Nisi quia Dominus erat in nobis. By był Pan nie tak łaskaw na nasze zdrowie, Niechaj cne izrahelskie potomstwo powie; By była nie ta ku nam życzliwość Pańska, Gdy na nas wszytka siła przyszła pogańska: Jużby nas (tak się byli wściekle uparli), Jużby nas prawie byli żywo pożarli; Jużby nas powódź straszna, jużby nas była Nawałność niesłychanych wód zatopiła. Panu Bogu niechaj cześć będzie na wieki, Ze nas raczył z ich srogiej wyrwać paszczeki. Wywikłaliśmy się z ich sieci zdradliwych, Jako więc lichy ptaszek z ręku myśliwych. Niechajże nam na potem strach nie panuje, Ponieważ tak Wielmożny Pan o nas czuje, Pan, który swoją ręką niebo zbudował I ziemski wszytkorodny krąg ugruntował.
|