Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Proszę was tedy ja więzień w Panu, abyście chodzili godnie w powołaniu tem, w którem jesteście powołani,
[2] »ze wszelką pokorą i z cichością, z cierpliwością, jeden drugiego znosząc w miłości,
[3] »starając się zachować jedność ducha w związce pokoju.
[4] »Jedno ciało i jeden duch, jako i wezwani jesteście w jednej nadziei powołania waszego.
[5] »Jeden Pan, jedna wiara, jeden Chrzest;
[6] »jeden Bóg i Ojciec wszystkich, Który jest nad wszystkimi, i przez wszystkich, i we wszystkich nas.
[7] »Ale każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego.
[8] »Dlatego mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł pojmanych więźniów, dał dary ludziom.
[9] »A to (co powiada), że wstąpił, cóż jest innego, jeśli nie to, że też pierwej był zstąpił do niższych krain ziemi?
[10] »Który zstąpił, Ten sam jest, Który też i wstąpił nad wszystkie Niebiosa, aby napełnił wszystko.
[11] »I On też postanowił jednych Apostołami, drugich Prorokami, innych Ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami,
[12] »ku doskonaleniu Świętych, do dzieła posługowania, ku zbudowaniu Ciała Chrystusowego,
[13] »ażbyśmy się wszyscy zeszli w jedność wiary i poznania Syna Bożego, w męża doskonałego, według miary wieku zupełności Chrystusowej,
[14] »abyśmy już nie byli małemi dziećmi chwiejącemi się i żebyśmy się nie dali unosić każdemu wiatrowi nauki w złości ludzkiej i chytrości ku zawiedzeniu w błąd;
[15] »ale prawdę czyniąc w miłości, żebyśmy wszędzie i we wszystkiem rośli w Tym, Który jest Głową, w Chrystusie,
[16] »z Którego wszystko Ciało spojone i splecione przez wszystkie stawy posługowania, stosownie do działania i miary każdego członka, czyni pomnożenie Ciała ku zbudowaniu swemu w miłości.
[17] »To tedy powiadam i świadczę się Panem, abyście już tak więcej nie postępowali, jak postępują poganie, w próżności umysłu swego,
[18] »mając uwikłany ciemnościami rozum, oddaleni od życia Bożego dla nieumiejętności, która w nich jest, dla zaślepienia serca ich;
[19] »którzy rozpaczając wydali się sami na bezwstyd ku czynieniu wszelakiej nieczystości i na chciwość.
[20] »Ale wy nie takeście się nauczyli Chrystusa,
[21] »jeśliście Go słuchali i jeśliście o Nim nauczeni tak, jako jest prawda w Chrystusie Jezusie:
[22] »abyście zwlekli z siebie starego człowieka, według którego dawniej żyliście, a który się psuje według zwodniczych żądz błędu,
[23] »i żebyście się odnowili duchem rozumu waszego,
[24] »i oblekli się w nowego człowieka, który według Boga stworzony został, w sprawiedliwości i w świętości prawdy.
[25] »A przeto zwlókłszy z siebie kłamstwo, mówcie każdy prawdę z bliźnim swoim, bo jesteśmy społecznemi członkami.
[26] »Gniewajcie się, a nie grzeszcie. Słońce niech nie zachodzi na rozgniewanie wasze.
[27] »Nie dawajcie miejsca dyabłu.
[28] »Kto kradł, niechaj już nie kradnie, ale owszem, niechaj więcej pracuje, robiąc rękami swemi co dobrego jest, aby miał skąd udzielić temu, kto potrzebuje.
[29] »Żadna zła mowa niech z ust waszych nie wychodzi, ale tylko taka, która jest dobra, ku zbudowaniu w wierze, aby dała łaskę tym, co słuchają.
[30] »A nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, Którym jesteście naznaczeni (jakby pieczęcią) na dzień odkupienia.
[31] »Wszelkie rozgoryczenie, i gniew, i nienawiść, i krzyk, i złorzeczenie niech będzie dalekie od was, jako też wszelka złość.
[32] »Bądźcież tedy jedni względem drugich dobrotliwi, miłosierni, odpuszczając sobie nawzajem, jako i Bóg w Chrystusie odpuścił wam.