Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 28
«  Księga Hioba 27 Księga Hioba 28 Księga Hioba 29  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione. [2] »Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź. [3] »Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą. [4] »Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi. [5] »Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi. [6] »W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty; [7] »A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie. [8] »Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię. [9] »Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia; [10] »Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego. [11] »Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię. [12] »Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności? [13] »Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących. [14] »Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie. [15] »Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej. [16] »Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir. [17] »Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego. [18] »Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły. [19] »Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może. [20] »Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu? [21] »Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest. [22] »Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej. [23] »Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej. [24] »Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi. [25] »Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą. [26] »On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów. [27] »W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej. [28] »Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem. 
«  Księga Hioba 27 Księga Hioba 28 Księga Hioba 29  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.