Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » Ewangelia Jana » Rozdział 13
«  Ewangelia Jana 12 Ewangelia Jana 13 Ewangelia Jana 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przede dniem świętym Wielkanocnym, wiedząc Jezus, że przyszła godzina Jego, aby przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy Swoich, którzy byli na świecie, aż do końca ich umiłował. [2] »Gdy tedy wieczerzali i już był dyabeł wpuścił w serce Judasza Szymonowego Iskaryoty, aby Go wydał, [3] »– wiedząc Jezus, że wszystko dał Mu Ojciec w ręce Jego, i że od Boga wyszedł i do Boga idzie, [4] »wstał od Wieczerzy i złożył odzienie Swoje, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się. [5] »Potem nalał wody w miednicę i począł umywać nogi uczniom i ucierać prześcieradłem, którem się był przepasał. [6] »Przyszedł tedy do Szymona Piotra. I rzekł do Niego Piotr: Panie, Ty mnie masz nogi umywać? [7] »Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Co Ja czynię, ty teraz nie wiesz, ale będziesz potem wiedział. [8] »Rzekł Mu Piotr: Nie będziesz mi umywał nóg na wieki. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał ze Mną części. [9] »Tedy rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, nietylko nogi moje, ale i ręce i głowę. [10] »Rzekł mu Jezus: Kto umyty jest, nie potrzeba mu, jedno żeby nogi umył, bo jest wszystek czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy. [11] »Albowiem wiedział, który z nich był, co Go miał wydać, i dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści. [12] »Gdy tedy umył nogi ich i wziął na Się odzienie Swe, i spocząwszy znowu u stołu, mówił do nich: Wiecie, com wam uczynił? [13] »Wy nazywacie Mnie Mistrzem i Panem; i dobrze mówicie, bo jestem. [14] »Więc jeśliż Ja, będąc Panem i Mistrzem waszym, umyłem nogi wasze, tedy i wy powinniście jeden drugiemu nogi umywać. [15] »Albowiem dałem wam przykład, żebyście jakom Ja uczynił wam, tak i wy czynili. [16] »Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie jest sługa większy nad pana swego, ani Apostoł większy nad Tego, Który go posłał. [17] »Gdy to wiecie, błogosławieni będziecie, jeśli będziecie to czynić. [18] »Nie mówię o wszystkich was. Jać wiem, których obrałem; ale żeby się wypełniło Pismo: Kto pożywa ze Mną Chleby, podniesie przeciwko Mnie piętę swoją. [19] »Teraz wam to powiadam, przedtem nim się stanie, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że to Ja jestem. [20] »Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto przyjmuje tego, kogo Ja poślę, ten Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, ten przyjmuje Tego, Który Mnie posłał. [21] »A to powiedziawszy Jezus, zatrwożył się w duchu, i oświadczył i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę, wam powiadam, że jeden z was Mię wyda. [22] »Spoglądali tedy uczniowie po sobie, nie wiedząc, o kimby to mówił. [23] »A był jeden z uczniów Jego, który spoczywał na piersiach Jezusowych, którego miłował Jezus. [24] »Skinął tedy na niego Szymon Piotr i rzekł mu: Kto to jest, o kim mówi? [25] »On tedy położywszy się na piersiach Jezusowych, rzekł Mu: Panie, kto to jest? [26] »Odpowiedział mu Jezus: Ten jest, któremu Ja umoczywszy sztuczkę Chleba, podam. I umoczywszy sztuczkę Chleba, podał Judaszowi Szymonowemu Iskaryocie. [27] »I za oną sztuczką wszedł w niego szatan. Wtedy rzekł do niego Jezus: Co czynisz, czyń co rychlej. [28] »A tego żaden z tych, co siedzieli u stołu, nie wiedział, ku czemuby to mówił. [29] »Bo niektórzy mniemali, gdyż Judasz miał mieszki, że mu rzekł Jezus: Nakup, czego nam potrzeba na dzień święty; albo żeby co dał ubogim. [30] »On tedy wziąwszy oną sztuczkę Chleba, natychmiast, wyszedł precz. A była noc. [31] »Gdy tedy on wyszedł, rzekł Jezus: Teraz wsławiony jest Syn Człowieczy i Bóg wsławiony jest w Nim. [32] »A jeśli Bóg wsławiony jest w Nim, to i Bóg wsławi Go w Sobie, i natychmiast wsławi Go. [33] »Synaczkowie, niedługo jeszcze jestem z wami. Będziecie Mię szukać i jakom Żydom powiedział, dokąd Ja idę, wy nie możecie przyjść, i wam teraz powiadam. [34] »Przykazanie nowe daję wam, abyście się zobopólnie miłowali; jakom Ja was umiłował, abyście się i wy miłowali społecznie. [35] »Po tem poznają wszyscy, żeście uczniami Moimi, jeśli będziecie mieć miłość społeczną jeden ku drugiemu. [36] »Rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Odpowiedział Jezus: Gdzie ja idę, ty teraz nie możesz za Mną iść, ale pójdziesz za Mną potem. [37] »Rzekł Mu wtedy Piotr: Czemu nie mogę teraz za Tobą iść? Duszę moją położę za Ciebie. [38] »Odpowiedział mu Jezus: Życie swoje za Mnie położysz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, nie zapieje kur, aż się Mnie trzykroć zaprzesz. 
«  Ewangelia Jana 12 Ewangelia Jana 13 Ewangelia Jana 14  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.