Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Onego dnia wyszedłszy Jezus z domu, siedział nad morzem.
[2] »I zebrały się do niego wielkie rzesze, tak iż wstąpiwszy w łódź siedział, a wszystka ona rzesza na brzegu stała.
[3] »I mówił im wiele w przypowieściach, mówiąc: Oto ten który sieje, wyszedł siać.
[4] »A gdy siał, niektóre ziarna padły przy drodze, i przylecieli ptacy powietrzni, a pojedli je.
[5] »Drugie zasię padły na miejsca opoczyste, gdzie ziemi nie wiele miały; i wnet weszły, iż nie miały głębokości ziemie.
[6] »A gdy słońce weszło, wygorzały, a iż nie miały korzenia uschły.
[7] »Drugie też wpadły w ciernie: a ciernie w górę wyrosło, i zadusiło je.
[8] »Drugie zasię padły na ziemię dobrą: i dały owoc jedne setny, drugie sześćdziesiąty, a drugie trzydziesty.
[9] »Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
[10] »Tedy przystąpiwszy uczniowie rzekli mu: Dla czego im przez podobieństwa mówisz?
[11] »A on odpowiadając rzekł im: Iż wam dano jest wiedzieć tajemnice królestwa niebieskiego: a onym nie jest dano.
[12] »Albowiem ktokolwiek ma, będzie mu dano, i obfitować będzie: a kto nie ma i to co ma, będzie wzięte od niego.
[13] »Dlatego im przez podobieństwo mówię: iż widząc nie widzą, i słysząc nie słyszą a nie rozumieją.
[14] »I pełni się w nich proroctwo Izajaszowe, który mówi: Słyszeniem słuchać będziecie, a nie zrozumiecie: a widząc widzieć będziecie, a nie ujrzycie.
[15] »Albowiem zatyło serce ludu tego, a uszyma ciężko słyszeli, i oczy swe zanurzyli; żeby kiedy oczyma nie oglądali, i uszyma nie słyszeli, a sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym je.
[16] »Lecz wasze oczy szczęśliwe, iż widzą, i uszy wasze iż słyszą.
[17] »Albowiem zaprawdę mówię wam, i wiele Proroków i sprawiedliwych żądali widzieć, a nie widzieli: i słyszeć co słyszycie, a nie słyszeli.
[18] »Wy tedy słuchajcie podobieństwa o tym rozsiewaczu.
[19] »Do każdego, który słucha słowa królestwa, a nie rozumie, przychodzi złośnik, i porywa to, co jest wsiano w sercu jego. Tenci jest on przy drodze posiany.
[20] »A na opoczystych miejscach posiany, ten jest, który słucha słowa: i zarazem je z radością przyjmuje.
[21] »Ale nie ma korzenia w sobie, owszem doczesny jest. A gdy przyjdzie utrapienie i prześladowanie dla słowa, wnet się gorszy.
[22] »A między ciernie wsiany, jest ten, który słucha słowa, ale pieczołowanie świata tego, i omamienie bogactw zadusza słowo, i stawa się niepożyteczne.
[23] »A wsiany na ziemię dobrą, jest ten, który słucha słowa, i rozumie, i owoc przynosi, i czyni jeden setny, drugi sześćdziesiąty, a drugi trzydziesty.
[24] »Insze podobieństwo przełożył im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi siejącemu dobre nasienie na roli swojej.
[25] »A gdy ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego, i nasiał kąkolu między pszenicą, i odszedł.
[26] »A gdy urosła trawa, i owoc uczyniła: tedy się pokazał i kąkol.
[27] »A przystąpiwszy słudzy gospodarscy, rzekli mu: Panie, iżaliś nie posiał dobrego nasienia na roli twojej? Zkąd tedy kąkol ma?
[28] »I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to czynił. A słudzy rzekli mu: Chceszże, iż pójdziemy, zbierzemy go.
[29] »A on rzekł: Nie, byście snadź zbierając kąkol, nie wykorzenili zarazem z nim i pszenicę.
[30] »Dopuśćcie obojgu społem rość aż do żniwa: a czasu żniwa rzekę żeńcom: Zbierzcie pierwej kąkol, a zwiążcie go w snopki ku spaleniu: a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego.
[31] »Insze podobieństwo powiedział im, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy człowiek wsiał na roli swojej.
[32] »Które najmniejsze jest z waszego nasienia: ale kiedy urośnie, większe jest ze wszech ziół ogrodnych: i stawa się drzewem, iż przychodzą ptacy powietrzni, i mieszkają na gałązkach jego.
[33] »Insze podobieństwo powiedział im: Podobne jest królestwo niebieskie kwasowi, który wziąwszy niewiasta zakryła we trzy miary mąki, aż wszystka skwaśniała.
[34] »To wszystko mówił Jezus przez podobieństwa do rzeszy: a krom podobieństwa nie mówił im:
[35] »Aby się wypełniło to, co jest rzeczono przez Proroka mówiącego: Otworzę usta moje w przypopowieściach, opowiem skryte rzeczy od założenia świata.
[36] »Tedy rozpuściwszy rzesze, przyszedł do domu: I przystąpili ku niemu uczniowie jego mówiąc: Wyłóż nam podobieństwo o kąkolu roli.
[37] »A on odpowiadając rzekł im: Ten który sieje dobre nasienie, jest syn człowieczy.
[38] »A rola jest świat. Lecz dobre nasienie, ci są synowie królestwa. Kąkol zaś są synowie źli.
[39] »Nieprzyjaciel zasię, który go nasiał, jest ci djabeł. A żniwo jest dokonanie świata. Żeńcy są Aniołowie.
[40] »Jako tedy kąkol zbierają i palą ogniem: tak będzie w dokonaniu świata.
[41] »Pośle syn człowieczy Anioły swoje, a zbiorą z królestwa jego wszystkie pogorszenia i te, którzy czynią nieprawość.
[42] »I wrzucą je w piec ognisty. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[43] »Tedy sprawiedliwi rozjaśnieją jako słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
[44] »Podobne jest królestwo niebieskie skarbowi skrytemu na roli: który nalazłszy człowiek, kryje, a z radości jego odchodzi, i wszystko co ma przedaje, a onę rolę kupuje.
[45] »Zasię podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi kupcowi, szukającemu dobrych pereł.
[46] »A nalazłszy jednę kosztowną perłę, szedłszy poprzedał wszystko co miał, i kupił ją.
[47] »Zasię podobne jest królestwo niebieskie niewodowi zapuszczonemu w morze, a z każdego rodzaju ryb zgromadzającemu.
[48] »Który gdy się napełnił, wyciągnąwszy, a na brzegu usiadłszy wybrali dobre w naczynia, a złe precz wyrzucili.
[49] »Takci będzie przy dokonaniu świata. Wynijdą Aniołowie i wyłączą złe z pośrodku sprawiedliwych.
[50] »I wrzucą je w piec ognisty: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[51] »Wyrozumieliżeście to wszystko? Powiedzieli mu: Tak.
[52] »A on im rzekł: Przetoż każdy doktor nauczony w królestwie niebieskiem podobny jest człowiekowi, gospodarzowi, który wyjmuje z skarbu swego nowe i stare rzeczy.
[53] »I stało się: gdy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł ztamtąd.
[54] »I przyszedłszy do ojczyzny swej, nauczał je w bóżnicach ich, tak iż się zdumiewali, i mówili: Zkądże mu ta mądrość, i cuda?
[55] »Iżaliż ten nie jest syn cieśle? Iżaliż Matki jego nie zowią Maryą, a bracia jego, Jakób i Józef, i Symon i Judas?
[56] »Siostry też jego wszystkie iżaliż u nas nie są? zkądże tedy temu to wszystko?
[57] »I gorszyli się z niego. A Jezus rzekł im: Nie jest Prorok krom czci jedno w ojczyźnie swej, a w domu swoim.
[58] »I nie uczynił tam cudów wiele dla niedowiarstwa ich.