Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 5
«  Księga Hioba 4 Księga Hioba 5 Księga Hioba 6  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz? [2] »Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść. [3] »Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego. [4] »Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał. [5] »Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych. [6] »Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot. [7] »Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę. [8] »Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję; [9] »Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz; [10] »Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola; [11] »Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu; [12] »Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego; [13] »Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy. [14] »We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe. [15] »Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika. [16] »Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe. [17] »Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj, [18] »Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają. [19] »Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe. [20] »W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza. [21] »Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie. [22] »W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz. [23] »Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi. [24] »I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz. [25] »Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi. [26] »Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego. [27] »Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie. 
«  Księga Hioba 4 Księga Hioba 5 Księga Hioba 6  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.