy zniknęły, a gór nie można było znaleźć.
[21] »A grad wielki wagi talentu spadł z nieba na ludzi. I bluźnili ludzie Bogu z powodu plagi gradu; bo plaga to była bardzo wielka.