Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Spiéw-nauczający Asafa. Posłuchaj, ludu-mój, nauki-mojéj; nachylcie uszu-waszych, do-wyrazów ust-moich.
[2] »Otworzę, z-przysłowiem, usta-me;
ja-rozgłoszę przypowieści, od dawnego-czasu,
[3] »Które słyszeliśmy, i-znamy-je; bo,-ojcowie-nasi, opowiadali nam.
[4] »Nie utajemy
tego, przed-dziećmi-ich; przed-pokoleniem następném, opowiadać-będącém chwały Pana, i-moc-Jego, oraz-cuda-Jego, których dokazał.
[5] »Bo-ustanowił świadectwo, w-Jakóbie; a,-ustawę, dał w-Izraelu; któremi zalécił, przy ojcach-naszych, do-obwieszczania-ich, dzieciom-swoim.
[6] »Ażeby wiedziały, pokolenié następné, dzieci zrodzić-się
i powstać-
mające, aby-opowiadały
to, dzieciom-swoim.
[7] »Żeby-pokładały, w-Bogu, nadzieję-swoję, i-nie zapominały spraw Boga; aby,-przykazy-Jego, zachowywały.
[8] »Ażeby-nie stały-się, jak-ojcowie-ich, plemieniem buntowniczém i-zuchwałém; rodem, nieustalającym serca-swojego, i-nie wiernym, ku Bogu, ducha-jego.
[9] »Dzieci Efraima, uzbrojone, strzélające z łuku, odwróciły-się, w-dniu bitwy.
[10] »Nie zachowywały przymierza Boga, i,-za-ustawą-Jego, odmówiły postępowania.
[11] »Więc-zapomniały spraw-Jego, i-cudów-Jego, króre pokazywał-im.
[12] »On, wobec ojców-ich, robił cuda, w-kraju Egipskim,
na polach Tsoanu.
[13] »On-rozciął morzé, i-przeprowadził-ich; i,-postawił wody, jakoby wysep.
[14] »Potém-prowadził-ich, z-obłokiem we dnie, a,-całą noc, przy-światłości ognia.
[15] »On-rozłupywał skały, w-pustyni, i-napajał-
ich, jak-
z-przepaści-wielkich.
[16] »Nadto,-wydobywał strumienie z-opoki; że-spadały, jakby-rzéczne wody.
[17] »Wszelako,-przyczyniali-się jeszcze, do-grzeszenia przeciw-Niemu, do-rozjątrzań Najwyższego, w-pustyni.
[18] »I-kusili Boga, w-duchu-swoim, z-żądaniem żywności, według-chęci-swojéj.
[19] »Gdy-mówili, przeciw-Bogu, rzekli: Czy-zdoła Bóg, zastawić stół, w-pustyni?
[20] »Oto, uderzył skałę, i-płynęły wody, aż-potokami się-lały; czyby-jednak chleba mógł dostarczyć? czyby przygotował mięso ludowi-swojemu?
[21] »Tedy usłyszał Pan, i-rozgniéwał-się, aż-ogień się-zapalił, przeciw-Jakóbowi, że-nawet gniéw się-wzmógł, przeciw-Izraelowi.
[22] »Ponieważ nie uwierzyli w-Boga, i-nie ufali w-pomoc-jego.
[23] »Jednakże-zalécił obłokom, z-góry, i-podwoje niebios otworzył.
[24] »I-kazał-spuszczać na-nich, mannę do-jedzenia, nawet-zboża niebios, dostarczył im.
[25] »Chléb Aniołów pożywał człowiek
każdy; On, żywności zesłał dla-nich, do-nasycenia-się.
[26] »Poruszył
wiatr-wschodni, w-niebiosach, i-sprowadził, przez-moc-swoję, wiatr-południowy.
[27] »I-kazał-spuszczać na-nich, jak-proch, mięsiwo; a,-jak-piasek morski, ptaki skrzydlaste.
[28] »Nawet-kazał-padać
im, w-środek obozu-ich, wszędy, około-namiotów-ich.
[29] »Tedy-jedli, i-nasycili-się bardzo; więc,-
według-żądzy-ich, zdarzyło-się im.
[30] »Nie odstąpili,
jednak, od-pożądań-swoich;
chociaż jeszcze pokarm-swój, w-ustach-swych,
mieli. [31] »Przeto,-gniéw Boga, wzmógł-się, przeciw-nim; i-zabił, z-pomiędzy najtłustszych-ich; a,-młodzieńców Izraela, obalił.
[32] »Z-wszystkiém tém, grzeszyli znowu, i-nie wierzyli w-cuda-Jego.
[33] »Dla-tegoć-zniszczył, w-marności dni-życia-ich, a,-lata-ich, w-trwodze.
[34] »Kiedy zabijał-ich; tedy-szukali-Go, i-nawracali-się, oraz-troskliwie-poszukiwali Boga.
[35] »Tedy-pamiętali, że Bóg, skałą-ich; że-Bóg Najwyższy, odkupicielem-ich.
[36] »Ale-
oni-łudzili-Go, z-ustami swemi; a,-z-językiem-swoim, kłamali Mu.
[37] »Bo-sercé-ich, nie
było szczerém, ku-Niemu, i-nie byli wiernymi, w-przymierzu-Jego.
[38] »Wszelako-On, miłosiern, zgładzał nieprawość, i-nie zgubił
ich; owszem,-wielokrotnie odwracał gniéw-swój, i-nie obudzał całéj zapalczywosci-swojéj.
[39] »Gdyż-pamiętał, że ciałem są, wiatrem uchodzącym, a-nie wracającym-się.
[40] »Ileż-razy rozjątrzyli-Go, w-pustyni, oburzyli-Go, w-samotności?
[41] »Zatém-znowu-odstąpili, i-kusili Boga; oraz,-Świętość Izraela, żalem-nabawiali.
[42] »Nie pamiętali o ręce-Jego,
o dniu, co był-wybawił-ich, od gnębiciela.
[43] »Co uczynił-był w-Egipcie, znaki-swe, a,-cuda-swoje, na-polach Tsoanu.
[44] »Gdy-zamienił, w-krew, rzéki-ich, i-strumienie-ich, ażeby-nie pijano
z nich; [45] »Zesłał-był, na-nich, rozmaitość-
owadu, żeby-kąsał-ich; a,-żaby, iżby-gubiły-ich.
[46] »Nadto,-dał chrząszczom, owoce-ich, a,-pracę-ich, szarańczy.
[47] »Potém-potłukł, gradem, winorośle-ich, a,-figomorwy-ich, gradem-wielkim.
[48] »Nawet-wydał-był, gradowi, bydło-ich, a,-dobytki-ich, piorunom.
[49] »Zesłał, na-nich, zapał gniéwu-swojego, uniesienié, i-oburzenié, oraz-strapienié, z-poselstwem aniołów złośliwych.
[50] »Utorowawszy ścieszkę dla-gniéwu-swego, nie ochronił, od-śmierci, życia-ich, i-zwierzęta-ich, na-zarazę wydał.
[51] »Tedy-uderzył, wszé pierworodné, w-Egipcie, pierwiastek potęgi-ich, w-namiotach Chama.
[52] »Poczém, wyruszyć-kazał, jak-trzódzie-owiec, ludowi-swojemu; i-wiódł-ich, jako-trzódę, w-pustyni.
[53] »I-prowadził-ich bezpiecznie, że-nie lękali-się; lecz, nieprzyjaciół-ich, przykryło morzé.
[54] »Gdy-przyprowadził-ich, do granicy Swiętości-swéj, do góry owéj, nabytéj prawicą-swoją;
[55] »Tedy-wyganiał, przed-nimi, narody, i-wydziélał-im, w-krainie, dziedzictwo; i-kazał-mieszkać, w-namiotach-ich, rodzinom Izraela.
[56] »Ale-oni-kusili, i-rozdrażniali tego-Boga Najwyższego, a,-świadectw-Jego, nie zachowywali.
[57] »Więc-odwrócili-się, i-przeniewierzyli-się, jak-ojcowie-ich; oraz-przewrócili-się, jak-łuk zdradliwy.
[58] »Zatém-rozgniéwali-Go, z-bałwochwalniami-swemi; a,-z-posągami-swoimi, do-zazdrości-pobudzali-Go.
[59] »Usłyszał
to Bóg, i-rozgniéwał-się; tedy-pogardził bardzo Izraelem.
[60] »I-opuścił mieszkanié Szylo, namiot, zamieszkiwany, pomiędzy-ludźmi.
[61] »Tedy-oddał, w-niewolą, moc-swoję, a,-chwałę-swę, w-rękę nieprzyjaciela.
[62] »Nawet-wydał-był, pod-miecz, lud-swój; bo,-na-dziedzictwo-swojé, rozgniéwanym-był.
[63] »Młodzieńców-Jego, pochłonął ogień; a,-dziewice-Jego, nie były-chwalone
(tj. zaślubione). [64] »Kapłani-Jego, od-miecza polegli; a,-wdowy-Jego, nie zapłakały.
[65] »Potém,-obudził-się, jakoby-śpiący Pan; jako-bohater, rozweselon od-wina.
[66] »I-wyparł wrogów-swych wstecz;
On, hańbę wieczną, zadał im.
[67] »Lecz-pogardził-był, namiotem Jozefa; a,-z-plemienia Efraima, nie wybrał.
[68] »Ale-wybrał, z pokolenia Judy, tę górę Syonu, którą umiłował.
[69] »I-wybudował-był, jak wyniosłe-
pałace, Swiątynię-swoję;
On, jak-ziemia, utwiérdził-ją, na-wieki.
[70] »Poczém-wybrał, w-Dawidzie, sługę-swojego, i-wziął-go, z-zagród trzódy-owiec.
[71] »Z-poza ssących
jagniąt, wyprowadził-go, do-pasania, w-Jakóbie, ludu-swego; a,-w-Izraelu, dziedzictwa-swojego.
[72] »Więc-pasał-ich, według szczerości serca-swego; a,-z-mądrością rąk-swoich, prowadził-ich.