Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » Ewangelia Łukasza » Rozdział 17
«  Ewangelia Łukasza 16 Ewangelia Łukasza 17 Ewangelia Łukasza 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I rzekł do uczniów Swoich: Niepodobna, aby nie miały przyjść zgorszenia, ale biada temu, przez kogo one przychodzą. [2] »Pożyteczniej by mu było, gdyby kamień młyński zawieszono u szyi jego i tak był wrzucony w morze, niżby miał zgorszyć jednego z tych maluczkich. [3] »Miejcież się na baczności. Jeśli zgrzeszy przeciwko tobie brat twój, strofuj go, i jeśliby tego żałował, odpuść mu. [4] »I jeśliby siedemkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedemkroć też na dzień nawrócił się ku tobie, mówiąc: Żal mi tego, – odpuść mu. [5] »I rzekli Apostołowie do Pana: Przyspórz nam wiary. [6] »A Pan rzekł: Jeślibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, i rzeklibyście temu drzewu morwowemu: Wykorzeń się i przesadź się w morze, – usłuchałoby was. [7] »I któż z was, mając sługę orzącego albo pasącego, któremu, gdyby się wrócił z pola, rzekłby: Pójdź zaraz i siądź do stołu; [8] »– a nie rzekłby do niego: Nagotuj mi, cobym wieczerzał, i przepasawszy się, służ mi, aż się najem i napiję, a potem ty będziesz jadł i pił? [9] »– Izali dziękuje onemu słudze, że uczynił to, co mu rozkazał? Nie zdaje mi się. [10] »Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, cośmy byli powinni uczynić, tośmy uczynili. [11] »I stało się, gdy szedł do Jeruzalem, przechodził przez pośrodek Samaryi i Galilei. [12] »A gdy wchodził do jednego miasteczka, zabieżało Mu dziesięciu mężów trędowatych, którzy stanęli zdaleka [13] »i podnieśli głos mówiąc: Jezusie, Nauczycielu, zmiłuj się nad nami. [14] »A ujrzawszy ich, rzekł: Idźcie, okażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, zostali oczyszczeni. [15] »A jeden z nich obaczywszy, że był uzdrowiony, wrócił się, głosem wielkim chwaląc Boga, [16] »i upadłszy na oblicze swe u nóg Jego, dziękował Mu. A ten był Samarytanin. [17] »A odpowiadając Jezus, rzekł: Izali nie dziesięciu ich zostało oczyszczonych? A dziewięciu gdzież są? [18] »Nie znalazł się żaden z nich, któryby się wrócił i dał chwałę Bogu, jedno ten cudzoziemiec? [19] »I rzekł mu: Wstań, idź, bo wiara twoja cię uzdrowiła. [20] »A będąc spytany od Faryzeuszów, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, – odpowiadając im, rzekł: Nie przyjdzie Królestwo Boże z postrzeganiem. [21] »Ani nie rzeką: Oto tu jest, albo tam. Bo oto Królestwo Boże w was jest. [22] »I rzekł do uczniów Swoich: Przyjdą dni, kiedy będziecie pragnąć widzieć jeden dzień Syna Człowieczego, a nie ujrzycie. [23] »I będą wam mówić: Oto tu, i oto tam. Nie chodźcież, ani się za nimi nie udawajcie. [24] »Albowiem jako błyskawica rozświecając się pod niebem na te rzeczy, które są pod niebem, świeci, tak też będzie i Syn Człowieczy w dzień Swój. [25] »Ale pierwej potrzeba Mu wiele ucierpieć i być odrzuconym od narodu tego. [26] »A jako się stało we dni Noego, tak będzie i we dni Syna Człowieczego. [27] »Jedli i pili, żony pojmowali i za mąż wydawali aż do tego dnia, którego Noe wszedł do korabia; i przyszedł potop i wytracił wszystkich. [28] »Podobnie też, jako się stało za dni Lotowych. Jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali: [29] »a tego dnia, którego Lot wyszedł z Sodomy, spadł deszcz siarczysty i ognisty z nieba i wytracił wszystkich. [30] »Według tego będzie w ten dzień, w którym się Syn Człowieczy objawi. [31] »Onej godziny, kto będzie na dachu, a sprzęty jego w domu, niechaj nie schodzi brać je. A kto będzie na roli, także niech się nazad nie wraca: [32] »pamiętajcie na żonę Lotową. [33] »Ktokolwiek będzie się starał zachować duszę swoją, straci ją; a ktokolwiek ją straci, ożywi ją. [34] »Powiadam wam, onej nocy będą dwoje na jednem łożu: jedno wezmą, a drugie zostawią. [35] »Dwie będą mleć razem: jedną wezmą, a drugą zostawią. [36] »Dwaj będą na roli: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. [37] »A odpowiadając, rzekli Mu: Gdzie Panie? A Pan im rzekł: Gdziekolwiek będzie ciało, tam się zgromadzą i orły. 
«  Ewangelia Łukasza 16 Ewangelia Łukasza 17 Ewangelia Łukasza 18  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.