Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » Ewangelia Łukasza » Rozdział 1
«  Ewangelia Marka 16 Ewangelia Łukasza 1 Ewangelia Łukasza 2  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Ponieważ wielu ich o to się kusiło, aby porządnie spisali opowieść tych rzeczy, które się w nas wypełniły, (to jest) [2] »tak, jako nam podali ci, którzy sami od początku widzieli i byli sługami tej mowy, [3] »– zdało się też i mnie, którym wszystkich tych rzeczy pilnie od początku doszedł, tobie, cnotliwy Teofilu, [4] »wszystko porządnie opisać, abyś poznał prawdę tych słów, których Cię nauczono. [5] »Był za dni Heroda, króla Judei, niektóry kapłan, imieniem Zacharyasz, z porządku Abiasza, a żona jego z córek Aaronowych, a imię jej Elżbieta. [6] »A byli oboje sprawiedliwymi przed Bogiem, postępując we wszystkich przykazaniach i usprawiedliwieniach Pańskich bez przygany. [7] »A nie mieli syna, przeto że Elżbieta była niepłodną, i oboje już byli podeszli w latach swoich. [8] »I stało się, gdy według porządku swej zmiany sprawował urząd kapłański przed Bogiem, [9] »że stosownie do zwyczaju kapłaństwa padło mu losem, aby kadził, wszedłszy do Kościoła Pańskiego. [10] »A wszystko mnóstwo ludu było zewnątrz, modląc się w godzinę kadzenia. [11] »I ukazał mu się Anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia. [12] »I zatrwożył się Zacharyasz widząc go, i przypadła na niego bojaźń. [13] »I rzekł do niego Anioł: Nie bój się, Zacharyaszu, bo wysłuchana jest prośba twoja, i żona twa Elżbieta urodzi tobie syna, i nazwiesz imię jego Jan. [14] »I będziesz miał radość i wesele, i wielu ich będą się radować z narodzenia jego, [15] »albowiem będzie wielki przed Panem. Wina i napoju upajającego pić nie będzie, a będzie napełniony Duchem Świętym jeszcze w żywocie matki swojej. [16] »I wielu synów Izraelskich nawróci ku Panu Bogu ich. [17] »I on poprzedzi Go w duchu i mocy Eliasza, aby nawrócił serca ojców ku synom i niewiernych ku roztropności sprawiedliwych, (a tak) przygotował Panu lud doskonały. [18] »I rzekł Zacharyasz do Anioła: Po czem to poznam? Albowiem ja jestem stary, i żona moja podeszła w latach swoich. [19] »A odpowiadając Anioł, rzekł mu: Jam jest Gabryel, który stoję przed Bogiem i jestem posłany, abym mówił do ciebie i to dobre poselstwo ci odniósł. [20] »I oto będziesz milczącym i nie będziesz mógł mówić aż do tego dnia, którego się to stanie, dlatego żeś nie uwierzył słowom moim, które się wypełnią w czasie swoim. [21] »A lud oczekiwał Zacharyasza, i dziwowali się, że długo trwał w Kościele. [22] »A gdy wyszedł, nie mógł nic mówić do nich: i poznali, że widzenie widział w Kościele. A on dawał im tylko znaki, i tak trwał niemym. [23] »I stało się, gdy się wypełniły dni urzędu jego, odszedł do domu swego. [24] »A po onych dniach poczęła Elżbieta, żona jego, i taiła się przez pięć miesięcy, mówiąc: [25] »Że tak mi uczynił Pan we dni, w które wejrzał, aby odjął urąganie moje między ludźmi. [26] »A miesiąca szóstego posłan był Anioł Gabryel od Boga do miasta Galilejskiego, któremu imię Nazareth, [27] »do Panny poślubionej mężowi, któremu było imię Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny Marya. [28] »I wszedłszy Anioł do niej, rzekł: Zdrowaś, łaski pełna, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami. [29] »Co gdy ona usłyszała, zatrwożyła się na mowę jego i myślała, coby to było za pozdrowienie. [30] »I rzekł jej Anioł: Nie bój się, Marya, albowiem znalazłaś łaskę u Boga: [31] »oto poczniesz w żywocie i porodzisz Syna i nazwiesz imię Jego Jezus. [32] »Ten będzie Wielki i Synem Najwyższego będzie zwany. I da Mu Pan Bóg stolicę Dawida, Ojca Jego, [33] »i będzie królował w Domu Jakóbowym na wieki, i królestwu Jego nie będzie końca. [34] »I rzekła Marya do Anioła: Jakoż się to stanie, gdyż ja męża nie znam? [35] »A odpowiadając Anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i Moc Najwyższego zaćmi tobie; a przetoż i to, co się z ciebie narodzi Święte, będzie nazwane Synem Bożym. [36] »A oto Elżbieta, krewna twoja, i ona poczęła syna w starości swej, i ten miesiąc szósty jest tej, którą zowią niepłodną: [37] »albowiem u Boga nie będzie żadne słowo niepodobne. [38] »I rzekła Marya: Oto służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa twego. I odszedł Anioł od niej. [39] »A powstawszy Marya w one dni, poszła na góry z kwapieniem się do miasta Judzkiego, [40] »i weszła w dom Zacharyaszów i pozdrowiła Elżbietę. [41] »I stało się, że skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, skoczyło od radości dzieciątko w żywocie jej, i Elżbieta napełniona była Duchem Świętym, [42] »i zawołała głosem wielkim i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony Owoc żywota twojego. [43] »I skądże mi to, że przyszła do mnie matka Pana mojego? [44] »Oto bowiem, jak skoro stał się głos pozdrowienia twego w uszach moich, skoczyło od radości dzieciątko w żywocie moim. [45] »A błogoslawionaś, któraś uwierzyła, albowiem wypełni się to wszystko, co ci jest powiedziane od Pana. [46] »I rzekła Marya: Wielbi dusza moja Pana. [47] »I rozradował się duch mój w Bogu Zbawicielu moim, [48] »iż wejrzał na nizkość służebnicy swojej, albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody. [49] »Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy Ten, Który możny jest i święte Imię Jego. [50] »I miłosierdzie Jego od rodzaju do rodzaju nad tymi, którzy się Go boją. [51] »Uczynił moc ramieniem Swojem, rozproszył pysznych myślą serca ich. [52] »Złożył mocarzy ze stolicy, a podwyższył nizkich. [53] »Łaknących napełnił dobrami, a bogaczy z niczem puścił. [54] »Przyjął Izraela, sługę Swego, wspomniawszy na miłosierdzie Swoje. [55] »Jako mówił ojcom naszym, Abrahamowi i nasieniu jego na wieki. [56] »I mieszkała z nią Marya jakoby trzy miesiące, i wróciła się do domu swego. [57] »A Elżbiecie wypełnił się czas porodzenia i porodziła syna. [58] »I usłyszeli sąsiedzi i krewni jej, że wielkie uczynił Pan miłosierdzie Swoje nad nią, i radowali się z nią społecznie. [59] »I stało się ósmego dnia, zeszli się obrzezywać dziecię i nazywali je imieniem ojca jego, Zacharyaszem. [60] »A odpowiedziawszy matka jego, rzekła: Nie tak, ale będzie nazwany Janem. [61] »I mówili do niej: Że niema nikogo w rodzie twoim, ktoby był zwany tem imieniem. [62] »I dawali znaki ojcu jego, jakoby go chciał nazwać. [63] »A on zażądawszy tabliczki, napisał mówiąc: Jan jest imię jego. I zdziwili się wszyscy. [64] »I natychmiast otworzyły się usta jego i język jego, i mówił błogosławiąc Boga. [65] »I padł strach na wszystkich sąsiadów ich, i rozniosły się wszystkie te słowa po wszystkich górach Judzkich. [66] »I wszyscy którzy o tem słyszeli, brali to do serc swoich, mówiąc: Co mniemasz, czem to dziecię będzie? albowiem była z niem ręka Pańska. [67] »A Zacharyasz, ojciec jego, napełniony będąc Duchem Świętym, prorokował mówiąc: [68] »Błogosławiony Pan Bóg Izraelski, gdyż nawiedził i uczynił odkupienie ludu Swego. [69] »I podniósł dla nas róg zbawienia w domu Dawida, sługi Swego, [70] »jako mówił przez usta świętych, którzy byli od wieku, proroków Swoich; [71] »– wybawienie od nieprzyjaciół naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą, [72] »aby uczynił miłosierdzie nad ojcami naszymi, i wspomniał na testament Swój święty; [73] »na przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, że nam to dać miał; [74] »ażebyśmy wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, bez bojaźni Mu służyli, [75] »w świątobliwości i sprawiedliwości przed Obliczem Jego po wszystkie dni nasze. [76] »A ty dzieciątko prorokiem Najwyższego będziesz nazwane, bo poprzedzisz przed Obliczem Pana, abyś zgotował drogi Jego, [77] »i żebyś dał ludowi znajomość Zbawienia na odpuszczenie grzechów ich, [78] »przez wnętrzności miłosierdzia Boga naszego, w którem nawiedził nas Wschód z wysokości, [79] »aby zaświecił tym, którzy w ciemności i cieniu śmierci siedzą, ku skierowaniu nóg naszych na drogę pokoju. [80] »A dziecię rosło i było umacniane od Ducha, i było na pustyniach aż do dnia ukazania się swego przed Izraelem. 
«  Ewangelia Marka 16 Ewangelia Łukasza 1 Ewangelia Łukasza 2  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.