Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Więc wspomniał Bóg na Noacha i na wszystkie zwierzęta i na wszystko bydło, które było z nim w arce, i powiódł Bóg wiatr nad ziemią i spoczęły wody.
[2] »I zawarły się źródła otchłani i upusty niebios i zatamowany był deszcz z nieba.
[3] »I ustępowały wody z nad ziemi, idąc i wracając (falując) i opadły wody po upływie stu pięćdziesięciu dni.
[4] »I spoczęła arka w miesiącu siódmym w siedemnastym dniu miesiąca na górach Ararat.
[5] »A wody wciąż szły i wracały, aż do miesiąca dziesiątego; w dziesiątym (miesiącu) w pierwszym (dniu) tegoż miesiąca widoczne były szczyty gór.
[6] »I stało się po upływie czterdziestu dni, że otworzył Noach okno arki, które zrobił,
[7] »i wysłał kruka, ale ten latał, wylatując i wracając, aż do wyschnięcia wód z ziemi.
[8] »Tedy wysłał gołębicę od siebie, aby zobaczyć, czy zmniejszyły się wody na powierzchni ziemi.
[9] »Ale nie znalazła gołębica miejsca spoczynku dla stopy nogi swej, więc wróciła do niego do arki; gdyż woda była jeszcze na powierzchni całej ziemi; i wyciągnął rękę swą i zabrał ją i wniósł ją do siebie do arki.
[10] »I przeczekał jeszcze siedem dni następnych i znów wysłał gołębicę z arki.
[11] »I wróciła do niego gołębica w czasie wieczora a oto liść oliwny zerwany w dziobku jej; tedy poznał Noach, że ubyły wody ze ziemi.
[12] »I przeczekał jeszcze siedem dni następnych i wysłał gołębicę, ale więcej nie wróciła do niego nadal.
[13] »I stało się w sześćset pierwszym roku, pierwszego (dnia) pierwszego miesiąca, że wysychały wody ze ziemi, więc odsunął Noach nakrycie (dach) arki i spojrzał a oto osychała powierzchnia ziemi.
[14] »A w miesiącu drugim w dwudziestym siódmym dniu miesiąca wyschła ziemia.
[15] »Tedy przemówił Bóg do Noacha, rzekłszy:
[16] »Wyjdź z arki, ty i żona twa i synowie twoi i żony synów twych z tobą.
[17] »Wszystkie zwierzęta, które (są) z tobą, z wszelkiego ciała, z ptactwa i z bydła i z wszelkiego robactwa, pełzającego po ziemi, niech wyjdą z tobą i roją się na ziemi i rozrodzą się i mnożą się na ziemi.
[18] »Więc wyszedł Noach i synowie jego i żona jego i żony synów jego z nim.
[19] »Wszelkie zwierzę, wszelkie robactwo i wszelkie ptactwo; wszystko, co pełza po ziemi, według rodów swych, wyszło z arki.
[20] »I zbudował Noach ołtarz Wiekuistemu i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego i złożył całopalenie na ołtarzu.
[21] »I wchłaniał Wiekuisty zapach miły i rzekł w sercu swym: – Już więcej nie przeklnę nadal ziemi gwoli człowiekowi, bo zamysł serca człowieka zły jest od młodości jego, i więcej nie zabiję nadal wszelkiego życia, jak uczyniłem.
[22] »Nadal po wszystkie dni istnienia ziemi zasiew i żniwo, i mróz i skwar, i lato i zima, i dzień i noc nie ustaną.