Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy było rano, weszli w radę wszyscy przedniejsi kapłani i starsi ludu przeciwko Jezusowi, aby Go o śmierć przyprawili.
[2] »I związawszy przywiedli Go i podali Piłatowi Ponckiemu, staroście.
[3] »Wtedy ujrzawszy Judasz, który Go wydał, że został skazany, żalem zdjęty, odniósł trzydzieści srebrnych kapłańskim książętom i starszym,
[4] »mówiąc: Zgrzeszyłem, wydawszy Krew Sprawiedliwą. A oni rzekli: Co nam do tego? ty siebie patrz.
[5] »I porzuciwszy srebrniki w kościele, odszedł i poszedłszy obwiesił się.
[6] »A książęta kapłańscy wziąwszy srebrniki, rzekli: Nie godzi się ich kłaść do skarbony, bo jest to zapłata krwi.
[7] »I naradziwszy się, kupili za nie rolę garncarską na grzebanie pielgrzymów.
[8] »Dlatego ona rola nazwana jest Haceldama, to jest Rolą Krwi, aż do dzisiejszego dnia.
[9] »Wtedy się wypełniło, co jest powiedziane przez Jeremiasza proroka mówiącego: I wzięli trzydzieści srebrnych, zapłatę za Oszacowanego, Którego oszacowali z synów Izraelskich,
[10] »i dali je na rolę garncarza, jako im postanowił Pan.
[11] »A Jezus stanął przed starostą, i pytał Go starosta mówiąc: Tyś jest król Żydowski? Rzekł mu Jezus: Ty powiadasz.
[12] »A gdy na Niego skarżyli książęta kapłańscy i starsi ludu, nic nie odpowiedział.
[13] »Wtedy rzekł Mu Piłat: Nie słyszysz, jako wiele przeciwko tobie świadectw przywodzą?
[14] »I nie odpowiedział mu na żadne słowo, tak że się bardzo dziwował starosta.
[15] »A na dzień uroczysty zwykł był starosta wypuszczać pospólstwu jednego więźnia, któregoby chcieli.
[16] »A miał natenczas więźnia znacznego, którego zwano Barabbaszem.
[17] »Gdy się tedy oni zebrali, rzekł Piłat: Którego chcecie, wypuszczę wam: Barabbasza, czy Jezusa, którego zowią Chrystusem?
[18] »Bo wiedział, że go z zazdrości wydali.
[19] »A gdy on siedział na stolicy sądowej, posłała do niego żona jego, mówiąc: Nic tobie i Temu Sprawiedliwemu, albowiem wiele cierpiałam dziś przez sen dla Niego.
[20] »Ale przedniejsi kapłani i starsi namówili pospólstwo, aby prosili o Barabbasza, a Jezusa stracili.
[21] »A odpowiadając starosta, rzekł im: Którego chcecie, abym wam wypuścił z tych dwóch? A oni rzekli: Barabbasza.
[22] »Rzekł im Piłat: Cóż tedy uczynię z Jezusem, którego zowią Chrystusem? Rzekli wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany.
[23] »Rzekł im starosta: Cóż wżdy złego uczynił? A oni więcej wołali, mówiąc: Niech będzie ukrzyżowany.
[24] »A widząc Piłat, że nic nie pomagało, ale większy się rozruch dział, wziąwszy wodę umył ręce przed pospólstwem, mówiąc: Nie jestem ja winien krwi tego Sprawiedliwego: wy się patrzcie.
[25] »A odpowiadając wszystek lud, rzekł: Krew jego na nas i na synów naszych.
[26] »Wtedy im wypuścił Barabbasza, a Jezusa ubiczowanego podał im, aby był ukrzyżowany.
[27] »Wtedy żołnierze starosty, wziąwszy Jezusa do ratusza, zebrali do Niego wszystką kohortę
[28] »i zwlókłszy Go, włożyli Nań płaszcz szkarłatny,
[29] »i uplótłszy koronę z ciernia, włożyli na głowę Jego i trzcinę w prawicę Jego. A klękając przed Nim, naigrawali się z Niego, mówiąc: Bądź pozdrowiony, królu Żydowski.
[30] »I plwając na Niego, wzięli trzcinę i bili głowę Jego.
[31] »A gdy się z Niego naigrali, zwlekli z Niego płaszcz i oblekli Go w odzienie Jego i powiedli Go, aby ukrzyżowali.
[32] »A wychodząc znaleźli człowieka Cyrenejczyka, imieniem Szymona: tego przymusili, aby niósł krzyż Jego.
[33] »I przyszli na miejsce, które zowią Golgotha, co się wykłada: miejsce trupiej głowy.
[34] »I dali mu pić wino z żółcią zmieszane; i gdy skosztował, nie chciał pić.
[35] »A ukrzyżowawszy Go, rozdzielili odzienia Jego, rzuciwszy los, aby się wypełniło, co jest powiedziane przez proroka mówiącego: Rozdzielili sobie odzienia Moje, a o suknię Moją los miotali.
[36] »I siedząc strzegli Go.
[37] »I położyli nad głową Jego napisaną winę Jego: Ten jest Jezus, Król Żydowski.
[38] »Wtedy ukrzyżowani byli z Nim dwaj łotrowie: jeden po prawicy, a drugi po lewicy.
[39] »A przechodzący mimo bluźnili Mu, chwiejąc głowami swemi
[40] »i mówiąc: Hej ty, co rozwalasz Kościół Boży i za trzy dni znowu go odbudowujesz, zachowaj samego siebie: jeśliś jest Syn Boży, zstąp z krzyża.
[41] »Podobnie też i książęta kapłańscy z nauczycielami Zakonnymi i starszymi, naigrawając się mówili:
[42] »Innych zachował, a sam siebie zachować nie może: jeśli jest Królem Izraelskim, niech teraz zstąpi z krzyża, a uwierzymy Mu.
[43] »Ufał w Bogu, niech go teraz wybawi, jeśli go chce. Bo powiedział, że: Jestem Synem Bożym.
[44] »Tak samo i łotrowie, którzy byli z Nim ukrzyżowani, urągali Mu.
[45] »A od szóstej godziny stała się ciemność po wszystkiej ziemi aż do dziewiątej godziny.
[46] »A około dziewiątej godziny zawołał Jezus głosem wielkim mówiąc: Eli, Eli, lamma Sabachtani, – to jest: Boże Mój, Boże Mój, czemuś Mię opuścił?
[47] »A niektórzy ze stojących tam, słysząc to, mówili: Eliasza ten woła.
[48] »I natychmiast pobieżawszy jeden z nich i wziąwszy gąbkę, napełnił octem i włożył na trzcinę, i dawał Mu pić.
[49] »Lecz drudzy mówili: Zaniechaj, patrzajmy, czy przyjdzie Eliasz, aby go wybawił.
[50] »A Jezus zawoławszy powtóre wielkim głosem, wypuścił ducha.
[51] »I oto zasłona kościelna rozdarła się na dwie części od wierzchu aż do dołu, i ziemia zadrżała, i skały się popadały,
[52] »i groby się otworzyły, i wiele ciał świętych, którzy byli posnęli, powstało
[53] »i wyszedłszy z grobów po zmartwychwstaniu Jego, weszli do Miasta Świętego i ukazali się wielu.
[54] »A setnik i ci co z nim byli, strzegąc Jezusa, ujrzawszy trzęsienie ziemi i to co się działo, zlękli się bardzo, mówiąc: Zaiste, ten był Synem Bożym.
[55] »A było tam wiele niewiast zdaleka, które były poszły z Jezusem od Galilei posługując Mu,
[56] »między któremi była Marya Magdalena, i Marya Jakóbowa, i Józefowa matka, i matka synów Zebedeuszowych.
[57] »A gdy był wieczór, przyszedł niektóry człowiek bogaty z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusowym.
[58] »Ten przyszedł do Piłata i prosił o Ciało Jezusowe. Wtedy Piłat kazał oddać Ciało.
[59] »I Józef wziąwszy Ciało, uwinął je w czyste prześcieradło
[60] »i położył je w nowym grobie swoim, który był w skale wykował; i przywalił do drzwi grobu kamień wielki i odszedł.
[61] »A była tam Marya Magdalena i druga Marya, siedząc naprzeciwko grobu.
[62] »A nazajutrz, którym jest dzień po Przygotowaniu zebrali, się przedniejsi kapłani i Faryzeusze do Piłata,
[63] »mówiąc: Panie, wspomnieliśmy, że on zwodziciel powiedział jeszcze żyjąc: Po trzech dniach zmartwychwstanę:
[64] »– przeto rozkaż, aby strzeżono grobu aż do dnia trzeciego, aby snać nie przyszli uczniowie jego i nie ukradli go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatni błąd gorszy niż pierwszy.
[65] »Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcie, strzeżcie, jako umiecie.
[66] »A oni poszedłszy, obwarowali grób, opieczętowawszy kamień ze strażą.