Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Bójmy się tedy, aby się nie okazało, że który z nas zaniechawszy obietnicy wejścia do odpocznienia Jego, tam nie wszedł.
[2] »Boć też i nam opowiedziane jest (wszystko), jako i im; ale im nie przyniosła pożytku mowa, którą słyszeli, dlatego że nie złączyła się z wiarą w te rzeczy, które słyszeli.
[3] »Ale my, którzyśmy uwierzyli, wnijdziemy do odpocznienia, według tego, co rzekł: Jakom przysiągł w gniewie Moim, jeśli wnijdą do odpocznienia Mojego. A to zaiste (mówił), gdy już był dzieł (Swoich) od założenia świata dokonał.
[4] »Albowiem rzekł na jednem miejscu o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich dzieł Swoich.
[5] »A na tem znowu: Jeśli wnijdą do odpocznienia Mojego.
[6] »Ponieważ tedy pozostaje to, że niektórzy mają wnijść do onego (odpocznienia), i że ci, którym najpierwej to zwiastowane było, nie weszli dla niedowiarstwa,
[7] »przeto znowu naznacza pewien dzień, mówiąc w Dawidzie: dzisiaj, – po tak długim czasie, jako się wyżej rzekło: Dzisiaj, jeśli usłyszycie głos Jego, nie zatwardzajcież serc waszych.
[8] »Albowiem gdyby był im Jezus dał odpocznienie, nigdy by o innym potem dniu nie było mówione.
[9] »Przeto pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego.
[10] »Bo Ten, który wszedł do odpocznienia Jego, i sam też odpoczął od dzieł swoich, jako i Bóg od Swoich.
[11] »Kwapmy się tedy, abyśmy weszli do onego odpocznienia, ażeby kto z nas nie wpadł w tenże kształt niedowiarstwa.
[12] »Boć żywa jest mowa Boża, i skuteczna, i ostrzejsza niżeli wszelki miecz z obu stron ostry, i przenikająca aż do rozdzielenia duszy i ducha, i do stawów też i szpików, i rozeznawcą jest myśli i zamiarów serca.
[13] »A nie jest żadne stworzenie przed Oblicznością Jego niewidzialne, ale wszystkie rzeczy nagie są i odkryte przed oczyma Jego; ku Niemu mamy mowę.
[14] »Mając tedy Najwyższego Kapłana Wielkiego, Który przeniknął Niebiosa, Jezusa Syna Bożego, trzymajmy się mocno wyznania nadziei naszej.
[15] »Boć nie takiego mamy Najwyższego Kapłana, któryby się nie mógł ulitować nad niemocami naszemi, ale owszem we wszystkiem kuszonego i nam podobnego, oprócz grzechu.
[16] »Przystąpmyż tedy śmiele do stolicy łaski Jego, żebyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę w pomocy w czasie potrzeby.