Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I podniósł Jakób nogi swe i poszedł do kraju synów Wschodu.
[2] »I spojrzał, a oto studnia na polu, i oto tam trzy stada owiec, wylegujące koło niej, gdyż ze studni tej pojono stada; ale kamień ogromny był nad otworem studni.
[3] »A gdy zgromadzono tam wszystkie stada, tedy stoczyli kamień znad otworu studni i poili trzody i zwrócili kamień nad otwór studni na miejsce jego.
[4] »Tedy rzekł do nich Jakób: – Bracia moi, skąd wy? A odrzekli: – Z Charanu jesteśmy.
[5] »Więc rzekł do nich: – Czy znacie Labana, syna Nachora? A odrzekli: – Znamy!
[6] »I rzekł do nich: – Czy pomyślnie mu się wiedzie? A odrzekli: – Pomyślnie, a oto Rachela, córka jego, nadchodząca z trzodą.
[7] »I rzekł: – Oto jeszcze dzień wielki, nie pora zapędzać trzodę, napójcie trzodę i idźcie, popaście!
[8] »A odrzekli: – Nie możemy, aż zgromadzone będą wszystkie trzody a stoczą kamień znad otworu studni, wtedy napoimy trzodę.
[9] »Jeszcze rozmawiał z nimi, gdy Rachela nadeszła z owcami, które były ojca jej, gdyż pasterką była ona.
[10] »I stało się, skoro ujrzał Jakób Rachelę, córkę Labana, brata matki jego, i trzodę Labana, brata matki jego, tedy przystąpił Jakób i stoczył kamień znad otworu studni i napoił trzodę Labana, brata matki swej.
[11] »I Jakób ucałował Rachelę i podniósł głos swój i zapłakał.
[12] »I opowiedział Jakób Racheli, że siostrzeńcem jej ojca jest i że synem Rebeki jest. Więc pobiegła i opowiedziała to ojcu swemu.
[13] »I stało się, gdy usłyszał Laban wieść o Jakóbie, synu siostry swej, tedy pobiegł naprzeciw niemu i uścisnął go i ucałował go i wprowadził go do domu swego; więc opowiedział Labanowi wszystkie sprawy te.
[14] »Tedy rzekł do niego Laban: – Wszak kością moją i ciałem moim jesteś ty! I zamieszkał u niego miesiąc czasu.
[15] »Więc rzekł Laban do Jakóba: – Czyż dlatego, żeś krewnym moim, masz służyć mi darmo? Powiedz mi, co ma być wynagrodzeniem twoim?
[16] »A miał Laban dwie córki, imię starszej Lea, a imię młodszej Rachela.
[17] »A oczy Lei były mdłe, ale Rachela była pięknej postawy i pięknego wejrzenia.
[18] »Więc pokochał Jakób Rachelę i rzekł: – Będę służył tobie siedem lat o Rachelę, córkę twoją młodszą.
[19] »Tedy rzekł Laban: – Lepiej dam ją tobie, niżbym dał ją mężowi innemu. Pozostań u mnie.
[20] »I służył Jakób o Rachelę siedem lat, a były one w jego oczach, jakby dni kilka w miłości jego ku niej.
[21] »Tedy rzekł Jakób do Labana: – Daj mi żonę moją, gdyż spełniony jest czas mój, a pójdę do niej.
[22] »Więc zgromadził Laban wszystkich ludzi tej miejscowości i urządził ucztę.
[23] »I stało się wieczorem, że wziął Leę, córkę swą, i przyprowadził ją do niego, że poszedł do niej.
[24] »A dał jej Laban Zylpę, służebnicę swoją, Lei, córce swej, na służebnicę.
[25] »I stało się zrana, że oto była Lea. Więc rzekł do Labana: – Cóż to uczyniłeś mi? Czyż nie o Rachelę służyłem tobie, więc dlaczego oszukałeś mnie?
[26] »Ale rzekł Laban: – Nie dzieje się tak w miejscowości naszej, żeby wydawać młodszą przed starszą.
[27] »Wypełnij tydzień (weselny) z tą a dam ci także tę za służbę, którą pełnić będziesz u mnie jeszcze siedem lat następnych.
[28] »Więc uczynił Jakób tak i przetrzymał tydzień z tą, tedy dał mu Rachelę, córkę swą, jemu za żonę.
[29] »I dał Laban Racheli, córce swej, Bilhę, sługę swą, jej na służebnicę.
[30] »I poszedł także do Racheli i kochał Rachelę więcej, niż Leę; i służył u niego jeszcze siedem lat następnych.
[31] »A widział Wiekuisty, że znienawidzona Lea, więc otworzył łono jej, Rachela zaś była niepłodna.
[32] »I poczęła Lea i urodziła syna i nazwała imię jego Reuben, gdyż rzekła: – Bowiem wejrzał Wiekuisty na niedolę moją, że teraz pokocha mnie mąż mój.
[33] »I poczęła znów i urodziła syna i rzekła: – Ponieważ usłyszał Wiekuisty, że znienawidzona byłam, dał mi także tego, i nazwała imię jego Szymeon.
[34] »I poczęła znów i urodziła syna i rzekła: – Tym razem przywiąże się mąż mój do mnie, gdyż urodziłam trzech synów, dlatego nazwano imię jego Lewi.
[35] »I poczęła jeszcze i urodziła syna i rzekła: – Tym razem wielbić będę Wielkuistego. Dlatego nazwała imię jego Jehuda i przestała rodzić.